Hojai District | হোজাই জিলা
হোজাই (Hojai) অসমৰ ৩৫খন জিলাৰ ভিতৰত এটি নৱগঠিত জিলা। ২০১৫ চনৰ ১৫ আগষ্টত হোজাই জিলা ৰূপত ঘোষণা কৰা হয়। এই জিলাৰ সদৰ হোজাই। নগাঁও জিলাৰ হোজাই, ডবকা আৰু লংকা তহচিলসমূহ একত্ৰিত কৰি এই নতুন জিলাৰ […]
হোজাই (Hojai) অসমৰ ৩৫খন জিলাৰ ভিতৰত এটি নৱগঠিত জিলা। ২০১৫ চনৰ ১৫ আগষ্টত হোজাই জিলা ৰূপত ঘোষণা কৰা হয়। এই জিলাৰ সদৰ হোজাই। নগাঁও জিলাৰ হোজাই, ডবকা আৰু লংকা তহচিলসমূহ একত্ৰিত কৰি এই নতুন জিলাৰ […]
নলবাৰী (Nalbari) অসমৰ অন্যতম প্ৰশাসনিক জিলা। পূৰ্বে কামৰূপ জিলাৰ মহকুমা হিচাপে পৰিচিত এই স্থানক ১৯৮৫ চনত পৃথক জিলা ৰূপে স্বীকৃতি দিয়া হয়। নলবাৰী জিলা ২৬° আৰু ২৬.৫১° উত্তৰ অক্ষাংশৰ লগতে ৯১° আৰু ৯১.৪৭° পূব দ্ৰাঘিমাংশৰ
ধুবুৰী (Dhubri) উত্তৰ-পূৰ্ব ভাৰতৰ অসমৰ এখন উল্লেখযোগ্য প্ৰশাসনিক জিলা। এই জিলাৰ সদৰ ঠাই ধুবুৰী নগৰত অৱস্থিত। গুৱাহাটী মহানগৰৰ পৰা প্ৰায় ২৯০ কিলোমিটাৰ দূৰত অৱস্থিত এই জিলা ১৮৭৬ চনত ব্ৰিটিছ ৰাজত্বৰ সময়ত পুৰণি গোৱালপাৰা জিলাৰ অন্তৰ্গত
দৰং জিলা (Darrang District) ভাৰতৰ উত্তৰ-পূব ভাগত অৱস্থিত অসম ৰাজ্যৰ ৩১খন জিলাৰ অন্যতম। এই জিলাৰ প্ৰশাসনিক কেন্দ্ৰ আৰু একমাত্ৰ মহকুমা হৈছে মঙ্গলদৈ। মঙ্গলদৈ আৰু ছিপাঝাৰ দৰং জিলাৰ দুটা পৌৰ নগৰ। ইতিহাস অনুযায়ী, ১৯৮৩ চনত দৰং
তেজপুৰ অসমৰ এক ঐতিহাসিক আৰু সংস্কৃতিৰ সম্পদেৰে ভৰপূৰ চহৰ। এই চহৰ ব্রহ্মপুত্ৰ নৈৰ তীৰত অৱস্থিত আৰু এটি বিশেষভাৱে পৰ্যটন কেন্দ্ৰ হিচাপে পৰিচিত। গুৱাহাটীৰ পৰা প্ৰায় ১৭৫ কিলোমিটাৰ দূৰত অৱস্থিত তেজপুৰক অসমৰ “সংস্কৃতিৰ নগৰী” বুলিও জনা
শোণিতপুৰ (Sonitpur) অসম ৰাজ্যৰ এখন গুৰুত্বপূর্ণ জিলা, যাৰ মুখ্য সদৰ হৈছে তেজপুৰ।এই জিলা সত্ৰীয়া সংস্কৃতি, ঐতিহ্য, আৰু প্ৰাকৃতিক সম্পদৰে পৰিপূৰ্ণ। ২০১১ চনৰ জনগণনা অনুসৰি, এই জিলা জনসংখ্যাৰ দিশত অসমত নগাঁও আৰু ধুবুৰীৰ পিছত তৃতীয় স্থানত
ধেমাজি (Dhemaji) অসমৰ এখন জিলা, যি ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদীৰ উত্তৰ পাৰত অৱস্থিত। জিলাখনৰ উত্তৰ আৰু পূৰ্বৰ সীমান্তত অৰুণাচল প্ৰদেশ আছে, দক্ষিণত ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদী, আৰু পশ্চিমত লখিমপুৰ জিলা। মুঠ ৩২৩৭ বৰ্গ কিলোমিটাৰ মাটিকালিৰে ধেমাজি জিলাখন দুটা মহকুমাত
লখিমপুৰ (Lakhimpur), যাক পূৰ্বতে লক্ষীমপুৰ বুলি জনা হৈছিল, অসমৰ উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলত অৱস্থিত এক গুৰুত্বপূর্ণ জিলা। ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনৰ দিনত লক্ষীমপুৰ জিলা ডিব্ৰুগড় আৰু লক্ষীমপুৰ মহকুমাৰ সমন্বয়ে গঠিত হৈছিল। সেই সময়ৰ চাৰিসীমাত পূব দিশত ব্ৰহ্মপুত্ৰ নদী, পশ্চিমত
অসমৰ এক অন্যতম জিলা হৈছে গোলাঘাট (Golaghat), জিলাখনে অসমৰ ৩৫খন জিলাৰ মাজত এক বিশেষ স্থান দখল কৰি আছে। এই জিলাৰ মুখ্য কেন্দ্ৰ হৈছে গোলাঘাট নগৰ। জিলাখনৰ প্রশাসনিক বিভাজন চাৰিখন উপজিলাত ভাগ কৰা হৈছে- খুমটাই, দেৰগাঁও,
অসমৰ এক অন্যতম জিলা হৈছে যোৰহাট। যোৰহাট (Jorhat) অসমৰ পূব অংশত অৱস্থিত এক গুৰুত্বপূর্ণ চহৰ আৰু যোৰহাট জিলাৰ প্ৰধান কেন্দ্ৰ। গুৱাহাটীৰ পৰা প্ৰায় ৩১৮ কিলোমিটাৰ পূবত অৱস্থিত এই চহৰখনৰ ইতিহাস আহোম শাসনৰে গভীৰভাৱে জড়িত। ১৮শ
অসমৰ এক অন্যতম জিলা হৈছে তিনিচুকীয়া জিলা। তিনিচুকীয়া (Tinsukia) জিলা অসমৰ পূব প্ৰান্তত অৱস্থিত, ৰাজ্যখনৰ ভৌগোলিক সীমাৰ চূড়ান্ত উত্তৰ-পূৰ্ব কোণত পৰে। এই জিলাই অৰুণাচল প্ৰদেশৰ তিনিখন জিলাৰ সৈতে সীমা ভাগ কৰিছে, যথাক্ৰমে চাংলাং, নামচাই, আৰু নিম্ন
ব্ৰহ্মপুত্ৰ চেঁচা বতাহজাকে হৃদয়ত এক শান্ত অনুভৱ কঢ়িওৱা আৰু চাহ বাগিচাৰ সৌন্দৰ্য্যয় মনক আকৰ্ষিত কৰা ঠাই খনে হৈছে The Tea City of Assam ডিব্ৰুগড় (Dibrugarh)। ডিব্ৰুগড় হৈছে উত্তৰ – পূৰ্বাঞ্চলৰ অসম ৰাজ্যৰ এক ঐতিহাসিক জিলা।
বহাগ মাহৰ নাম শুনিলে মনটো এক বিশেষ অনুভূতিৰে ভৰি পৰে—শুৱলা কুলিৰ মিঠা মাত , গছে গছে কপৌ ফুলৰ চকুত পোৱা সৌন্দৰ্য, আৰু তগৰ ফুলৰ গন্ধ। ব’হাগ বিহু (Bohag Bihu), যি অসমীয়া সমাজৰ ভিতৰত আটাইতকৈ সুখী
অসমৰ অন্যতম জাতীয় উৎসৱসমূহৰ ভিতৰত মাঘ বিহু (Magh Bihu) বিশেষ স্থান ৰাখে। পুহ আৰু মাঘ মাহৰ সংক্ৰান্তিৰ দিনত পালিত এই উৎসৱে অসমীয়াৰ সংস্কৃতিৰ অমূল্য অংশ হিচাপে পৰিগণিত। মাঘৰ বিহু সাধাৰণতে মকৰ ৰাশিত সুৰ্য্যৰ অৱস্থানৰ সৈতে
ঈদ-উল-ফিতৰ (Eid al-Fitr) বা ঈদুল ফিতৰ (আৰৱী: عيد الفطر, যাৰ অৰ্থ “ৰোজা শেষৰ উত্সৱ”) ইছলাম ধৰ্মৰ এটা অতি ডাঙৰ ধৰ্মীয় উৎসৱ। ইছলামিক পঞ্জিকাৰ অনুসাৰে, পৱিত্ৰ ৰমজান মাহৰ ৰোজা সমাপ্তিৰ পাছদিনা এই উৎসৱ উদযাপন কৰা হয়।
হিন্দু ধৰ্মৰ অন্যতম বৃহৎ ধৰ্মীয় উৎসৱ দুৰ্গা পূজা (Durga Puja) হিন্দু দেৱী দুৰ্গাৰ উপাসনাক কেন্দ্ৰ কৰি উদযাপিত হয়। শাস্ত্ৰ অনুসৰি, এই পূজা আহিন মাহৰ শুক্ল পক্ষত বা চ’ত মাহৰ শুক্ল পক্ষত অনুষ্ঠিত হয়। চ’ত মাহত
আজিৰ দিনটো বিশেষ — শিল্পী দিৱস (Shilpi Divas) । এই দিনটোতে আমাৰ সকলোৰে হৃদয়ত থাকে প্ৰথম অসমীয়া চলচ্চিত্ৰ “জয়মতী”-ৰ স্ৰষ্টা, মহীয়সী ব্যক্তিত্ব ৰূপকোঁৱৰ জ্যোতিপ্ৰসাদ আগৰৱালা। তেওঁৰ জীৱন আছিল এক চিৰন্তন সৃষ্টিৰ অনুপ্ৰেৰণা। কবিতা, গীত, নাট,
প্ৰতি বছৰে ২৬ জানুৱাৰীৰ দিনটো ভাৰতবৰ্ষত গণৰাজ্য দিৱস বা গণতন্ত্ৰ দিৱস (Republic Day) হিচাপে উদযাপন কৰা হয়। এই দিনটোত ১৯৫০ চনত ভাৰতৰ সংবিধান আনুষ্ঠানিকভাৱে কাৰ্যকৰী কৰা হৈছিল। স্বাধীনতাৰ পিছত তিনিবছৰৰ গভীৰ প্ৰস্তুতিৰ অন্তত দেশখন গণৰাজ্য
মহৰম (Muharram) হৈছে ইছলামিক কেলেণ্ডাৰৰ প্ৰথম মাহ, যি আৰবী চন্দ্ৰ বৰ্ষৰ প্ৰথম মাহৰূপে পৰিগণিত। ইছলামিক পৰম্পৰাৰ ইতিহাসত মহৰম বিশেষ এক স্থান আছে। এই মাহৰ প্ৰথম ১০ দিন বিশেষ পৰিসৰত পালন কৰা হয়। মহৰ্ৰমৰ মাহৰ পূৰ্ণ
আজিৰ দিনটো, ২৫ ডিচেম্বৰত, সমগ্ৰ দেশ আৰু বিশ্বজুৰি খ্ৰীষ্টমাছ (Christmas) উৎসৱ উদযাপিত হৈছে। যদিও খ্ৰীষ্টান ধৰ্মৰ লোকৰ বাবে এই উৎসৱৰ বিশেষ গুৰুত্ব আছে, তথাপি আন ধৰ্মৰ লোকৰো অধিকাংশই এই দিনটো উৎসৱ হিচাপে পালন কৰে। নতুন
আজি, ২৭ অক্টোবৰ, ভাতৃ দ্বিতীয়া (Bhatri Dwitiya) উৎসৱ বিশেষ ধুমধামেৰে উদযাপন কৰা হৈছে। এই শুভদিনত ভনীয়েকৰ স্নেহ আৰু ভাতৃত্বৰ সম্পৰ্কৰ উজ্জ্বল প্ৰতিফলন দেখা যায়। ভনীয়েকৰ ঘৰলৈ ভায়েক যায়, য’ত ভনীয়েকে পূজাৰ আয়োজন কৰে। ফোঁট পৰিধান
ছট পূজা (Chhath Puja) বা ছঠ পূজা ভাৰতৰ এটি ঐতিহ্যবাহী বৈদিক উৎসৱ, যি বিশেষকৈ বিহাৰ, ঝাৰখণ্ড, ওড়িশা,পশ্চিম বংগ আৰু নেপালৰ মধেশ অঞ্চলত উদযাপন কৰা হয়। এই পূজা কাৰ্তিক মাহৰ শুক্ল পক্ষৰ ষষ্ঠী তিথিত অনুষ্ঠিত হয়
দেৱালী (Diwali), দীপাৱলী বা দ্বীপান্বিতা হৈছে ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ অন্যতম জনপ্ৰিয় পোহৰৰ উৎসৱ, যাক প্ৰতি বছৰে শৰৎ কালত কাতি মাহৰ অমাবস্যাৰ দিনা উদযাপন কৰা হয়। এই উৎসৱ হিন্দু, জৈন, শিখ আৰু কিছু বৌদ্ধ সম্প্ৰদায়ৰ লোকসকলৰ মাজত
আজিৰ দিনটো কোজাগৰী পূৰ্ণিমা, যি লক্ষ্মী পূজাৰ (Lakshmi Puja) বাবে বিশেষ দিন হিচাপে পৰিচিত। এই পবিত্ৰ দিনটো বিশেষকৈ পশ্চিমবংগ, ওড়িশা, আৰু অসমত উৎসাহ-উদ্দীপনাৰে পালন কৰা হয়। ধন-সম্পত্তি আৰু সমৃদ্ধিৰ দেৱী লক্ষ্মী দেৱীক এই দিনটোত ভক্তসকলে
“তুলসীৰ তলে মৃগ পহু চৰে, তাক দেখি ৰামচন্দ্ৰই শৰধনু ধৰে।” — এই শ্লোকৰ সোঁত পৰা হ’লেই যেন বিহুৰ আনন্দৰ সুৰ বাজে। কাতি বিহু (Kati Bihu) হৈছে আমাৰ জাতিগত জীৱনৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ উৎসৱ, যি আহিনৰ শেষ