সোণোৱাল কছাৰী (Sonowal Kachari) উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ অসম ৰাজ্যৰ অন্যতম স্বদেশী খিলঞ্জীয়া জনগোষ্ঠী। এই জনগোষ্ঠী চীনা-তিব্বতীয় ভাষা পৰিয়ালৰ অন্তৰ্গত, বিশেষকৈ বড়ো-কছাৰী ভাষাৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা। অসমৰ বিভিন্ন জিলাত, বিশেষকৈ ধেমাজি, লখিমপুৰ, তিনিচুকীয়া আৰু ডিব্ৰুগড়ত এই জনগণৰ বিস্তৃত বসবাস দেখা যায়। লগতে শিৱসাগৰ, যোৰহাট, গোলাঘাট, মাজুলী, শোণিতপুৰ আৰু পূৰ্বভাৰতৰ নগাভূমি আৰু অৰুণাচল প্ৰদেশৰ কিছুমান ঠাইতও তেওঁলোকৰ বসবাস আছে।
সোণোৱাল কছাৰী জনগোষ্ঠীৰ ইতিহাস | History of Sonowal Kachari
ইতিহাসৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত, আহোম ৰজাসকলে সোৱণশিৰি নদীৰ বালিৰ পৰা সোণ বিচাৰি আনি সেইসকলৰ কাৰ্যৰ বাবে কছাৰীসকলক নিযুক্ত কৰিছিল। সেই সময়ৰ পৰা তেওঁলোকক সোণোৱাল কছাৰী বুলি জনা যায়। সোণোৱাল কছাৰীসকলৰ মাজত প্ৰচলিত এজন লোক কথাৰ মতে, উজনি অসমত থকা কেইটামান সোণোৱাল কছাৰী আউনিআটীয় গোসাঁই কেশৱ দেৱগোস্বামীক অলৌকিক গুণসম্পন্ন ব্যক্তি বুলি গণ্য কৰিছিল। তেখেতৰ ওচৰত শৰণ লৈ বাঁহ চুঙাৰে সোণৰ দক্ষিণা দিবৰ জৰিয়তে তেওঁলোকৰ নাম সোণোৱাল কছাৰী হোৱা বুলি কিছুমানে বিশ্বাস কৰে। বৰ্তমান এই জনগোষ্ঠীৰ জনসংখ্যা প্ৰায় ২,৫০,০০০ জন, অৰ্থাৎ আঢ়ৈ লাখৰ ওচৰপাজৰ।
সোণোৱাল কছাৰীসকলে নিজকে প্রাচীন সময়ৰ নৃপতি বলীৰজা, প্ৰহ্লাদ, ভগদত্ত, বাণৰজা, নৰকাসুৰ আৰু ভাস্কৰ বৰ্মনৰ বংশধৰ বুলি ভাবে। বিষ্ণুপুৰাণ অনুসৰি, বলীৰজাক ভগবান বিষ্ণুৱে পাতালপুরীত নির্বাসিত কৰিছিল, আৰু সোণোৱাল কছাৰীৰ মতে, বলীয়েই তেওঁলোকৰ আদিপুৰুষ। সোণোৱাল কছাৰীৰ ঐতিহ্যবাহী হাইদাং হুঁচৰি গীতত এই ইতিহাসৰ উল্লেখ পোৱা যায়, য’ত ডিমাপুৰৰ পৰা স্থানান্তৰিত হোৱাৰ কথাও বৰ্ণিত হৈছে। কছাৰী বুৰঞ্জীৰ মতে, সোণোৱাল কছাৰীৰ ৰজা মাণিক্যৰ ৰাজ্য চুতীয়াৰ শদিয়া ৰাজ্যৰ দক্ষিণত, দিখৌ আৰু দিহিং নদীৰ মাজত আছিল।
ধৰ্ম | Religion
সোণোৱাল কছাৰীসকলৰ মূল পৰম্পৰাগত ধৰ্ম যদিও আছে, তেওঁলোকে একেশ্বৰবাদ আৰু পৰজন্মৰ বিশ্বাসত গভীৰভাৱে আস্থা ৰাখে। যদিও সমাজৰ এটা অংশে চৈতন্যবাদ আৰু প্ৰাকৃতিক উপাসনাত বিশ্বাস কৰে, বহুতে বিশ্বাস কৰে যে বিপদৰ সময়ত পূৰ্বপুৰুষসকলৰ আত্মাই সহায় কৰে। সেই বিশ্বাসৰ আধাৰত পূৰ্বপুৰুষসকলৰ আত্মাৰ সন্তুষ্টিৰ বাবে তেওঁলোকে বিশেষ পূজা-আহ্বান কৰে। সত্ৰসংহতিৰ আগৰ দিনবোৰত সোণোৱাল কছাৰীসকলে সম্পূৰ্ণৰূপে পূৰ্বপুৰুষৰ পূজা-পাঠতেই বিশ্বাস ৰাখিছিল।
সত্ৰ আন্দোলন আৰু বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ প্ৰভাৱ ১৭শ শতিকাৰ মাজ ভাগত সোণোৱাল কছাৰীসকলৰ মাজত ব্যাপকভাৱে প্ৰচাৰিত হয়। বৰ্তমানত, সোণোৱাল কছাৰীসকলৰ অধিকাংশই বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ অনুসাৰী। তেওঁলোকৰ প্ৰায় প্ৰতিটো গাঁৱতে নিজা নামঘৰ থাকে, য’ত ধৰ্মীয় অনুষ্ঠান আৰু সংস্কৃতিৰ পৰম্পৰা বহন কৰি অহা হয়।
বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ প্ৰতি বিশ্বাস থকা সত্ত্বেও সোণোৱাল কছাৰীসকলে সম্পূৰ্ণৰূপে তেওঁলোকৰ পুৰণি ধৰ্মাচাৰ্য্য এৰি দিয়া নাই। তেওঁলোকে এতিয়াও বিভিন্ন পুৰণিক উপাস্য দেৱ-দেৱীক পূজা-পাতল কৰি আহিছে, আৰু সমাজৰ মংগলৰ বাবে জীৱ-জন্তু আৰু গছ-গছনিৰ উপাসনাত আস্থা ৰাখে।
সোণোৱাল কছাৰীসকলৰ খাদ্যাভ্যাস | Food Habits of Sonowal Kachari Tribe
সোণোৱাল কছাৰীসকলৰ খাদ্যাভ্যাসত সাধাৰণতে ভাত, তৰকাৰী, মাছ, আৰু মাংসৰ যথেষ্ট প্ৰাধান্য থাকে। তেওঁলোক প্ৰধানত আমিষাশী আৰু অতি কম পৰিমাণৰ মচলা আৰু জালকীয়া ব্যৱহাৰ কৰে। খাদ্যত সংস্কৃতিক বৈশিষ্ট্য স্পষ্টভাৱে দেখা যায়। কিছুমান ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ বাবে কুকুৰ, মেকুৰী আৰু গোমাংস সোণোৱাল কছাৰীসকলে বর্জন কৰে। বিশেষকৈ মহিলাসকলৰ খাদ্যত কিছু সীমাবদ্ধতা দেখা যায়। অধিক মচলাযুক্ত আহাৰ সোণোৱাল কছাৰীসকলৰ পছন্দ নহয়, আৰু মাছ তেওঁলোকৰ প্ৰিয় খাদ্যৰ তালিকাত শীৰ্ষস্থানত থাকে। স্থানীয় নৈ-বিলৰ পৰা সংগৃহীত মাছৰ বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ আঞ্জা প্ৰস্তুত কৰে। পোক-পৰুৱা হাবিৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰি খাদ্য হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰাৰ বৈশিষ্ট্যো তেওঁলোকৰ খাদ্যসংস্কৃতিত দেখা যায়। সোণোৱাল কছাৰীসকলে কোমল চাউল, চিৰা, চাউলচুঙা, টোপোলা ভাত আদি বিভিন্ন ৰূপত গ্ৰহণ কৰে। চাউল আৰু ফলৰ পৰা তেওঁলোক নিজস্ব কৌশলত নানা পানীয় তৈয়াৰ কৰে, যেনে- মদ, ৰহি মদ আৰু গুৰৰ লালি পৰিস্ফুটিত চেৰাপ। পুৰুষ-নাৰী, ল’ৰা-বুঢ়া সকলো মিলি একেলগে পানীয়ৰ আনন্দ লোৱাত কোনো বাধা নাই, আৰু এই মিলনৰ সময়ত এক সামাজিক ঐক্যতা দৰ্শিত হয়।
সোণোৱাল কছাৰী জনগোষ্ঠীৰ পৰম্পৰাগত সাজপাৰ | Traditional Attire of Sonowal Kachari Tribe
সোণোৱাল কছাৰীৰ বস্ত্ৰ আৰু সাজপাৰ পৰম্পৰাগত আৰু সাংস্কৃতিক বৈশিষ্ট্যৰ এক উজ্জ্বল প্ৰতীক। তিৰোতাসকলে সাধাৰণতে মুগাৰ মেখেলা আৰু মুগাচাদৰ পৰিধান কৰে, যাক তেওঁলোকৰ পৰম্পৰাগত বয়ন কৌশলৰ সাৰথি বুলি গণ্য কৰা হয়। গাঁৱৰ তিৰোতা আৰু মহিলাসকলে নানা বৰণৰ আটক, ধুনীয়া ফুল বাচা বস্ত্ৰেৰে নিজৰ সৌন্দৰ্য্য বৃদ্ধি কৰে। পুৰুষসকলে সাধাৰণতে ধুতী আৰু কামিজ পৰিধান কৰি মূৰত পাগুৰী, আৰু কান্ধত চেলেং চাদৰ বহিয়াই সন্মানজনক ভাৱত থাকিব খোজে।
সাধাৰণভাৱে, সোণোৱাল কছাৰী পুৰুষসকলে আঁঠুৰ পৰা মূৰলৈকে চুৰীয়া আৰু গাত হাচুটি লয়। চেলেং চাদৰ বিশেষকৈ উৎসৱমূলক অনুষ্ঠানত পিন্ধা হয়, যাক তেওঁলোকৰ জাতিগত পৰিচয়ৰ প্ৰতীক বুলি গণ্য কৰা হয়। চৌধ্যডাল আঁচুসূতাৰে সেউজীয়া পাৰি দিয়া হাচুটিখনে এই জাতিটোৰ চৌধটা বংশৰ প্রতিনিধিত্ব কৰে।
সোণোৱাল তন্তুবায়সকলে তন্ত্ৰত বৈলোৱা মুগাৰ কাপোৰৰ বিশেষত্ব বিশাল। শিপিনিসকলে বয়ন কৰাত পৰম দক্ষ, বিশেষকৈ এড়ীচাঁদৰ, বৰকাপোৰ, মেঠনি, মেখেলা, আৰু পাটৰ চাঁদৰ তৈয়াৰ কৰাত। বিয়াৰ সময়ত ছোৱালীক যৌতুকস্বৰূপে তাঁতৰ শাল দিয়া সোণোৱাল পৰম্পৰাৰ এক বিশেষ নিয়ম।
সোণোৱাল তিৰোতাসকলে মূৰ ঢাকিবলৈ প্ৰায়ে টকয়া চাদৰ ব্যৱহাৰ কৰে। অলংকাৰত গাম খাৰু, জাংফাই কেৰু, ঠুৰিয়া, বিৰী, ডুগডুগি আদি সোণোৱাল মহিলাৰ সৌন্দৰ্যক বঢ়াই তোলে।
উপসংহাৰ | Conclusion
চহকী সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য আৰু প্ৰকৃতিৰ সৈতে গভীৰ সম্পৰ্ক থকা সোণোৱাল কছাৰী জনগোষ্ঠীয়ে অসমৰ জনজাতীয় বৈচিত্ৰ্যৰ এক উল্লেখযোগ্য অংশক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে। তেওঁলোকৰ কৃষি পদ্ধতি, উৎসৱ, পৰম্পৰাগত বিশ্বাসসমূহে পৰিৱেশৰ সৈতে এক সুসম সহাৱস্থান প্ৰতিফলিত কৰে। যদিও আধুনিকীকৰণ আৰু বাহ্যিক প্ৰভাৱে তেওঁলোকৰ সংস্কৃতিৰ দিশবোৰ ক্ৰমান্বয়ে নতুনকৈ গঢ় লৈ উঠিছে, তথাপিও তেওঁলোকৰ অনন্য ৰীতি-নীতি আৰু পৰম্পৰা ৰক্ষাৰ প্ৰচেষ্টা সবল হৈয়েই আছে।
Read also: Chutia Tribe: A Comprehensive Overview | চুতীয়া জনগোষ্ঠী: এক বিস্তৃত আভাস
My self Mahezubin Saikia. Working in Dev Library as a Content Writer. A website that provides all SCERT, NCERT 3 to 12, and BA, B.com, B.Sc, and Computer Science with Post Graduate Notes & Suggestions, Novel, eBooks, Health, Finance, Biography, Quotes, Study Materials, and more.
