Class 11 Advance Assamese Chapter 7 শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকাল Question Answer to each chapter is provided in the list so that you can easily browse throughout different chapters Assam Board HS 1st Year Advance Assamese Chapter 7 শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকাল notes and select needs one.
Class 11 Advance Assamese Chapter 7 শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকাল – কথা গুৰুচৰিত
Also, you can read the SCERT book online in these sections Solutions by Expert Teachers as per SCERT (CBSE) Book guidelines. Class 11 Advance Assamese Question Answer Chapter 7 are part of SCERT All Subject Solutions. Here we have given Class 11 Advance Assamese Chapter 7 শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকাল Solutions for All Subject, You can practice these here
শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকাল – কথা গুৰুচৰিত
Chapter – 7
দ্বিতীয় গোট
চমু প্ৰশ্ন
১। ‘ কথা গুৰুচৰিত ’ সম্পর্কে এটি টোকা লিখা ।
উত্তৰঃ ‘ কথা গুৰুচৰিত ’ পুৰণি অসমীয়া সাহিত্যৰ এখন উল্লেখযোগ্য গ্রন্থ । এইখন হ’ল কথা অৰ্থাৎ গদ্যতে ৰচনা কৰা চৰিত পুথি । ইয়াত মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ লগতে অন্যান্য বৈষ্ণৱ সম্ত – মহন্তৰ জীৱনৰ বিতং বিৱৰণ পোৱা যায় । এই পুথিখন ড° বাণীকান্ত কাকতিয়ে বৰপেটা সত্ৰৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰে ।
অসমৰ বৈষ্ণৱ ঐতিহ্যত , শঙ্কৰদেৱৰ মৃত্যুৰ পিছত নিত্য নাম প্রসঙ্গৰ অন্তত গুৰুজনাৰ চৰিত শ্ৰৱণ , কীৰ্তন কৰা হৈছিল । পিছলৈ ই এটা পৰম্পৰাত পৰিণত হয় । ইয়াক ‘ চৰিত তোলা ’ প্রথা বুলি জনা যায় । এই চৰিত তোলা প্ৰথাৰ গদ্যত লিপিৱদ্ধ ৰূপেই হ’ল কথা গুৰু চৰিত ৷
পুথিখনৰ কোনো নির্দিষ্ট লেখক নাই । ইয়াৰ শেষবক্তা হিচাপে পোৱা যায় চক্ৰপাণি বৈৰাগীৰ নাম । অষ্টদশ শতিকাত এই পুথিখন ৰচিত হয় বুলি অনুমান কৰা হৈছে । জনশ্রুতি , প্রচলিত পৰম্পৰা , আলৌকিক ঘটনা আৰু ভক্তসকলৰ মুখ বাগৰি অহা উপাদানৰ ভিত্তিত এই বিৰাট চৰিত পুথিখন গঢ় লৈ আছে ।
কথাগুৰু চৰিত গুৰুসকলৰ জীৱনৰ বিতং বিৱৰণ পোৱা যায় । দৈনন্দিন জীৱনৰ সৰু সুৰা কথাৰ পৰা বিভিন্ন গীত – মাত – পুথি সৃষ্টি , পটভূমি পর্যন্ত ইয়াত বৰ্ণনা কৰা হৈছে । পুথিখন কেৱল ধর্মীয় উপাদানৰ কাৰণেই নহয় , সমসাময়িক অসমৰ ৰাজনৈতিক , অর্থনৈতিক আৰু সামাজিক জীৱনৰ বিভিন্ন নিৰ্ভৰযোগ্য বর্ণনাও ইয়াত পোৱা যায় । জীৱনীগ্রন্থ হিচাপে কথা – গুৰু চৰ্তিক শুদ্ধ জীৱনী বুলি অভিহিত কৰিব নোৱাৰি তথাপি অসমৰ সামাজিক জীৱনৰ প্রামাণ্য দলিল হিচাপে আৰু অষ্ঠাদশ শতিকাৰ অসমীয়া ভাষা আৰু গদ্যৰ ইতিহাসত ইয়াৰ এক বিশেষ মূল্য আছে ।
২। ‘ কথা গুৰুচৰিত ’ ৰ গদ্য সম্বন্ধে এটি চমু টোকা লিখা ।
উত্তৰঃ ‘ কথা গুৰুচৰিত ’ গদ্যত ৰচনা কৰা জীৱনী গ্রন্থ । ইয়াত মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱ আৰু অন্যান্য বিভিন্ন সত্ত – মহন্তৰ জীৱন কথা বর্ণনা কৰা হৈছে । এই পুথিখনৰ ৰচনা কাল আনুমানিক অষ্টদশ শতিকাৰ শেষ ভাগ । অসমীয়া গদ্য সাহিত্যৰ ইতিহাসত এই পুথিখনৰ সুকীয়া মূল্য আছে ।
অষ্টাদশ শতিকাত অসমীয়া গদ্য সাহিত্যৰ দুটা সুকীয়া ধাৰা দেখা যায়। এটা সত্ৰত গঢ় লৈ উঠা চৰিত পুথিৰ গদ্য আনটো ৰজাঘৰীয়া বুৰঞ্জী পুথিৰ গদ্য । ‘ কথা গুৰু চৰিত ’ প্রথম ধাৰাৰ প্রতিনিধি ।
‘ কথা গুৰু চৰিত’ৰ গদ্যই সমসাময়িক সত্ৰীয়া সমাজৰ কথন ৰীতিৰ আভাস দিয়ে । ভকতীয়া ঠাঁচ ইয়াৰ গদ্য ৰীতিত আছে । সাধাৰণতে চুটি চুটি বাক্য সংযোগেৰে পদ্যৰীতি গঢ়ি তোলা হৈছে । পাচে , আৰু বোলা আদি শব্দৰে বাক্য আৰম্ভ কৰা হৈছে । কেবাটাও সৰু বাক্যৰ শেষত একোটা দীঘলীয়া বাক্যৰে ভাবৰ পূর্ণ সমাপ্তি ঘটোৱা হৈছে । সাধাৰণ কথন ৰীতিৰ দৰে বাক্যত জতুৱা ঠাঁচ , প্রবাদ – প্রবচন যোজনা আদি প্ৰয়োগ কৰি কথন ৰীতিক প্ৰভাৱশালী কৰা হৈছে । প্রত্যক্ষ উক্তিৰ ব্যৱহাৰ আছে । শব্দৰ ক্ষেত্ৰত তদ্ভৱ শব্দৰ লগতে তৎসম, অর্ধতৎসম শব্দৰো প্ৰচুৰ প্ৰয়োগ হৈছে ।
মুঠতে , কথা গুৰু চৰিত্ৰ গদ্যই অষ্টাদশ শতিকাৰ অসমীয়া গদ্যৰ চিনাকী দিয়াৰ লগতে অসমীয়া কথিত ভাষা সম্বন্ধেও এটি ধাৰণা দিয়ে । এই গদ্য শৈলীক আধাৰ কবিয়ে ঊনবিংশ শতিকাত আধুনিক অসমীয়া গদ্য শৈলীৰ জন্ম হোৱা বুলি ক’ব পাৰি ৷
৩। ‘ শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকাল ’ নামৰ পাঠটিৰ মূল কথাখিনি চমুকৈ বৰ্ণনা কৰা ৷
উত্তৰঃ কথা গুৰু চৰিৰ পৰা উদ্ধৃত ‘ শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকাল ’ পাঠটিৰ পৰা মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱৰ বাল্য জীৱনৰ বিভিন্ন কথা জানিব পাৰি ।
মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱে বাল্যকালত শ্ৰীকৃষ্ণই বৃন্দাবনত গোপ বালক সকলৰ সৈতে লীলা খেলা কৰি কটোৱাৰ দৰে সমনীয়াৰ সৈতে খেল – ধেমালি কৰি পাৰ কৰিছিল । খেল – ধেমালি কৰোঁতে মহাপুৰুষে কেতিয়াবা আশ্চর্য্যজনক কাম কৰি লগৰীয়াসকলক বিস্মিত কৰিছিল ৷ কেতিয়াবা নৈত বুৰ মাৰি কাছ ধৰি আনিছিল , কেতিয়াবা বঁটা চৰাই ধৰিছিল । এদিনাখন ভতৰা গৰুক খেদি ফুৰা অজগৰ সাপক কাটি সকলোকে আশ্চর্য্য কৰিছিল । কেতিয়াবা আকৌ সমনীয়াৰ ঘৰত সোমাই শ্ৰীকৃষ্ণৰ দৰেই দধি মাখন চুৰ কৰি খাইছিল । এনেদৰে খেল – ধেমালি কৰোঁতে কেতিয়াবা কেতিয়াবা অলৌকিক কাৰ্যও কৰিছিল ৷
এবাৰ ভাদ্র মাহৰ ভৰা লুইত সাতুৰি ইপাৰ সিপাৰ হৈছিল । এবাৰ ডুগডুগলি খেদোতে লগৰীয়া ভেকুৰিব হাত ভাঙিল , গুৰুজনে চুই দিয়াত ভালহৈ গ’ল । আৰু এদিন খেলোতে চান্দৰ বস্ত্র ছিঙি গ’ল , গুৰুজনে চুই দিয়াত ঠিক হৈ গ’ল । তেনেদৰে ভটা খেলোতে তিতাৰামৰ কাণ ছিগাত গুৰুজনে চুই দিয়াত ভাল হৈ গ’ল । গুৰুজনৰ সৰুকালতে দেউতাকৰ মৃত্যু হয় , মাকো ঢুকায় , বুঢ়ীমাক খেৰসুতিয়ে তেওঁৰ দায়িত্ব লয় । এনেদৰে বাৰ বছৰ বয়স হোৱাত বুঢ়ীমাকে শঙ্কৰদেৱক নানান বুজনি দি মহেন্দ্ৰ কন্দলিৰ টোলত পঢ়িবলৈ পঠায় ।
গুৰুগৃহত মহাপুৰুষে নিজৰ পাণ্ডিত্যৰে সকলোকে তবধ লগাইছিল । এদিনাখন গুৰুৱে সকলো ছাত্রকে শ্লোক লিখিবলৈ দিয়াত শঙ্কৰদেৱে আকাৰ – ইকাৰ নোহোৱাকৈ ‘ খগচৰ নগধৰ ‘ শ্লোক ৰচনা কৰি সকলোকে আশ্চৰ্য্য কৰে । গুৰু গৃহত গুৰুৱে শঙ্কৰদেৱক দুৰ্গাৰ স্তুতি মাত্র শিকাব বিচাৰিছিল যদিও কৃষ্ণৰ কৃপাত দুৰ্গাৰ সলনি কৃষ্ণ স্তুতি শিকায় দিয়ে । এনেদৰে গুৰুগৃহত শিক্ষা লাভ কৰি শেষত কুসুম্বৰৰ শ্ৰদ্ধতৰ্পণ কৰি আশীবাদ লৈ বিদায় লয় । গুৰুগৃহৰ পৰা অহাৰ পিছতে মার্কণ্ডেয় পুৰাণৰ পৰা বিষয় বস্তুলৈ হৰিচন্দ্ৰ উপাখ্যান ৰচনা কৰি ভক্তি – ধৰ্মৰ পাতনি মেলে । এনেদৰেই শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকাল অতিবাহিত হৈছিল ।
৪। শঙ্কৰদেৱে শিশুকালত কি কি অলৌকিক কাৰ্য প্ৰদৰ্শন কৰিছিল , তোমাৰ পাঠ্য প্ৰৱন্ধৰ আধাৰত বৰ্ণনা কৰা ।
উত্তৰঃ ‘ শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকাল ’ পাঠটিৰ পৰা শঙ্কৰদেৱৰ শিশুকালত সংঘটিত অলৌকিক কাৰ্যৰ বিৱৰণ পোৱা যায় । এনে কিছুমান অলৌকিক কাৰ্যৰ কথা তলত উল্লেখ কৰা হ’ল ।
মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱে আঠ মাহত ব্ৰহ্মপুত্ৰত বুৰ মাৰি কাছ ধৰি আনিছিল।চৈধ্য মাহ বয়সত ভতৰা গৰুক খেদি ফুৰা অজগৰ সাপক কাটি ডোখৰ ডোখৰ কৰিছিল । শিশুকালতে এবাৰ ভাদমহীয়া ভৰা লুইত সাঁতুৰি ইপাৰ সিপাৰ হৈ লগৰীয়া সকলক তবধ লগাইছিল ।
মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱে শিশুকালত বাৰ ভুঞাৰ অন্যান্য শিশুৰ সৈতে খেল – ধেমালি কৰিছিল । এনেদৰে এবাৰ ডুগডুগলি খেলোতে লগৰীয়া ভেকুৰিৰ হাত ভাঙিছিল , শঙ্কৰদেৱে ভঙা ঠাইত চুই দিয়াত ভাল হৈ গ’ল । তেনেকৈ আৰু এদিন ঢোপ খেলোতে চান্দৰ কাপোৰ ছিঙি খণ্ড খণ্ড হ’ল , বাপেক কেতাই খাঁ ভূঞাক গোচৰ দিলে । শঙ্কৰদেৱে হাতেৰে চুই দিয়াত ছিঙা বস্ত্ৰ ভাল হৈ গ’ল ৷ আৰু এদিন ভটা খেলোতে লগৰীয়া তিতাৰাম আতৈৰ কাণ ছিঙিল । কুসুম্বৰ ভূঞাই শুনি পুনৰ জোৰা লাগিল । শঙ্কৰদেৱক গালি পাবিলে , গুৰুজনে ক’তনো ছিঙিল বুলি ছিগা ঠাইত হাতেৰে টিপা মাৰি দিয়াত মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকালত এনে ধৰণৰ অলৌকিক কাৰ্য সংঘটিত হোৱাৰ বিৱৰণ পোৱা যায় ।
৫। আমাৰ বংশত অপণ্ডিত নাই ।। তই মূর্খ হ’ব খুইছনে ? – ” কোনে , কাক , কিয় এইদৰে কৈছিল , বিৱৰি লিখা ?
উত্তৰঃ এই কথাষাৰ বুঢ়ীমাক খেসুতীয়ে শঙ্কৰদেৱক কৈছিল । তেওঁ এনেদৰে কোৱাৰ কাৰণ আছিল বিদ্যা শিক্ষাৰ প্ৰতি শঙ্কৰদেৱৰ অনাগ্রহ। মাক দেউতাকৰ মৃত্যুৰ পিছত বুঢ়ীমাকে শঙ্কৰদেৱৰ দায়িত্ব লয় ৷ কিন্তু শঙ্কৰদেৱে বাৰ বছৰ বয়সলৈকে পঢ়া – শুনা নকৰি খেল – ধেমালি কৰি গৰু চৰাই ফুৰিছিল । তাতে বুঢ়ীমাকৰ চিন্তা হৈছিল । কিয়নো তেওঁলোকৰ বংশ হ’ল পণ্ডিতৰ বংশ । দৈৱজ্ঞই শঙ্কৰদেৱো পণ্ডিত হ’ব বুলি কৈছিল কিন্তু শঙ্কৰদেৱে যদি পঢ়া শুনা নকৰে তেন্তে বংশৰ গৌৰৱ নাশ হ’ব । দৈৱজ্ঞৰ বাণীও মিছা হ’ব ৷ সেয়ে বুঢ়ীমাকে শঙ্কৰদেৱক বিদ্যা – শিক্ষাৰ প্ৰতি আগ্ৰহী কৰিবলৈ এনেদৰে তিৰস্কাৰ কৰিছিল ৷
৬। গুৰুগৃহৰ পৰা শঙ্কৰদেৱ কেনেকৈ পলাইছিল ? ( আয়ে কি কৈছিল ?) ফলত কি হ’ল ?
উত্তৰঃ শঙ্কৰদেৱৰ বুঢ়ীমাক খেৰশুতিয়ে শঙ্কৰদেৱক নানা তিৰস্কাৰ কৰি বিদ্যা শিক্ষাৰ বাবে মহেন্দ্ৰ কন্দলীৰ টোলত ভৰ্তি কৰি দিয়ে ৷ পঢ়াশালিৰ পৰা ঘৰলৈ যাবলৈ শঙ্কৰদেৱে কেবাদিনো গুৰুৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিছিল যদিও গুৰুৱে যাব দিয়া নাছিল । তেতিয়া শঙ্কৰদেৱে এদিন ঘৰৰ পৰা নোকোৱাকৈ বস্ত্ৰ আৰু টকা এটা আনি গুৰুক দি ঘৰলৈ গুছি গ’ল ।
গুৰু মহেন্দ্ৰ কন্দলিয়ে বুঢ়ীমাকৰ ওচৰত সকলো কৈ দিলে ৷ তেতিয়া বুঢ়ীমাকে শঙ্কৰদেৱক আৰু তিৰস্কাৰ কৰিলে যে পঢ়াশুনা কৰিব নালাগে।টকা আৰু বস্ত্ৰ আনি ক’লে যে এইখিনি গুৰুক দি পঢ়াশালিৰ পৰা গুচি আহি গৰুজাক লৈ ফুৰক । এনেদৰে ককৰ্থনা কৰাত শঙ্কৰদেৱে লাজ পাই তলমূৰ কৰিলে । আৰু পঢ়াশুনাত মনোযোগ দিলেগৈ ।
৭। তৈল লোণ নাই , শুদা ব্যঞ্জনৰ এনে স্বাদ ’ , – কোনে , কি প্ৰসংগত এই উক্তি কৰিছিল বিৱৰি লিখা ।
উত্তৰঃ মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱৰ শিক্ষাগুৰু মহেন্দ্ৰ কন্দলিয়ে শঙ্কৰদেৱৰ প্ৰথম শ্লোকটো পঢ়ি এই উক্তি কৰিছিল ৷
অধ্যাপক কন্দলিৰ টোলত এদিনাখন অধ্যাপকে সকলো ছাত্রকে শ্লোক ৰচনা কৰিবলৈ দিলে । আন ছাত্ৰসকলে কোনোৱে এফাঁকি , কোনেৱে আধা ৰচিলে , তাৰো অর্থ নাই । কিন্তু মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱে বৈকুণ্ঠৰ পৰা পাতি , কাপ , মৈলাম আৰু শংখ অক্ষৰ শক্তি নমাই গদ্য কৰিলে ‘ খগচৰ নগধৰ ’ আকাৰ – ইকাৰ নোহোৱাকৈ ৰচনা কৰা এই শ্লোকৰ অৰ্থই ত্ৰিলোক ভেদি গ’ল । গুৰু কন্দলিয়ে এই শ্লোক পঢ়ি আচৰিত হ’ল । আকাৰ ইকাৰ নোহোৱাকৈ এনে অর্থপূর্ণ কবিতা ৰচনা কৰা দেখি মন্তব্য দিছিল- তৈল , লোণ নাই , শুদা ব্যঞ্জনৰ এনে স্বাদ । অর্থাৎ আকাৰ ইকাৰ নোহোৱাকৈ ই উৎকৃষ্ট ৰচনা হৈছে । শঙ্কৰদেৱৰ এনে মহিমা দেখি গুৰুৱে শঙ্কৰদেৱ আলৌকিক শক্তিৰ অধিকাৰী বুলি ভাবি লৈছিল ।
৮। শঙ্কৰদেৱে গুৰুগৃহত কটোৱা কালছোৱাৰ বৰ্ণনা দিয়া ? বা শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকাল ’ পাঠটিত শঙ্কৰদেৱৰ বিদ্যা আৰম্ভ , শিক্ষাগ্রহণ সম্পর্কে কি দৰে উল্লেখ কৰিছে চমুকৈ লিখা ?
উত্তৰঃ মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱে বাৰ বছৰ বয়সলৈকে খেল – ধেমালি কৰিয়ে কটাইছিল । এদিন বুঢ়ীমাক খেৰশুতিয়ে নানান বুজনি দিয়াত পঢ়াশালিলৈ যাবলৈ সন্মত হয় । বুঢ়ীমাকে ভাৰ ভৈটি লৈ গুৰু মহেন্দ্ৰ কন্দলিৰ টোলত শঙ্কৰদেৱক নাম লগাই দিলে ।
গুৰুৱে এদিন বাৰ চাই শঙ্কুৰদেৱৰ হাতত ফলি দিলে । তেওঁ চোকা ছাত্র আছিল । কোনো বস্তুকে দুবাৰ দেখুৱাই দিব নালাগে । দিনে নিশাই কেৱল পঢ়াত ব্যস্ত , আনকি শুবৰ সময়ত দুকাষে কিতাপ ৰাখি শোৱে ।
পঢ়াশালিত এদিন গুৰুৱে সকলো ছাত্রকে শ্লোক লিখিবলৈ দিলে । কোনোৱে আধা , কোনোৱে এফাঁকি ৰচনা কৰিলে , তাৰো কোনো অর্থ নাই । শঙ্কৰদেৱে আকাৰ – ইকাৰ নোহোৱাকৈ ৰচনা কৰিলে ‘ খগচৰ – নগধৰ’ ইয়াৰ অৰ্থই কিন্তু স্বৰ্গ , মর্ত্য পাতাল ভেদি গ’ল । গুৰুৱে পঢ়ি আচৰিত হ’ল ।
আন এদিনাখন গুৰুৱে শঙ্কৰদেৱক মাতি দুৰ্গা স্তুতি শিকাব বিচাৰিলে । আৰু সেইমতে মাহ চাউল , হাঁহ , পাৰ আদি যোগাৰ কৰিবলৈ ক’লে । শঙ্কৰদেৱে এনে কৰিবলৈ অপৰাগ হোৱাত এনেয়ে শিকাই দিব বিচাৰিলে।কিন্তু কৃষ্ণৰ কৃপাত গুৰুৱে দুৰ্গাৰ স্তুতি পাহৰি কৃষ্ণ স্তুতি শিকাই দিলে ।
এনেদৰে গুৰুগৃহত থাকি শিক্ষা সাং কৰি শঙ্কৰদেৱে ঘৰলৈ উভতি আহে ।
| Sl. No. | Contents |
| Chapter 1 | প্ৰহ্লাদ চৰিত্ৰ |
| Chapter 2 | শিৱৰ কৃষি কর্ম |
| Chapter 3 | প্রিয়তমাৰ চিঠি |
| Chapter 4 | পানেশৈ |
| Chapter 5 | পছোৱাৰ ডাক |
| Chapter 6 | চামুৰাই |
| Chapter 7 | শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকাল – কথা গুৰুচৰিত |
| Chapter 8 | ছাত্ৰৰ কৰ্তব্য আৰু শিক্ষা |
| Chapter 9 | অঙ্কীয়া নাটৰ ৰস বিচাৰ |
| Chapter 10 | টিকেন্দ্রজিৎ |
| Chapter 11 | যীশুখৃষ্টৰ ছবি |
| Chapter 12 | ভ্ৰষ্টলগ্ন |
| Chapter 13 | কবিতা |
| Chapter 14 | নাটক |
| Chapter 15 | অসমীয়া কবিতা আৰু নাটকৰ পৰিচয় |
| Chapter 16 | ছন্দ |
৯। গুৰুগৃহৰ পৰা শঙ্কৰদেৱ কেনেকৈ পলাইছিল ? ফলত কি হ’ল ?
উত্তৰঃ মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱক বাৰ বছৰ বয়সত বুঢ়ীমাক খেৰশুতিয়ে মহেন্দ্ৰ কন্দলিৰ পঢ়াশালিত ভৰ্তি কৰি দিয়ে । শঙ্কৰদেৱে ঘৰলৈ যোৱাৰ বাবে কেবা দিনো সুধি গুৰুৰ অনুমতি নোপোৱাত এদিন ঘৰৰ পৰা নোকোৱা কৈ টকা বস্ত্ৰ আনি গুৰুক দি ঘৰলৈ পলাই গ’ল ।
পিছত গুৰুৱে সকলো কথা বুঢ়ীমাকক কৈ দিয়াত , বুঢ়ীমাকে শঙ্কৰদেৱক পুনৰ তিৰস্কাৰ কৰিলে ৷ এই কথাত শঙ্কৰদেৱে লাজত তলমুখ কৰিলে আৰু গুৰু গৃহলৈ উভতি গ’ল ।
১০। অতি চমু উত্তৰ দিয়া :
( ক ) শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকাল পাঠটি ক’ৰ পৰা লোৱা হৈছে ?
উত্তৰঃ ‘ কথা গুৰুচৰিত’ৰ পৰা ।
( খ ) ‘ কথা গুৰুচৰিত ’ কি ?
উত্তৰঃ ‘ কথা গুৰুচৰিত ’ শঙ্কৰদেৱ , মাধৱদেৱ আৰু অন্যান্য বৈষ্ণৱ সন্ত – মহন্তৰ জীৱনী ।
( গ ) শঙ্কৰদেৱৰ সমনীয়া সকলৰ নাম কি আছিল ?
উত্তৰঃ জয়ৰাম , বিতোপন , চান্দ , ভেকুৰি , কেতাই , সনাতন , হৰিহৰ , সতানন্দ , ৰাম ৰাম আৰু ৰাম ৰাই ।
( ঘ ) শঙ্কৰদেৱৰ পিতৃৰ নাম কি আছিল ?
উত্তৰঃ কুসুম্বৰ ভূঞা ।
( ঙ ) শঙ্কৰদেৱৰ মাতৃৰ নাম কি ?
উত্তৰঃ সত্যসন্ধ্যা ।
( চ ) শঙ্কৰদেৱক কাৰ পঢ়াশালিত দিয়া হৈছিল ? বা শঙ্কৰদেৱৰ শিক্ষা গুৰুৰ নাম কি ?
উত্তৰঃ মহেন্দ্ৰ কন্দলি ।
( ছ ) শঙ্কৰদেৱৰ প্ৰথম ৰচনা কি ?
উত্তৰঃ ‘ খগচৰ নগধৰ ’ নামৰ কবিতাটি ।
( জ ) শঙ্কৰদেৱৰ প্ৰথম ৰচিত গ্ৰন্থখনৰ নাম কি ?
উত্তৰঃ হৰিচন্দ্ৰ উপাখ্যান ৷
( ঝ ) ‘ আমাৰেসে কৰ্মতৰে , পণ্ডিতৰো বাক্য লৰে’— কথাষাৰ কোনে কৈছিল ?
উত্তৰঃ শংকৰদেৱে কৈছিল ।
( ঞ ) “ পাচে মহাপুৰুষ নিতে নিতে যৌৱন হৈ আহিছে ’ — ইয়াত মহাপুৰুষ বুলি কাৰ কথা কোৱা হৈছে ?
উত্তৰঃ শংকৰদেৱৰ কথা কোৱা হৈছে ।
( ট ) ‘ শংকৰদেৱৰ বাল্যকাল ’ নামৰ পাঠটিৰ উৎস গ্রন্থ কি ?
উত্তৰঃ কথা গুৰু চৰিত ।
১১। চমু টোকা লিখা :
( ক ) মহেন্দ্ৰ কন্দলি।
( খ ) কুসুমদেউ।
( গ ) খেৰশুতি।
( ক ) মহেন্দ্ৰ কন্দলি।
উত্তৰঃ মহেন্দ্ৰ কন্দলী :- মহেন্দ্ৰ কন্দলি হ’ল শঙ্কৰদেৱৰ শিক্ষাগুৰু । শঙ্কৰদেৱৰ বাৰ বছৰ বয়সত বুঢ়ীমাক খেৰশুতিয়ে শঙ্কৰদেৱক মহেন্দ্ৰ কন্দলিৰ টোলত ভৰ্তি কৰি দিয়ে । শঙ্কৰদেৱ তেনেই চোকা ছাত্ৰ আছিল আৰু সেয়ে গুৰুৰ পৰা আদৰ সন্মান লাভ কৰিছিল । এই মহেন্দ্ৰ কন্দলীৰ টোলত গুৰুৰ আদেশ অনুসৰি শঙ্কৰদেৱে ‘ খগচৰ নগধৰ ’ এই কবিতাটি ৰচনা কৰে । গুৰু মহেন্দ্র কন্দলীয়ে শঙ্কৰদেৱক মৰমতে উপযাচি দুৰ্গাৰ স্তুতি শিকাব বিচাৰিছিল । কিন্তু কৃষ্ণৰ কৃপাত তেওঁ সেয়া পাহৰি কৃষ্ণ স্তুতি শিকাই দিয়ে । শঙ্কৰদেৱৰ বিদ্যাবুদ্ধি চাই গুৰুৱে তেওঁক আলৌকিক মহিমাৰ অধিকাৰী বুলি ভাবিছিল।
উত্তৰঃ কুসুমদেউ বা কুসুম্বৰ ভূঞা :- শঙ্কৰদেৱৰ পিতৃৰ নামেই হ’ল কুসুম্বৰ ভূঞা বা কুসুম দেউ ৷ তেওঁ বাৰ ভূঞাসকলৰ ভিতৰত শিৰোমণি ভূঞা আছিল । শঙ্কৰদেৱৰ নিচেই কম বয়সত কুসুম্বৰ ভূঞাৰ মৃত্যু হয় । তেওঁৰ মৃত্যুৰ পিচত পত্নী সত্যসন্ধ্যাৰো মৃত্যু হয় । এনে সময়ত বুঢ়ীমাক খেৰশুতিয়ে শঙ্কৰদেৱৰ দায়িত্ব লয় ।
উত্তৰঃ খেশুতি :- মহাপুৰুষ শঙ্কৰদেৱৰ বুঢ়ীমাকৰ নাম হ’ল খেৰশুতি । শঙ্কৰদেৱৰ পিতৃ মাতৃৰ মৃত্যুৰ পাছত শিশু শঙ্কৰদেৱৰ লালন – পালনৰ দায়িত্ব খেশুতিয়ে লয় । পণ্ডিত বংশত জন্ম হোৱা স্বত্বেও বাৰ বছৰ বয়সলৈ পঢ়া – শুনা নকৰা বাবে এই খেৰশুতিয়ে শঙ্কৰদেৱক নানান বুজনি দি মহেন্দ্ৰ কন্দলিৰ পঢ়াশালিত থৈ আহে । এবাৰ শঙ্কৰদেৱে তাৰ পৰা পলাই হাত বুঢ়ীমাকে নানা কথাৰে ককৰ্থনা কৰাত লাজপাই গুৰু গৃহত উভতি গৈ মনোযোগেৰে পঢ়িবলৈ ধৰে । এনেদৰে খেৰশুতিয়ে শঙ্কৰদেৱৰ বাল্যকালত উপযুক্ত তত্ত্বাৱধান লৈছিল ।
Hi, I’m Dev Kirtonia, Founder & CEO of Dev Library. A website that provides all SCERT, NCERT 3 to 12, and BA, B.com, B.Sc, and Computer Science with Post Graduate Notes & Suggestions, Novel, eBooks, Biography, Quotes, Study Materials, and more.
