Class 10 Social Geography Chapter 4 অসমৰ ভূগোল answer to each chapter is provided in the list so that you can easily browse throughout different chapter Class 10 Social Geography Chapter 4 অসমৰ ভূগোল and select needs one.
Class 10 Social Geography Chapter 4 অসমৰ ভূগোল
Also, you can read SCERT book online in these sections Solutions by Expert Teachers as per SCERT (CBSE) Book guidelines. These solutions are part of SCERT All Subject Solutions. Here we have given Class 10 Social Geography Chapter 4 অসমৰ ভূগোল – সমাধান Solutions for All Subject, You can practice these here.
অসমৰ ভূগোল
দ্বিতীয় খণ্ড (Geography)
১। অসমৰ মাটিকালি , জনসংখ্যা আৰু জনসংখ্যা ঘনত্বৰ বিষয়ে তথ্য সহকাৰে চমুকৈ লিখা।
উত্তৰঃ অসম হ’ল ভাৰতৰ উত্তৰ-পূৰ্বাঞ্চলৰ ৰাজ্যসমূহৰ এক অতি উল্লেখযোগ্য ৰাজ্য। অসমৰ মুঠ মাটিকালি প্রায় ৭৮,৪৩৮ বর্গ কিলােমিটাৰ। অসমে ভাৰতবৰ্ষৰ মুঠ মাটিকালিৰ প্রায় ২.৪ শতাংশ সামৰি লৈছে। ২০১১ চনৰ লােকপিয়ল অনুসৰি অসমৰ মুঠ জনসংখ্যা হৈছে ৩১২.০৫ লাখ অৰ্থাৎ ২.৬ শতাংশ লোক অসমত বাস কৰে। এই জনসংখ্যাৰ ভিতৰত ১৫৯.৩৯ লাখ পুৰুষ আৰু ১৫২.৬৬ লাখ মহিলা। ১৯০১ চনত অসমত জনসংখ্যা ঘনত্ব আছিল প্রতি বর্গ কিলােমিটাৰত ৪২ জন যি ২০১১ চনলৈ বৃদ্ধি হৈ প্রতি বর্গ কিলােমিটাৰত ৩৯৮ জন হয়গৈ। অসমৰ জনসংখ্যা প্রায় ৮৫ শতাংশ জনসংখ্যাই ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাত বাস কৰে। ২০০১ চন আৰু ২০১১ চনৰ লােকপিয়লৰ তথ্য মতে জনসংখ্যা ঘনত্ব আছিল প্রতি বর্গ কিঃ মিঃ ত ক্রমে ১২২০ জন আৰু ১৫০২ জন।
২। অসমৰ শিক্ষিতৰ হাৰ কিদৰে বৃদ্ধি হৈছে চমুকৈ উল্লেখ কৰা।
উত্তৰঃ ২০০১ চনৰ লােকপিয়লৰ তথ্যমতে অসমৰ সাক্ষৰতাৰ হাৰ আছিল মাত্র ৬৩.২৫ শতাংশ যি এটা দশকৰ ভিতৰত ১০ শতাংশ বৃদ্ধি হৈ ২০১১ চনত ৭২.১৯ শতাংশ হয়। ১৯৯১-২০১১ চনৰ সময়ছোৱাত সাক্ষৰতা বৃদ্ধিৰ হাৰ আছি ১১.৫৬ শতাংশ।
৩। ২০১১ চনৰ তথ্য মতে অসমত কেইখন প্রথম শ্রেণীৰ আৰু কেইখন দ্বিতীয় শ্রেণীৰ চহৰ আছে ?
উত্তৰঃ ২০১১ চনৰ লােকপিয়লৰ তথ্য মতে অসমত ৭ খন প্রথম শ্রেণীৰ চহৰ আৰু ৬ খন দ্বিতীয় শ্রেণীৰ চহৰ আছে।
৪। ১৯০১ চনৰ পৰা ২০১১ চনলৈ অসমৰ জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ বিষয়ে আলােচনা কৰা।
উত্তৰঃ ১৯০১ চনত অসমৰ জনসংখ্যা আছিল ৩,২৮৯,৬৮০ যিয়ে ভাৰতৰ মুঠ জনসংখ্যা প্রায় ১.৩৮ শতাংশ আছিল। ইয়াৰ পিছত ১৯৪১ চনত ৰাজ্যখনৰ জনসংখ্যা বৃদ্ধি হৈ ৬,৬৯৪,৭৯০ জন হয়গৈ। ইয়াৰ পৰা দেখা যায় যে ১৯০১ চন আৰু ১৯৪১ চনৰ মাজত অসমৰ জনসংখ্যা দুগুণতকৈও অধিকভাৱে বৃদ্ধি হৈছিল। কিন্তু , ২০১১ ত হয়গৈ ১৭.০৭ শতাংশ। স্বাধীনতাৰ সময়ছোৱাত অর্থাৎ ১৯৫১ চনৰ পিছৰ পৰা অসমত দ্রুতগতিত জনসংখ্যা বৃদ্ধি হয়। ১৯৫১-৬১ আৰু ১৯৬১-৭১ চনৰ সময়ছােৱাত ৰাজ্যখনৰ জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ হাৰ আছিল ক্রমে ৩৪.৯৮ শতাংশ আৰু ৩৪.৯৫ শতাংশ। ইয়াৰ পৰৱর্তী দশকত অর্থাৎ ১৯৭১-৮১ , ১৯৮১-৯১ , ১৯৯১-২০০১ , ২০০১-২০১১ৰ দশকত বাংলাদেশৰ পৰা হােৱা প্ৰব্ৰজন নিয়ন্ত্রণ কৰাৰ লগতে মৃত্যু হাৰৰ বৃদ্ধিৰ ফলত ৰাজ্যখনৰ জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ হাৰ কিছু পৰিমাণে হ্রাস পাইছিল। ২০০১-২০১১ৰ দশকত এই বৃদ্ধিৰ হাৰ আছিল মাত্র ১৭.৭ শতাংশ যি স্বাধীনতাৰ পিছৰ দশকসমূহত ৩০ শতাংশৰাে অধিক আছিল।
৫। ভৌগােলিক অঞ্চলভেদে উপযুক্ত মানচিত্ৰৰ সহায়ত অসমৰ জনসংখ্যাৰ বিতৰণ পর্যালােচনা কৰা।
উত্তৰঃ ভৌগােলিক অঞ্চলভেদে অসমৰ জনসংখ্যাক জনসংখ্যা ঘনত্ব আৰু আকাৰ অনুসৰি ৰাজ্যখনক তিনিটা ভাগত ভাগ কৰাৰ দ্বাৰা ব্যাখ্যা কৰিব পৰা যায়।
তলত মানচিত্ৰৰ সহায়ত দেখুওৱা হ’ল-
( ক ) ব্রহ্মপুত্র উপত্যকা অঞ্চল :- ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকা অঞ্চলটো হ’ল মানুহৰ বসতিৰ বাবে উত্তম অঞ্চল। অসমৰ সৰ্বাধিক জনসংখ্যা য’ত ৰাজ্যখনৰ প্রায় ৮৫ শতাংশ লােকে বাস কৰে। ২০১১ বৰ্ষৰ লােকপিয়লৰ তথ্য অনুসৰি অঞ্চলটোত জনসংখ্যা ঘনত্ব হ’ল প্রতি বর্গ কিঃমিত ১৫০২ জন। অঞ্চলটোত জনসংখ্যা ঘনত্ব অধিক হােৱাৰ মূলতে হ’ল ইয়াৰ অনকূল জলবায়ু , সমতল ভূ – অৱয়ৱ , সুচল পৰিবহণ ব্যৱস্থা, যােগাযােগ ব্যৱস্থাৰ সুবিধা , যথেষ্ট সংখ্যক নদীৰ উপস্থিতি আদি।
ব্রহ্মপুত্র উপত্যকা অঞ্চলটোক আকৌ নিম্নোল্লিখিত অঞ্চলসমূহত ভাগ কৰা হৈছেঃ
( i ) উজনি বহ্মপুত্র উপত্যকা অঞ্চল :- ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ প্রায় ২১ শতাংশ লোক উজনি ব্ৰহ্মপুত্র উপত্যকাত বাস কৰে আৰু ইয়াত জনসংখ্যাৰ ঘনত্ব হ’ল প্রতি বর্গ কিঃমিঃ ত ৩৭২ জন।
( ii ) মধ্য ব্রহ্মপুত্র উপত্যকা অঞ্চল :- ব্রহ্মপুত্র উপত্যকাৰ মুঠ জনসংখ্যাৰ ২৭ শতাংশ লোক মধ্য ব্রহ্মপুত্র উপত্যকাত বাস কৰে। এই অঞ্চলটোৰ জনসংখ্যাৰ ঘনত্ব হ’ল প্রতি বর্গ কিঃমিঃত ৫০০ জন।
( iii ) নামনি ব্রহ্মপুত্র উপত্যকা অঞ্চল :- নামনি ব্রহ্মপুত্র উপত্যকা অঞ্চলতে জনসংখ্যা সর্বাধিক পুঞ্জীভৱণ হােৱা দেখা যায়। ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাৰ মুঠ জনসংখ্যা প্রায় ৩৬ শতাংশ লােকে ইয়াত বাস কৰে আৰু ইয়াত জনসংখ্যা ঘনত্ব হৈছে প্রতি বর্গ কিঃ মিঃত ৬৩১ জন।
( খ ) বৰাক উপত্যকা অঞ্চল :- ২০১১ বৰ্ষৰ লােকপিয়লৰ তথ্য মতে ৰাজ্যখনৰ মুঠ জনসংখ্যা প্রায় ১১ শতাংশ লােকে বাস কৰে। ২০১১ বৰ্ষৰ তথ্য অনুসৰি এই অঞ্চলটোত জনসংখ্যা ঘনত্ব হ’ল প্রতি বর্গ কিঃমিঃত ৫৪৫ জন। অঞ্চলটোত জনসংখ্যা ঘনত্ব অধিক হােৱাৰ প্ৰধান কাৰণ হ’ল ইয়াৰ অনুকূল জলবায়ু, সাৰুৱা পলসুৱা মাটি , সুচল পৰিবহণ তথা যােগাযােগ ব্যৱস্থা আদি।
( গ ) পার্বত্য অঞ্চল :- এই অঞ্চলটো ব্ৰহ্মপুত্ৰ আৰু বৰাক উপত্যকাৰ মাজত অৱস্থিত কাৰ্বি আংলং আৰু ডিমা হাছাও নামৰ দুখন পাহাৰীয়া জিলাৰে গঠিত। ৰাজ্যখনৰ মুঠ জনসংখ্যা প্রায় প্রায় ৩.৭৫ শতাংশ লােকে ইয়াত বাস কৰে ইয়াত জনসংখ্যা ঘনত্ব প্রতি বর্গ কিঃমিঃত ৬৮ জন। কিন্তু অসমৰ পাৰ্বত্য জিলাখনত মানুহৰ বসতিস্থাপনত প্রাকৃতিকভাবে কিছু অসুবিধা বাবে এই অঞ্চলত জনবসতি অতি সেৰেঙা।
৬। অসমৰ জনসংখ্যা বিতৰণৰ ভিন্নতাৰ কাৰণবােৰ উদাহৰণসহ চমুকৈ আলােচনা কৰা।
উত্তৰঃ অসমৰ জনসংখ্যা সকলো ঠাইতে একে নহয়। ২০১১ চনৰ লােকপিয়লৰ তথ্য অনুসৰি অসমৰ মুঠ জনসংখ্যা হৈছে ৩১ নিযুত আৰু ইয়াৰ ঘনত্ব প্রতি বর্গ কিঃমিঃত ৩৯৮ জন। এই জনসংখ্যাৰ প্রায় ৮৫ শতাংশ লােকে ব্রহ্মপুত্র উপত্যকাত আৰু ১১ শতাংশ লােকে বৰাক উপত্যকাত বাস কৰে। আনহাতে ৰাজ্যখনৰ বাকী ৩.৭৫ শতাংশ লােকে কাৰ্বি আংলং আৰু ডিমা হাছাও পার্বত্য অঞ্চলটোত বাস কৰে। ৰাজ্যখনৰ অঞ্চলভেদে জনসংখ্যা ঘনত্বৰ মাজত যথেষ্ট পাৰ্থক্য দেখা যায়। ব্রহ্মপুত্র উপত্যকাত জনসংখ্যা ঘনত্ব প্রতি বর্গ কিঃমিঃত ১৫০২ জন হােৱাৰ বিপৰীতে বৰাক উপত্যকাত প্রতি বর্গ কিঃমিঃত ৫৪৫ জন আৰু পার্বত্য অঞ্চলত প্রতি বর্গ কিঃমিঃত ৬৮ জন। এইদৰে অসমৰ জনসংখ্যাৰ বিতৰণৰ ক্ষেত্ৰত যথেষ্ট ভিন্নতা দেখা যায।
এই ভিন্নতাৰ প্রধান কাৰণ হ’ল :-
( ক ) জলবায়ুৰ ক্ষেত্ৰত থকা ভিন্নতা।
( খ ) ভূ – প্রাকৃতিক তাৰতম্যতা।
( গ ) অঞ্চলসমূহৰ অর্থনৈতিক বিকাশৰ ক্ষেত্ৰত থকা ভিন্নতা।
( ঘ ) পৰিবহণ তথা যােগাযােগ ব্যৱস্থাৰ বিকাশৰ ক্ষেত্ৰত থকা ভিন্নতা।
( ঙ ) বিভিন্ন সম্পদৰ উপলব্ধতাৰ ক্ষেত্ৰত থকা ভিন্নতা।
ব্রহ্মপুত্র উপত্যকাত সমতল ভূমি , সাৰুৱা মাটি , সুচল কৃষিকার্য আৰু যাতায়াত ব্যৱস্থাৰ, ব্যাপক কর্মসংস্থানৰ পৰিবেশ, উন্নত সামজিক, সাংস্কৃতিক, অর্থনৈতিক পৰিবেশ ইত্যাদিৰ বাবে ইয়াত জনসংখ্যাৰ ঘনত্ব অধিক। ইয়াৰ বিপৰীতে প্ৰাকৃতিক, অর্থনৈতিক কাৰণৰ বাবে ডিমা হাছাও আৰু কাৰ্বি আংলং জিলা দুখনেৰে গঠিত পার্বত্য অঞ্চলটোত জনবসতিৰ উপস্থিতি তেনেই সেৰেঙা হােৱা দেখা যায়। ২০১১ বৰ্ষৰ লােকপিয়লৰ তথ্যমতে কামৰূপ ( মহানগৰ ) জিলাত প্রতি বর্গ কিঃমিঃত ২,০১০ জনেৰে জনসংখ্যা ঘনত্ব ৰাজ্যখনৰ ভিতৰত সর্বাধিক হােৱাৰ বিপৰীতে প্রতি বর্গ কিঃমিঃত মাত্র ৪৪ জন লােকেৰে ডিমা হাছাও জিলাত জনসংখ্যা ঘনত্ব আছিল সর্বনিম্ন।
৭। ২০১১ চনৰ তথ্য মতে অসমৰ জিলাসমূহৰ ভিতৰত আটাইতকৈ বেছি জনসংখ্যা আৰু জনসংখ্যা ঘনত্ব থকা আৰু আটাইতকৈ কম জনসংখ্যা আৰু জনসংখ্যা ঘনত্ব থকা জিলাখনৰ নাম উল্লেখ কৰা।
উত্তৰঃ বেছি জনসংখ্যা থকা জিলা – নগাঁও জিলা
বেছি জনসংখ্যাৰ ঘনত্ব থকা জিলা – কামৰূপ (মেট্ৰ’) কম জনসংখ্যা থকা জিলা – ডিমা হাচাও কম জনসংখ্যা ঘনত্ব থকা জিলা ডিমা হাচাও।
৮। অসমৰ জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ কাৰণবােৰ চমুকৈ আলােচনা কৰা ৷
উত্তৰঃ অসমৰ জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ বাবে দায়ী কাৰণসমূহ হলঃ
( ক ) স্বাভাবিক বৃদ্ধি :- চিকিৎসা বিজ্ঞানৰ উন্নতিৰ লগে লগে কেৱল অসম বুলিয়েই নহয় সমগ্ৰ ভাৰতবৰ্ষৰ জনসংখ্যাৰ মূল কাৰণ হ’ল জনসংখ্যাৰ স্বাভাবিক বৃদ্ধি অর্থাৎ জন্মৰ হাৰ বৃদ্ধি বা অপৰিবৰ্তিত হৈ থকা অৱস্থাত মৃত্যুৰ হাৰ অস্বাভাবিকভাবে হ্রাস। ৰাজ্যখনৰ এই জন্ম আৰু মৃত্যুৰ হাৰ ভাৰতৰ জন্ম – মৃত্যুৰ হাৰৰ সৈতে প্রায় সমান।
( খ ) জনপ্ৰব্ৰজন :- অসমৰ জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ প্রধান কাৰণটো হ’ল প্রব্রজন। ১৮২৬ চনৰ পৰাই ৰাজ্যখনলৈ প্ৰব্ৰজন ঘটিছিল যদিও ১৯ শতিকাৰ আদিভাগৰ পৰাহে এই প্ৰব্ৰজনৰ সোঁত অধিক সক্রিয় হৈ পৰিছিল। দেশ বিভাজনৰ সময়ছােৱাত পূর্ব পাকিস্তানৰ পৰা বৃহৎ সংখ্যক হিন্দু শৰণাৰ্থীৰ অসমলৈ প্ৰব্ৰজন ঘটিছিল। ১৯৫১ চনৰ পৰা ২০০১ চনলৈ এই সময়ছােৱাত ভাৰতৰ ১৮৫ শতাংশ জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ হাৰৰ বিপৰীতে অসমৰ জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ হাৰ আছিল ২৩২ শতাংশ। অৱশ্যে শেহতীয়া বৰ্ষসমূহত এই বৃদ্ধি কিছু পৰিমাণে হ্রাস পাইছিল।
৯। অসমলৈ প্রাচীন কালৰ পৰা বর্তমান সময়লৈকে হােৱা জনপ্ৰব্ৰজনৰ সোঁতবােৰ একাদিক্রমে উল্লেখ কৰা।
উত্তৰঃ প্রাচীন কালৰ পৰা বৰ্তমান সময়লৈকে অসমলৈ বিভিন্ন ঠাইৰ পৰা সময়ত বিভিন্ন জনগােষ্ঠীৰ প্ৰব্ৰজন সংগঠিত হৈ আছে।
এইদৰে সময়ে সময়ে অসমলৈ হােৱা জন প্ৰব্ৰজনৰ আঁতবােৰ একাদিক্রমে তলত উল্লেখ কৰা হ’ল:-
( ক ) অষ্ট্ৰিক জনগােষ্ঠী :- অসমলৈ জনপ্ৰব্ৰজন ঘটা প্ৰথমটো জনস্রোত আছিল অষ্ট্রিক জনগােষ্ঠীৰ লােকসকল। এওঁলােক দক্ষিণ – পূৱ এছিয়াৰ পৰা আহিছিল। এই জনগােষ্ঠীৰ লােকসকলৰ কিছুসংখ্যক মেঘালয়ৰ সীমামূৰীয়া অসমৰ কাৰ্বি আংলং আৰু ডিমা হাছাও জিলাত বসবাস কৰা দেখা যায়।
( খ ) মংগােলীয় জনগােষ্ঠী :- অসমলৈ আগমন ঘটা দ্বিতীয়টো জনস্রোত আছিল তিব্বতীয়া বৰ্মন ভাষা কোৱা মংগােলীয় জনগােষ্ঠীৰ লােকসকল ৷ এওঁলােক মধ্য এছিয়াৰ পৰা আহিছিল আৰু অসমৰ বিভিন্ন অংশত থিতাপি লৈছিল। খাছীয়া আৰু জয়ন্তীয়াসকলক বাদ দি অসমত বর্তমান সময়তবসবাস কৰাসকলােবােৰ জনজাতি এই জনগােষ্ঠীৰ অন্তৰ্গত।
( গ ) আর্যসকল :- মংগােলীয়সকলৰ পিছত অসমলৈ প্ৰব্ৰজন ঘটা জনস্রোতটো আছিল সিন্ধু – আর্য ভাষা কোৱা লােকসকল। এওঁলোক আহিছিল গংগা সমভূমিৰ পৰা। এই আৰ্যসকল ককেছীয় জনগােষ্ঠীৰ অন্তৰ্গত লােক।
( ঘ ) আহােমসকল :- অসমলৈ আগমন হোৱা পৰৱৰ্তী জনস্রোতটো আছিল আহােমসকল। আহােমসকলেই অসমলৈ ব্রজিত হােৱা সবাতােকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণজনগােষ্ঠী। আহােমসকল মংগােলীয় জনগােষ্ঠীৰ লোক। তেওঁলােক ১২২৮ খ্রীঃত চুকাফাৰ নেতৃত্বত উত্তৰ ম্যানমাৰৰ চান মালভূমিৰ পৰা পাটকাই পর্বত পাৰ হৈ অসমলৈ আহিছিল।
( ঙ ) ব্রিটিছশাসনৰ সময়ত হােৱা জনপ্ৰব্ৰজন :- ব্রিটিছে ১৮২৬ খ্রীঃত অসম অধিকাৰ কৰিছিল। অসম অধিকাৰ কৰাৰ পিছত তেওঁলােকক প্রশাসনীয় , অর্থনৈতিক আৰু বাণিজ্যিক কার্যকলাপ সমূহ চলাবলৈ কিছুমান শিক্ষিত তথা দক্ষতাসম্পন্ন ব্যক্তিৰ প্ৰয়ােজন হৈছিল। সেয়েহে ব্রিটিছসকলে তেওঁলােকৰ হৈ কাম কৰিবলৈ বংগ , বিহাৰ , উত্তৰ প্রদেশ , ৰাজস্থান , নেপাল আদি ঠাইৰ পৰা শিক্ষিত লােকক অসমলৈ আনিছিল।
ইয়াৰ পিছত অসমলৈ চাহ বনুৱা হিচাবে কাম কৰা লোক আহে চোটনাগপুৰ মালভূমি অঞ্চলৰ অষ্ট্ৰীক জনগোষ্ঠীৰ লোক।
( চ ) বাংলাদেশৰ পৰা হােৱা জনপ্ৰব্ৰজন :- প্রায় উনৈশ শতিকাৰ শেষৰফালে তেতিয়াৰ পূৰ্ববংগৰ পৰাও অসমলৈ ভূমিহীন মুছলমান কৃষকসকলৰ প্ৰব্ৰজন হয়।
( ছ ) আন্তঃৰাজ্যিক জনপ্ৰব্ৰজন :- অর্থনৈতিক , সামাজিক তথা শৈক্ষিক আদি বিভিন্ন কাৰণত ভাৰতৰ বিভিন্ন ৰাজ্যসমূহৰ পৰাও অসমলৈ বহুতাে লােকৰ প্ৰব্ৰজন ঘটিছে। এই লােকসকলৰ প্ৰধানকৈ ৰাজস্থান , পঞ্জাব , পশ্চিমবংগ , মণিপুৰ আদি ৰাজ্যৰ পৰা আগমন ঘটিছে।
১০। অসমৰ আহােমসকলৰ জনগােষ্ঠীয় পৰিচয়দাঙি ধৰা।
উত্তৰঃ ১৩ শতিকাত আহােমসকলৰ অসমলৈ আগমন ঘটিছিল। আহােমসকল মংগােলীয় জনগােষ্ঠীৰ লোক। এওঁলোকে ১২২৮ খ্রীষ্টাব্দত চ্যু-কা-ফাৰ নেতৃত্বত ম্যানমাৰৰ চান মালভূমিৰ পৰা পাটকাই পৰ্বত পাৰ হৈ অসমত প্ৰৱেশ কৰিছিল। তেওঁলােকে প্ৰথমতে উজনি অসমত বসতি কৰিছিল আৰু পৰৱর্তী সময়ত সমগ্ৰ অসমৰাজ্য জয় কৰিছিল। আহােমসকলে প্রায় ৬০০ বছৰ কাল অসমত ৰাজত্ব কৰিছিল আৰু অসমৰ সমাজ সংস্কৃতিলৈ যথেষ্ট অৱদান আগবঢ়াই থৈ গৈছিল। তেওঁলােকে ৰাজ্যখনৰ লােক ধর্মীয় , সামাজিক , সাংস্কৃতিক আৰু ৰাজনৈতিক পৰিচয়ক বৃহৎভাৱে প্ৰভাৱান্বিত কৰিছিল।
১১। পৰিবহণ ব্যৱস্থাই অসমৰ অর্থনৈতিক উন্নতিত কিদৰে সহায় কৰিছেচমুকৈ আলােচনা কৰা।
উত্তৰঃ পৰিবহণ ব্যৱস্থা হৈছে দেশ বা অঞ্চল এটাৰ অর্থনৈতিক উন্নয়নৰ এটা গুৰুত্বপূর্ণ কাৰক। পৰিবহন ব্যৱস্থাই বিভিন্ন অঞ্চলৰ মাজত সংযোগ স্থাপন কৰাৰ উপৰিও সম্পদ, জ্ঞান আৰু সভ্যতা-সংস্কৃতিৰ আদান- প্রাদান হয়। সেয়েহে , ৰেলপথ , জলপথ , বাট – পথ আৰু আকাশী পথেৰে গঠিত দক্ষ যাতায়ত বা পৰিবহণ ব্যৱস্থা হৈছে দেশ এখনৰ জীৱন ৰেখা। অর্থনৈতিক উন্নতিত এই পৰিবহনে যথেষ্ট অৰিহণা যোগাইছে। কৃষি , উদ্যোগ , ব্যৱসায় বাণিজ্য , যােগাযােগ আদিৰ দৰে অর্থনৈতিক খণ্ডসমূহৰ বিকাশ নিৰ্ভৰ কৰে দক্ষ পৰিবহণ ব্যৱস্থাৰ ওপৰত। অসমৰ দৰে ৰাজ্য এখনৰ ক্ষেত্ৰত ই একেবাৰে সত্য কথা কাৰণ ইয়াত বিস্তৃত ভূমি , অসংখ্য নদনদী , সমতল ভূ – অৱয়ৱ , চহকীসম্পদ , অত্যধিক মানৱ সম্ভাৱনা আদিৰ দৰে বহুতাে গুৰুত্বপূর্ণ সম্পদৰ উপস্থিতি দেখা যায়। এই সকলােবােৰ সম্পদক কেৱল দক্ষ পৰিবহণ ব্যৱস্থাৰ সহায়তহে বিকশিত কৰিব পৰা যায়।
অসম হ’ল সমগ্ৰ উত্তৰ- পূৰ্বাঞ্চলৰ দুৱাৰমুখ। সমগ্র উত্তৰ – পূবৰ উন্নয়ন অসমৰ পৰিবহণ ব্যৱস্থাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। এই ৰাজ্যসমূহৰ অৰ্থনীতিত প্রয়ােজন হােৱা বিভিন্ন দ্রব্যসমূহ পৰিবহণ ব্যৱস্থাৰ বিভিন্ন মাধ্যমেৰে অসমৰ মাজেৰে পৰিবাহিত হয়। এইটোৱে ৰাজ্যখনৰ অর্থনীতি অধিকভাৱে বৃদ্ধি কৰিছে। অসম ৰাজ্যখনক পৰিবহণ ব্যৱস্থাইহে ভাৰতবৰ্ষৰ অন্য অংশৰ সৈতে সংলগ্ন কৰিছে। ৰাজ্যখনৰ অর্থনৈতিক উন্নয়নৰ বাবে প্রয়ােজন হােৱা যথেষ্ট সংখ্যক আর্থিক সামগ্রী ৰাজ্যখনৰ বাহিৰৰ পৰা আমদানি কৰিবলগীয়া হয়। আনহাতে চাহপাত , খাৰুৱা তেল , প্রাকৃতিক গেছ , চূণশিল আদি স্থানীয়ভাৱে উৎপাদিত দ্রব্যসমূহ ৰাজ্যৰ বাহিৰলৈ ৰপ্তানি কৰিবলগীয়া হয় , যিবােৰ কেৱল দক্ষ পৰিবহণ ব্যৱস্থাৰ মাধ্যমেৰেহে সম্পন্ন হয় । অসমৰ অর্থনৈতিক উন্নয়ন সাধনৰ ক্ষেত্ৰত পৰিবহণ ব্যৱস্থাই গুৰুত্বপূর্ণ ভূমিকা পালন কৰি আহিছে ৷
১২। অসমৰ জল পৰিবহণৰ বিষয়ে এটি চমুটোকা লিখা।
উত্তৰঃ অসমৰ জল পৰিবহণ ব্যৱস্থা মূলতঃ আভ্যন্তৰীণ জল পৰিবহণ ব্যৱস্থা। ভাৰতৰ মুঠ জল সম্পদ ৩২ শতাংশ জল সম্পদৰ অধিকাৰী ব্ৰহ্মপুত্ৰ, বৰাক আৰু ইয়াৰ উপনদীসমূহ। ব্ৰহ্মপুত্ৰত মুঠতে ৮৯১ কিল’মিটাৰ আৰু বৰাকত ১২১ কিলমিটাৰ নাব্য জলপথ আছে। ১৯৮৮ চনত শদিয়াৰ পৰা ধুবুৰীলৈ ব্ৰহ্মপুত্ৰৰ ৮৯১ কিঃমিঃ নাব্য জলপথক দেশৰ দ্বিতীয়টো ৰাষ্ট্ৰীয় জলপথ বুলি ঘােষণা কৰা হৈছে। আনহাতে ২০১৩ চনত বৰাক নদীৰ ১২১ কিঃমিঃ নাব্য জলপথক যষ্ঠটো ৰাষ্ট্ৰীয় জলপথ বুলি ঘােষণা কৰা হৈছে। এই জলপথ দুটাই সমগ্ৰ উত্তৰ পূৰ্বাঞ্চলৰ অর্থনৈতিক উন্নয়নত অৰিহণা যােগাই আহিছে। অসমৰ এই আভ্যন্তৰীণ জলপথ দুটাৰ উন্নয়নৰ কাৰণে কেন্দ্রীয় আভ্যন্তৰীণ জল পৰিবহণ নিগম আৰু আভ্যন্তৰীণ জল পৰিবহণ সঞ্চালকালয় নামৰ দুটা সংস্থাই কাম কৰি আছে।
অসমৰ আভ্যন্তৰীণ জল পৰিবহণ ব্যৱস্থাৰ স্থল পৰিবহণ ব্যৱস্থাৰ তুলনাত নিম্নোক্ত সুবিধাসমূহ উপলব্ধ:
( ক ) ইন্ধনৰ কম খৰচ।
( খ ) বায়ু প্ৰদূষণৰ সমস্যা নাথাকে।
( গ ) স্থলপথৰ অনুন্নত অঞ্চলত যথেষ্ট সংখ্যক যাত্রী পােৱা যায়।
( ঘ ) প্রাকৃতিক দুর্যোগৰ সময়ত গুৰুত্বপূর্ণ ভূমিকা পালন কৰে।
( ঙ ) ৰাস্তা নির্মাণ , মেৰামতি আদি সমস্যাবােৰ নাথাকে।
( চ ) বস্তু-বাহানি আৰু যাত্রী অতি সহজে চলাচল কৰিব পাৰে।
১৩। অসমৰ পৰিবহণ ব্যৱস্থাৰ উন্নয়নৰ অন্তৰায় হিচাপে দেখা দিয়া পাঁচটা প্রধান কাৰণ উল্লেখ কৰা।
উত্তৰঃ অসমত এক দক্ষ পৰিবহণ ব্যৱস্থা বিকাশৰ প্রবল সম্ভাৱনা আছে আৰু ইয়াৰ আৱশ্যকতাও যথেষ্ট। অসমৰ পৰিবহন ব্যৱস্থাৰ উন্নয়নৰ অন্তৰায় হিচাপে দেখা দিয়া কাৰণকেইটা তলত উল্লেখ কৰা হ’ল-
( ক ) পাহাৰ , মালভূমি , সমভূমি , প্লাবন ভূমি , জলাশয় আদিৰে বৈশিষ্ট্যপূর্ণ অসমৰ ভিন্ন ভূ – প্রকৃতিৰ বাবে যাতায়ত ব্যৱস্থা সম্প্ৰসাৰণ কৰা ক্ষেত্ৰত যথেষ্ট অসুবিধা হয়।
( খ ) অসমৰ বেছিভাগ নদীয়েই খৰাং কালত শুকাই যোৱাৰ ফলত বছৰৰ সকলো সময়তে নাব্য চলাচল বিপদজনক হয়।
( গ ) বাট-পথ নির্মাণ আৰু মেৰামতিৰ বাবে কিছুমান অঞ্চলৰ মাটিৰ গুণাগুণ উপযুক্ত নহয়। তদুপৰি, প্ৰচুৰ ৰষুণৰ বাবে বাট – পথ অতি সহজে নষ্ট হয়। বাট – পথ নির্মাণত আধুনিক প্রযুক্তি আৰু কৌশল প্রয়ােগ নকৰাৰ ফলত অতি কম দিনৰ ভিতৰতে বাট – পথৰ শােচনীয় অৱস্থা হয়।
( ঘ ) ঔদ্যোগিক বিকাশৰ ক্ষেত্ৰত অসম পিছপৰি থকা বাবে ইয়াৰ পৰিবহণ ব্যৱস্থাটোও অনুন্নত হৈ আছে।
( ঙ )পৰিবহণৰ উন্নতি আৰু প্ৰসাৰৰ বাবে চৰকাৰী আঁচনিসমূহ সময়মতে আৰু সঠিকভাৱে ৰূপায়ণ নকৰা বাবে ইয়াৰ উন্নয়ন সম্ভৱ হৈ উঠা নাই।
১৪। সম্পদ বুলিলে কি বুজায় ? অসমৰ প্রধান প্রাকৃতিক সম্পদবােৰ কি কি ?
উত্তৰঃ পৃথিৱীৰ উপৰিভাগত থকা যিবােৰ দ্ৰব্যই মানুহৰ অভাৱ আৰু চাহিদা পূৰণ কৰে তাকে সম্পদ বুলি কোৱা হয়।
যিবােৰ সম্পদক প্রকৃতিয়ে প্রাকৃতিকভাৱে সৃষ্টি কৰে তাকে প্রাকৃতিক সম্পদ বােলে।
অসমৰ প্ৰাকৃতিক সম্পদসমূহ হলঃ
( ক ) ভূমি সম্পদ :- অসমৰ ভূমিক বিভিন্ন ভাগত ভগাব পাৰি। ব্ৰহ্মপুত্ৰ আৰু বৰাক নদীৰ প্লাৱন ভূমি আৰু সমভূমি অঞ্চলবােৰ ধান , মৰাপাট , মাহ আৰু শাক – পাচলিৰ খেতিৰ বাবে উপযােগী। পুৰণি পলসুৱা মাটি ব্ৰহ্মপুত্ৰ আৰু বৰাক উপত্যকাৰ সমভূমিৰ তুলনামূলকভাৱে ওখ অঞ্চলত পােৱা যায়।
( খ ) বনজ সম্পদ :- অসম বনজ সম্পদত চহকী। জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ ফলত অসমৰ বনজ সম্পদ যথেষ্ট হ্রাস পাইছে। ইয়াত মূল্যৱান গছ – গছনি যেনে – নাহৰ , চোম , শিৰীষ , আমাৰি , শিমলু ইত্যাদি আৰু চাপৰ গছ – গছনি আৰু ঘাঁহবন যেনে :- বাঁহ , বেত , তৰা , কৌপাত , টেকীয়া আদি পােৱা যায়। সংৰক্ষিত বনাঞ্চলকে ধৰি অসমৰ হাবিত বিভিন্ন প্রকাৰৰ জন্তু যেনেঃ এশিঙীয়া গঁড় , হাতী , বাঘ , ভালুক , বনৰীয়া ম’হ , হৰিণ , বান্দৰ , বিভিন্ন প্রকাৰৰ সৰীসৃপ ইত্যাদি পােৱা যায়।
( গ ) খনিজ সম্পদ :- অসম খনিজ সম্পদত চহকী। অসমৰ উল্লেখযােগ্য খনিজ সম্পদবােৰ হ’ল কয়লা , খনিজ তেল , প্রাকৃতিক গেছ আৰু চূণশিল। অসমতৈল ক্ষেত্রসমূহ হ’ল ডিগবৈ , নাহৰকটীয়া , লাকুৱা , গেলেকী , হােলা আৰু আমগুৰি। এই তৈল ক্ষেত্ৰসমূহত প্রাকৃতিক গেছ পােৱা যায়। অসমত পােৱা আন আন খনিজ সম্পদসমূহ হ’ল লােৰ আৰ , ফেলণ্ডাৰ , কোৱাৰ্টজ আৰু খনিজ মৃত্তিকা।
( ঘ ) জলজ সম্পদ :- অসম পৃষ্ঠ জলসম্পদ গ্নআৰু ভূতল জলসম্পদ উভয়তে চহকী। ব্রহ্মপুত্র আৰু বৰাক নদী আৰু ইয়াৰ উপনৈ , প্রচুৰ পৰিমাণৰ বৃষ্টিপাত , লগতে বিল , জলাশয় , পিতনি , হ্রদ আদিৰ জলৰাশিয়ে দেশৰ প্রায় এক তৃতীয়াংশ জল সম্পদ বহনেৰে অসমক চহকী কৰি ৰাখিছে।
১৫। অসমৰ প্ৰধান তৈলক্ষত্রসমূহ উল্লেখ কৰা ৷
উত্তৰঃ ডিগবৈ, নাহৰকটীয়া, মৰাণ, হুগ্ৰীজান, ৰুদ্ৰসাগৰ, মৰাণ লাকোৱা, গেলেকী, বৰহোলা, আমগুৰি ইত্যাদিবোৰ হৈছে অসমৰ প্ৰধান তৈলক্ষেত্র।
১৬। অসমৰ জলসম্পদৰ বিষয়ে চমুকৈ লিখা।
উত্তৰঃ অসম জলসম্পদত চহকী ৰাজ্য। পৰ্যাপ্ত পৰিমাণে অসমত ভূ – তল জলসম্পদ আৰু পৃষ্ঠজল সম্পদ আছে। অসমৰ প্রধান নদী দুখন ব্ৰহ্মপুত্ৰ আৰু বৰাক। এই দুখন নদীত যথেষ্ট পৰিমাণৰ জলসম্পদ পােৱা যায়। দুয়ােখন নদী আৰু ইহঁতৰ উপনদীয়ে দেশৰ প্ৰায় এক তৃতীয়াংশ জলসম্পদ বহন কৰিছে। ইয়াৰ উপৰি সমগ্ৰ ৰাজ্যখনতে বহুতাে সৰু ডাঙৰ জলাহ আৰু পুখুৰী আছে। অসমত তিনি হাজাৰৰাে অধিক আর্দ্রভূমি আছে। এইবোৰত নানা প্ৰকাৰৰ মাছ আৰু ভিন্ন প্ৰজাতিৰ জলজ সম্পদ হোৱা দেখা যায়। এই নদ – নদীসমূহৰ জলৰাশি কৃষিকাৰ্যৰ লগতে ঘৰুৱা প্রয়ােজন আৰু ঔদ্যোগিক ক্ষেত্ৰত ব্যৱহাৰ কৰা হয়। এই নদীসমূহক ৰাজ্যৰ জল পৰিবহণ ব্যৱস্থাৰ কাৰণেও ব্যৱহাৰ কৰা হয়। ব্রহ্মপুত্র আৰু বৰাক উপত্যকাতাে ভূ – তলীয় জল প্ৰচুৰ পৰিমাণে পােৱা যায়। এই জলভাগ কৃষি , উদ্যোগ আৰু ঘৰুৱা প্ৰয়ােজনত ব্যৱহাৰ কৰা হয়। কিন্তু মন কৰিবলগীয়া কথা এয়ে যে অসমত প্ৰচুৰ পৃষ্ঠ জলসম্পদ আৰু ভূতল জলসম্পদ আছে যদিও ইয়াৰ উপযুক্ত ব্যৱহাৰ এতিয়াও হােৱা নাই।
১৭। অসমৰ প্রাকৃতিক সম্পদসমূহৰ অৱক্ষয়ৰ কাৰণবােৰ কি কি ?
উত্তৰঃ অসম প্রাকৃতিক সম্পদত চহকী ৰাজ্য কিন্তু বৰ্তমান সময়ত প্রাকৃতিক আৰু মানৱজনিত কাৰকৰ বাবে প্রাকৃতিক সম্পদসমূহৰ অৱক্ষয় হয়।
প্রাকৃতিক সম্পদসমূহৰ অৱক্ষয়ৰ প্রধান কাৰণসমূহ হ’ল:
( ক ) দ্রুতগতিত অসমৰ জনসংখ্যা বৃদ্ধি পােৱাৰ ফলত মানুহৰ বসতি আৰু খাদ্য – শস্যৰ প্রয়ােজনীয়তা বৃদ্ধি পাইছে ৷ ফলত বনাঞ্চল ধংস কৰি বনাঞ্চলত হোৱা বেদখল সংঘটিত কৰে।
( খ ) জলবিদ্যুত প্রকল্প, চিমেন্ট উদ্যোগ, ইটাভাটা উদ্যোগে পানী, মাটি, বায়ু প্ৰদূষিত কৰি জৈৱ-বৈচিত্ৰ্যৰ প্ৰতি ভাবুকি কঢ়িয়াই আনে ৷
( গ ) খাদ্য – শস্যৰ বৰ্দ্ধিত উৎপাদনৰ কাৰণে হাবি – বননি আৰু আর্দ্রভূমিসমূহ চাফা কৰি খেতি – বাতিৰ কাৰণে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে ৷
( ঘ ) খনিজাত দ্রব্যসমূহ অবৈজ্ঞানিকভাৱে আহৰণ কৰি পৰিবহণ , উদ্যোগ আৰু শক্তিখণ্ডত অত্যধিক মাত্ৰাত ব্যৱহাৰ কৰাৰ ফলস্বৰূপে খনিজ সম্পদসমূহ ধ্বংসৰ মুখলৈ আগবাঢ়ি গৈ আছে।
( ঙ ) অপৰিকল্পিত নগৰীকৰণ আৰু ঔদ্যোগিকৰণৰ ফলস্বৰূপে বায়ু , পানী আৰু ভূমি প্ৰদূষণ বৃদ্ধি কৰিছে।
১৮। বর্ধিত জনসংখ্যাৰ প্রাকৃতিক সম্পদৰ ওপৰত কেনেদৰেপ্ৰভাৱ পেলাইছে ?
উত্তৰঃ অসমত প্ৰচুৰ পৰিমাণে ভূমি সম্পদ , অৰণ্য সম্পদ , খনিজ সম্পদ আৰু জলসম্পদ পােৱা যায়। ইয়াৰ প্ৰধান কাৰণটো হ’ল জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ ফলত হােৱা প্রাকৃতিক পৰিৱেশৰ ওপৰত হেচাৰ সৃষ্টি হৈছে। বিশেষকৈ প্ৰাকৃতিক সম্পদৰ ওপৰত ভাবুকিস্বৰূপ হৈ পৰিছে। বৰ্দ্ধিত জনসংখ্যাই তলত দিয়া ধৰণে প্ৰাকৃতিক সম্পদৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলাইছেl
( ক ) বর্ধিত জনসংখ্যাৰ কাৰণে অধিক বাসভূমিৰ প্রয়ােজন হৈছে। বসতিস্থাপন কৰিবলৈ বনাঞ্চল ধ্বংস কৰিবলগীয়া হৈছে।
( খ ) জনসংখ্যা বৃদ্ধিৰ বাবে খাদ্য – শস্যৰ উৎপাদন বৃদ্ধিৰ প্রয়ােজন হৈছে। খেতি কৰিবলৈ কৃষিযোগ্য মাটিৰ সংকোচন হৈছে।
( গ ) বর্ধিত জনসংখ্যাই পৰিবহণ , উদ্যোগ আৰু শক্তি খণ্ডৰ সমান্তৰাল বিকাশ সূচায় যাৰফলত অনবীকৰণযােগ্য খনিজ সম্পদসমূহৰ পৰিমাণ হ্রাস পাইছে। বায়ু , পানী আৰু ভূমি সম্পদবােৰ প্ৰদূষিত হৈছে।
( ঘ ) অধিক শস্য উৎপাদনৰ বাবে ৰাসায়নিক সাৰ, কীটনাশক দৰব ব্যবহৃত হৈছে, যাৰ ফলত মাটি, পানী প্ৰদূষিত হৈ জৈৱ-বৈচিত্র্যত বিৰূপ প্ৰতিক্ৰিয়া হৈছে।
( ঙ ) জলাশয়, আর্দ্রভূমি ধ্বংস হৈছে।
১৯। অসমৰ বৃহৎ জনসংখ্যা ৰাজ্যখনৰ বােজা ( সমস্যা ) নে সম্পদ ? আলােচনা কৰা।
উত্তৰঃ অসমৰ বৃহৎ জনসংখ্যা ৰাজ্যখনৰ বাবে এক সহিব নোৱাৰা বােজা হৈ পৰাটো সত্য। কিন্তু এই বৃহৎ জনসংখ্যাক বােজা হ’বলৈ নিদি সম্পদ হিচাপে গঢ়ি তুলাৰ সঠিক পদক্ষেপ গ্রহণ কৰিব লাগিব। ২০১১ চনৰ তথ্য মতে অসমত শিক্ষিত হাৰ (৭ বছৰৰ ওপৰত লিখিব পঢ়িব জনা লোক) ৭৩ শতাংশ য’ত মহিলাৰ শিক্ষিত হাৰ ৬৭ শতাংশ আৰু পুৰুষৰ ৭৮ শতাংশ। অর্থাৎ এতিয়াও ২৭ শতাংশ মানুহে অশিক্ষিত। লক্ষ্যণীয় কথাটো এয়ে যে চীন দেশ বা জাপানৰ দৰে ভাৰত তথা অসমৰ জনসংখ্যা বয়ােজেষ্ঠ লােকৰ দ্বাৰা ভাৰাক্রান্ত নহয়। অসমৰ সৰ্বমুঠ জনসংখ্যাৰ ৩৫ শতাংশ লোক ১৫ বছৰৰ পৰা ৩৪ বছৰ বয়সৰ লােক অর্থাৎ এনে লােকৰ সংখ্যা ১০ নিযুতকৈ অধিক। এই যুৱ প্ৰজন্মৰ লােকসকলৰ মাজত প্ৰৱল কর্মদক্ষতাৰ সম্ভাৱনা আছে। যুৱশক্তিক সঠিকভাৱে পৰিচালিত কৰি শিক্ষা-দীক্ষা, বুদ্ধি-বৃত্তি, কাৰিকৰী দক্ষতা আদিৰ ক্ষেত্ৰত উপযুক্ত কৰি গঢ়ি তুলিব লাগিব লগতে সমান্তৰালভাৱে সমাজৰ দুর্বল শ্ৰেণীৰ লােক আৰু মহিলাসকলৰ ক্ষেত্ৰত সবলীকৰণৰ পদক্ষেপ গ্রহণ কৰিব লাগিব। এনে পদক্ষেপে মানৱ সম্পদ উন্নয়ন সম্ভৱ কৰি তুলিব। অসমৰ বৃহৎ জনসংখ্যা সম্প্রতি বােজা হােৱাৰ সত্ত্বেও কার্যকৰী পৰিকল্পনা গ্রহণেৰে ইয়াক সম্পদত পৰিণত কৰাটো প্ৰয়োজন।
২০। অসমত মানৱ সম্পদ গঢ়িবলৈ কেনে পদক্ষেপ গ্রহণ কৰিব লাগে ?
উত্তৰঃ অসমত মানৱ সম্পদ গঢ়াৰ কাৰণে লােৱা পদক্ষেপসমূহ হ’ল :
( ক ) গ্রাম্যাঞ্চলত আৰু মহিলাসকলৰ মাজত শিক্ষাৰ প্ৰসাৰ ঘটোৱাৰ ব্যৱস্থা গ্রহণেৰে সাক্ষৰতাৰ হাৰ বৃদ্ধি কৰিব লাগিব।
( খ ) চৰকাৰে শিক্ষা সম্প্রসাৰণৰ বাবে অধিক পুঁজিৰ ব্যৱস্থা কৰিব লাগিব।
( গ ) চৰকাৰে বৃত্তিমূলক প্রশিক্ষণ প্রতিষ্ঠান আৰু ঔদ্যোগিক প্রশিক্ষণ প্রতিষ্ঠান স্থাপন কৰা উচিত।
( ঘ ) চৰকাৰে ব্যক্তি আৰু প্ৰতিষ্ঠানৰ সহযােগত ৰাজ্যখনত যুৱচামৰ কাৰ্মসংস্থানৰ অৰ্হতা বৃদ্ধিৰ বাবে পাঠ্যক্ৰম আৰম্ভ কৰা উচিত যাতে তেওঁলােকে শিক্ষাগত অৰ্হতা , বুদ্ধিমত্তা আৰু কাৰিকৰী জ্ঞান লাভ কৰিব পাৰে।
( ঙ ) ৰাজ্যখনৰ মেধাবী ল’ৰা – ছােৱালীবােৰক উচ্চশিক্ষাৰ বাবে উদগতি কৰিব লাগে। তেওঁলােকক অর্থনৈতিকভাবে এই ক্ষেত্ৰত সহায় – সহযােগিতা আগবঢ়োৱা প্রয়ােজন।
( চ ) কাৰিকৰি শিক্ষাৰ মান উন্নত কৰাৰ ব্যৱস্থা কৰিব লাগে যাতে এই শিক্ষা লাভ কৰি কোনোৱে নিবনুৱা হৈ থাকিব নালাগে।
( ছ ) সমাজত দুর্নীতি, অনিয়ম ৰোধ বা নিয়ন্ত্ৰণত বিহিত ব্যৱস্থা কৰিব লাগে যাতে নাগৰিকৰ জাতি প্রেম বা দেশ প্রেম জাগ্রত হয়।
২১। অসমৰ অৰ্থনীতিত কৃষিখণ্ডৰ ভূমিকা সম্পর্কে আলােচনা কৰা।
উত্তৰঃ অসম এখন কৃষি প্রধান ৰজ্য। ৰাজ্যখনৰ লােকসকলৰ প্রধান জীৱিকা হ’ল কৃষি। প্ৰায় ৭৫ শতাংশ লােকে কৃষি কাৰ্যৰ দ্বাৰা প্রত্যক্ষ আৰু পৰােক্ষভাৱে নিয়ােজিত হৈ জীৱিকা নির্বাহ কৰে। অসমৰ অর্থনৈতিক উন্নতিত কৃষিখণ্ডই গুৰুত্বপূর্ণ ভূমিকা গ্রহণ কৰি আহিছে। কৃষিয়েই হৈছে অসমৰ অৰ্থনীতিৰ মূল চালিকা শক্তি। অসমৰ উৎপন্ন শস্যৰ ভিত্ৰত চাহ , মৰাপাট , ৰবৰ আদিৰ ৰপ্তানি কৰি অধিক ৰাজহ উপার্জন কৰা হয়। দেশৰ ভিতৰত ৫০ শতাংশ চাহ অসমতেই উৎপাদন কৰা হয়। ইয়ে অসমৰ অর্থনীতি বুজন সংখ্যক উপার্জন আনি দিছে। অসমত কৃষিভিত্তিক উদ্যোগ কিছুমান যেনে – খাদ্য – সামগ্রী নির্মাণকাৰী উদ্যোগ , চাহ – উদ্যোগ , কাগজ উদ্যোগ , চেনি উদ্যোগ , তৈলবীজ উদ্যোগ আদি সম্পূৰ্ণৰূপে কৃষিজাত সামগ্ৰীৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল। অসমত তিনি প্ৰকাৰৰ ধানৰ খেতি কৰা হয়, যেনে-আহু ধান, শালিধান আৰু বড়ােধান। ধানৰ উপৰি অসমৰ প্রধান খাদ্যশস্য হৈছে- ঘেঁহু, গােমধান আৰু নানাবিধ মাহ জাতীয় শস্য। এইদৰে কৃষি অসমৰ অৰ্থনীতিৰ এটা প্রধান স্তম্ভৰূপে দেখা যায়। অসমৰ ৰাজহৰ এক বুজন পৰিমাণ কৃষি খণ্ডৰ পৰাই লাভ কৰা হয়।
২২। অসমৰ কৃষি জলবায়ুবীয় অঞ্চলকেইটা কি কি ? এইকেইটাৰ বৈশিষ্ট্য চমুকৈ উল্লেখ কৰা ৷
উত্তৰঃ অসমৰ কৃষি জলবায়ুবীয় অঞ্চলকেইটা হ’ল –
ক) নামনি ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকা অঞ্চল।
খ) উত্তৰপাৰৰ সমভূমি অঞ্চল।
গ) মধ্য ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকা অঞ্চল।
ঘ) উজনি ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকা অঞ্চল।
ঙ) বৰাক উপত্যকা অঞ্চল।
চ) পাৰ্বত্য অঞ্চল।
ক ) নামনি ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকা অঞ্চল :- কামৰূপ , কামৰূপ ( মহানগৰ ) , নলবাৰী , বাক্সা , বৰপেটা , বঙাইগাঁও , চিৰাং , কোকৰাঝাৰ , ধুবুৰী আৰু গােৱালপাৰা এই দহখন জিলা এই অঞ্চলৰ অন্তর্গত। মুঠ কৃষিভূমি হ’ল ৯.৩০ লাখ হেক্টৰ। ৫০.৪৩ শতাংশ মাটিত এটাতকৈ অধিক শস্যৰ খেতি কৰা হয়।
খ ) উত্তৰ পাৰৰ সমভূমি অঞ্চল :- দৰং , ওদালগুৰি , শােণিতপুৰ , লখিমপুৰ আৰু ধেমাজি এই পাঁচখন জিলা এই অঞ্চলৰ অন্তর্গত। উত্তৰপাৰৰ সমভূমি অঞ্চলত এটাতকৈ অধিক শস্যৰ খেতি কৰা কৃষিভূমিৰ পৰিমাণ হৈছে ৫.৩৭ লাখ।
গ ) মধ্য ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকা অঞ্চল :- নগাঁও আৰু মৰিগাঁও জিলাক লৈ গঠিত। মুঠ কৃষিভূমি হ’ল ৩.২৮ লাখ হেক্টৰ। এটাতকৈ অধিক শস্যৰ খেতি কৰা কৃষিভূমিৰ পৰিমাণ হৈছে ০.৮৬ লাখ হেক্টৰ
ঘ ) উজনিব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকা অঞ্চল :- তিনিচুকীয়া , ডিব্ৰুগড় , শিৱসাগৰ , যােৰহাট আৰু গােলাঘাট জিলাৰে গঠিত এই অঞ্চলৰ। মুঠ কৃষিভূমি ৬.২০ লাখ হেক্টৰ। ৩১.২৯ শতাংশ মাটিত এটাতকৈ অধিক শস্যৰ খেতি কৰা হয়।
ঙ ) বৰাক উপত্যকা অঞ্চল :- কাছাৰ , কৰিমগঞ্জ আৰু হাইলাকান্দি আদি জিলা এই অঞ্চলৰ অন্তৰ্গত। জিলাখনৰ মুঠ কৃষিভূমি ২.৪২ লাখ হেক্টৰ। এটাতকৈ অধিক শস্যৰ খেতি কৰা কৃষিভূমি হ’ল ১.০২ লাখ হেক্টৰ।
চ ) পার্বত্য অঞ্চল :- কাৰ্বি আলং আৰু ডিমা হাচাও জিলা এই অঞ্চলৰ অন্তৰ্গত। মুঠ কৃষিভূমি হৈছে ১.৫৪ লাখ হেক্টৰ। এটাতকৈ অধিক শস্যৰ খেতি কৰা কৃষিভূমি হ’ল ১.০১ লাখ হেক্টৰ। ইয়াৰে বেছি ভাগেত ঝুম খেতি কৰা হয়।
২৩। অসমত কি কি ধানৰ খেতি কৰা হয় ? এইকেইটাৰ বিষয়ে চমুকৈ লিখা।
উত্তৰঃ অসমৰ প্ৰধান শস্য হ’ল ধান। ৰাজ্যখনৰ আটাইকেইটা কৃষি-বায়বীয় অঞ্চলতে ধান খেতি কৰা হয়। অসমত প্ৰধানকৈ তিনি প্রকাৰৰ ধান খেতি কৰা হয় সেইবোৰ হ’ল- শালি ধান, আহু ধান, বড়াে ধান।
ক ) শালি ধান :- অসমত বিস্তৃতভাৱে শালি ধানৰ খেতি কৰা হয়। অসমত ধান খেতি কৰা মাটিৰ প্রায় ৭০ শতাংশ মাটিত শালি ধানৰ খেতি কৰা হয়। ব্ৰহ্মপুত্ৰ আৰু বৰাক উপত্যকাৰ সাৰুৱা পলসুৱা মাটিত এই খেতি ভাল হয়। এই খেতি জুলাই – আগষ্ট মাহত ৰোপন আৰম্ভ হয় আৰু নৱেম্বৰ – ডিচেম্বৰ মাহত চপােৱা হয়।
খ ) আহু ধান :- আহু খেতি সমভূমিৰ সাৰুৱা মাটিত কৰা হয় আৰু বিশেষকৈ নামনি ব্রহ্মপুত্র উপত্যকাৰ সমভূমি অঞ্চলত বিস্তৃত ভাৱে কৰা হয়। এই খেতি ফেব্ৰুৱাৰী – মার্চ মাহত সিচঁন আৰু ৰােপন দুটা পদ্ধতিয়ে কৰা হয় আৰু জুন – জুলাই মাহত এই খেতি চপােৱা হয়।
গ ) বড়াে ধান :- বড়াে ধানৰ খেতি অসমৰ প্রায় আটাইকেইখন জিলাতে কৰা হয়। এই খেতি শীতকালত দ ঠাইত কৰা হয় আৰু গৰমৰ সময়ত জুন – জুলাই মাহত বানপানী হোৱাৰ আগে আগে চপােৱা হয়। এই খেতি বানপীড়িত অঞ্চলৰ কৃষকসকলৰ মাজত অতিকৈ জনপ্রিয় কাৰণ বানপানীয়ে এই খেতি ধ্বংস কৰি পেলায়।
২৪। ধান কিয় অসমৰ প্ৰধানশস্য হিচাপে পৰিগণিত হৈছে ?
উত্তৰঃ ধান অসমৰ প্ৰধান শস্য হিচাবে পৰিগণিত কৰা হয়।
কাৰণসমুহ তলত উল্লেখ কৰা হলঃ
( ক ) ৰাজ্যৰ ছয়োটা কৃষি-জলবায়ু মণ্ডলতে ধানৰ খেতি কৰা হয়।অৰ্থাৎ ৰাজ্যৰ সকলো জিলাতে ইয়াৰ খেতি কৰা হয়। ধানৰ দৰে ব্যাপকভাৱে আন কোনো শস্যৰ খেতি কৰা নহয়।
( খ ) ধান খেতিৰ বাবে অনুকূল জলবায়ু , পর্যাপ্ত পানী , উৰ্বৰ ভূমি , প্লাৱন ভূমি এই আটাইকেইটা কাৰক অসমত বিৰাজমান।
( গ ) অসমৰ মুঠ ৩৭.১০ লাখ হেক্টৰ কৃষিভূমিৰ ২৫.৪৫ লাখ হেক্টৰ মাটিত ধান খেতি কৰা হয়। ৬৮ শতাংশ কৃষিভূমিত ধান খেতি কৰা হয় সেইবাবে ধানক অসমৰ প্রধান শস্য বুলি কোৱা হয়।
২৫। অসমত কি কি মাহজাতীয় শস্যৰ খেতি কৰা হয় ?
উত্তৰঃ অসমত বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ মাহজাতীয় শস্যৰ খেতি কৰা হয়। যেনেঃ মাটি মাহ , মগু মাহ , মচুৰ মাহ , মটৰ মাহ , ৰহৰ মাহ , বুট মাহ আদি। ২০১১-১২ চনৰ তথ্য অনুসৰি সৰ্বমুঠ ১.৩২ হেক্টৰ মাটিত মাহজাতীয় শস্যৰ খেতি কৰা হয়।
২৬। অসমৰ ঝুম খেতিৰ বিষয়ে চমুকৈ লিখা।
উত্তৰঃ অসমৰ পাহাৰীয়া জিলা কাৰ্বি আংলং আৰু ডিমা হাচাওত প্ৰচলিত কৃষিৰ অন্যতম উল্লেখযোগ্য বৈশিষ্ট্য হ’ল ঝুম খেতি। কাৰ্বি আলং জিলাৰ ৫৪৫২ বর্গ কিল’মিটাৰ আৰু ডিমা হাছাও জিলাৰ ২৫৯৭ বর্গ কিল’মিটাৰ অঞ্চল জুৰি ঝুম খেতি কৰা হয়। ঝুম খেতি সাধাৰণে জনজাতীয় লােকসকলে পাহাৰৰ এঢলীয়া মাটিত গছ গছনি কাটি চাফা কৰি পৰম্পৰাগত পদ্ধতিৰে কৰে আৰু দুই তিনি বছৰলৈ মাটিৰ উৰ্বৰতা শেষ নােহােৱালৈকে কৰি থাকে। পিছত মাটিৰ উৰ্বৰতা শক্তি হ্ৰাস পালে আন এডোখৰ ঠাই নিৰ্বাচন কৰি তাত ঝুম খেতি নতুনকৈ আৰম্ভ কৰে। ঝুম খেতি প্রত্যক্ষভাৱে পাহাৰীয়া জনজাতিসকলৰ সামাজিক , সাংস্কৃতিক আৰু জীৱন ধাৰণৰ লগত জড়িত। ই এক প্রকাৰ মিশ্রিত কৃষি যদিও ইয়াৰ পৰা ভাল উৎপাদন পােৱা নাযায়। ঝুম খেতিয়ে বননি ধ্বংস , ভূমিক্ষয় , বায়ু প্ৰদূষণ , মাটিৰ উৰ্বৰতা হ্রাস আদিৰ নিচিনা পাৰিৱেশিক সমস্যাৰ সৃষ্টি কৰে। তদুপৰি ই প্ৰকৃতিৰ পাৰিপাৰ্শ্বিক ভাৰসাম্যতাক , যথেষ্ট প্রভাবিত কৰে যিটোয়ে বিভিন্ন প্রাকৃতিক দুর্যোগৰ সৃষ্টি কৰে।
২৭। ২০১৪ চনৰ অসমৰ ঔদ্যোগিক আৰু বিনিয়ােগ নীতিৰ প্ৰধান লক্ষ্যবােৰ কি কি ?
উত্তৰঃ ২০১৪ চনৰ অসমৰঔদ্যোগিক আৰু বিনিয়ােগ নীতিৰ প্ৰধান লক্ষ্যবােৰ হ’লঃ
( ক ) ৰাজ্যখনত পণ্য উৎপাদনকাৰী খণ্ড আৰু সেৱা খণ্ডৰ লগতে বিভিন্ন অৰ্থনৈতিক কাৰ্যকলাপৰ বিকাশ ঘটাই ৰাজ্যৰ মুঠ ঘৰুৱা উৎপাদন বৃদ্ধি কৰা।
( খ ) ৰাজ্যখনৰ গ্রাম্যাঞ্চল সমূহত জনমুৰি আয় আৰু নিয়ােগৰ সুবিধা বৃদ্ধি কৰা।
( গ ) ৰাজ্যখনৰ অতি ক্ষুদ্র ক্ষুদ্ৰ আৰু মধ্যমীয়া উদ্যোগৰ বিকাশৰ বাবে বিনিয়ােগ বৃদ্ধি কৰা।
( ঘ ) বৃহৎ সংখ্যক দক্ষ লােক সৃষ্টি কৰা।
২৮। সেৱা খণ্ডৰ উদ্যোগ বুলিলে কি বুজায় ? উদাহৰণ দি বুজাই লিখা।
উত্তৰঃ অৰ্থনীতিত যিবোৰ উদ্যোগে উৎপাদিত সা সামগ্ৰী উপভোক্তা বা গ্ৰাহকক উপলব্ধ কৰায় সেইবোৰ খণ্ডৰ লগত জড়িত উদ্যোগক সেৱাখণ্ডৰ উদ্যোগ বোলে ǀ
তলত উল্লেখ কৰা সেৱা খণ্ডৰ কিছুমান অসমৰ সু-উন্নত উদ্যোগসমূহ:
( ক ) বাণিজ্য।
( খ ) পৰিবহণ আৰু যােগাযােগ।
( গ ) পর্যটন উদ্যোগ।
( ঘ ) হােটেল ব্যৱসায়।
( ঙ ) বেংক আৰু বীমা সেৱা।
( চ ) সকলাে ধৰণৰ ব্যৱসায়।
( ছ ) লােক প্রশাসন। আৰু
( জ ) চিকিৎসা সেৱা।
অসমত বাণিজ্যিক উদ্যোগটো অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। এই ক্ষেত্ৰত চাহ উদ্যোগে গুৰুত্বপূর্ণ ভূমিকা পালন কৰে। যোৱা কিছু বৰ্ষত অসম উত্তৰ – পূৰ্বাঞ্চলৰ অন্য ৰাজ্যসমূহৰ প্ৰৱেশদ্বাৰ হােৱা বাবে ইয়াৰ পৰিবহণ আৰু যােগাযােগ ব্যৱস্থাই যথেষ্ট পৰিমাণৰ উদ্দীপনা লাভ কৰিছে যদিও অসমত ই সদায়ে অতি সংকটপূর্ণ হৈ আছে। অৱশ্যে ৰে’লপথ, বিমান পৰিবহণ আৰু টেলিকম উদ্যোগ সকলোৰে উন্নয়ন লক্ষণীয়। সংযােগব্যৱস্থা আদিৰ ক্ষেত্ৰতবৃহৎ উন্নয়ন হােৱা পৰিলক্ষিত হয়। বর্তমান অসমত ২৫ খন ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যান আৰু অভয়াৰণ্য, পুৰণি ধর্মীয় স্মৃতিসৌধ , বৃহৎ ব্রহ্মপুত্র আৰু প্রাকৃতিক পৰিৱেশ আছে যিয়ে পর্যটকসকলক আকর্ষিত কৰে আৰু ইয়ে পর্যটন উদ্যোগৰ উন্নতি সাধন কৰিছে।
২৯। অসমৰ প্ৰধান কৃষিভিত্তিক উদ্যোগবােৰ কি কি ?
উত্তৰঃ অসমৰ প্ৰধান কৃষিভিত্তিক উদ্যোগবােৰ হ’ল- বন উদ্যোগ, চাহ উদ্যোগ, ৰেচম উদ্যোগ, ৰবৰ উদ্যোগ, খাদ্য প্রস্তুতকৰণ উদ্যোগ, কাগজ উদ্যোগ আৰু মীন পালন, পশু পালন আদিৰ দৰে আনুসংগিক উদ্যোগ।
৩০। অসমৰ চাহ উদ্যোগৰ বিষয়ে চমুকৈ লিখা।
উত্তৰঃ চাহ উদ্যোগ অসমৰ আটাইতকৈ বৃহৎ কৃষি ভিত্তিক উদ্যোগ। এই উদ্যোগে অসমৰ অৰ্থনীতিত এক উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰে আৰু হাজাৰ হাজাৰ লােকক কর্মসংস্থান দিয়ে। ৰাজ্যখনৰ উপযুক্ত জলবায়ু আৰু মাটিৰ বৈশিষ্ট্যৰ বাবেই অসমত চাহ উদ্যোগ গঢ়ি উঠিছে। অসমত প্রায় ৭৬৫ খন চাহ বাগিচা আৰু ৭৮,০১১ খন সৰু চাহ বাগিচা আছে। অসমত প্রায় ৩১৮ হাজাৰ হেক্টৰ মাটিত চাহ খেতি কৰা হয় আৰু ২০১২ চনত অসমে প্রায় ৫৯০ হাজাৰ টন চাহ উৎপাদন কৰিছে। অসমৰ চাহ উদ্যোগত গড়ে দৈনিক ৬.৮৬ লাখতকৈও অধিক লোক নিয়োজিত হৈ আছে। ভাৰতৰ চাহ ব’ৰ্ডৰ তথ্যমতে অসমত ক্ষুদ্ৰ চাহ খেতিয়কসকলে ৮৮ হাজাৰ হেক্টৰ মাটিত চাহ খেতি কৰে আৰু প্রায় ১০৭ হাজাৰ টন চাহ উৎপাদন কৰি আহিছে। অসমে অকলেই ভাৰতৰ মুঠ চাহ উৎপাদনৰ আধাতকৈ বেছি উৎপাদন কৰে। গােটেই ভাৰতবৰ্ষৰ ভিতৰত ৫১ ৰ পৰা ৫৩ শতাংশ চাহ উৎপাদন কৰি অসম দেশৰ ভিতৰতে চাহ উৎপাদনত শীর্ষস্থান দখল কৰি আহিছে।
৩১। অসমৰ মীন উদ্যোগৰ বর্তমান অবস্থা কেনেকুৱা ?
উত্তৰঃ বর্তমান সময়ত অসমৰ অর্থনৈতিক খণ্ডত মীন পালন বা মীন উদ্যোগে যথেষ্ট অগ্রগতি লাভ কৰিছে। অসমত মীন উদ্যোগৰ যথেষ্ট থল আছে। ৰাজ্যখনত মীন উদ্যোগৰ বিকাশৰ বাবে যথেষ্ট সম্ভাৱনা আৰু পৰিৱেশ আছে। অসমত অসংখ্যা নদ – নদী , প্লাৱন ভূমি , বিল , জলাহ ভূমি আৰু পিটনি , পুখুৰী , খাল আদিৰ দৰে বহুতাে নদী উপনদীৰে ভৰা য’ত যথেষ্ট পৰিমাণে মাছ পােৱা যায়। আনহাতে , ব্ৰহ্মপুত্ৰ আৰু বৰাক নদীৰ প্লাৱন ভূমিৰ জলাহ বােৰতাে প্রাকৃতিকভাৱে যথেষ্ট পৰিমাণৰ মাছ পোৱা যায়। উপলব্ধ তথ্য অনুসৰি অসমত ২০১১-১২ চনৰ তথ্য মতে প্রায় মীন পালন ৬০ হেজাৰ হেক্টৰ মাটিকালি সামৰি ৪৩০খন চৰকাৰী পঞ্জীয়নভুক্ত বিল আছে লগতে ৪০ হেজাৰ হেক্টৰ মাটিক সামৰি লােৱা প্রায় ৭৬৭ খন অপঞ্জীয়নভুক্ত অন্য বিল আছে।
তদুপৰি যথেষ্ট সংখ্যক পুখুৰী , জলাহ , পিটনি , জলাশয় মৎস্যক্ষেত্ৰ হিচাপে ব্যৱহাৰ কৰিব পৰা যায়। এইটো দেখা যায় যে যােৱা দহবছৰ ভিতৰত অসমত মাছৰ পােনা উৎপাদন ২.৫ গুণ বৃদ্ধি পাইছে কিন্তু মাছৰ উৎপাদন কেৱল ১.৫ গুণহে বৃদ্ধি পাইছে। যােৱা ২০১১-১২ বৰ্ষত জিলাভিত্তিক মাছৰ পােনা উৎপাদনৰ তথ্য মতে বৰপেটা জিলা শীর্ষস্থানত আছে। মাছ উৎপাদনৰ ক্ষেত্ৰত নগাঁও জিলা প্ৰথম স্থানত আছে আৰু ইয়াৰ পিছতে আছে ক্ৰমে কাছাৰ আৰু ধুবুৰী জিলা। অসমৰ মীন উদ্যোগ খণ্ডই ৰাজ্যখনৰ ঘৰুৱা উৎপাদনলৈ কেৱল ২ শতাংশহে বৰঙণি যােগাব পাৰিছে। বর্তমান অসমে বছৰি প্রায় ০.২০ লাখ টন মাছ দেশখনৰ অন্য ৰাজ্যৰ পৰা আমদানি কৰে।
৩২। অসমৰ কৃষি উন্নয়নৰ সমস্যবােৰ উল্লেখ কৰা।
উত্তৰঃ অসমৰ কৃষি উন্নয়নৰ সমস্যবােৰ হৈছেঃ
( ক ) অসমৰ সমভূমি অঞ্চলত পৰম্পৰাগত কৃষি আৰু পাহাৰীয়া অঞ্চলত ঝুম খেতি এতিয়াও পৰম্পৰা গতভাৱে পুৰণি পদ্ধতিৰে চলি আছে ǀ
( খ ) কাৰ্বি আলং আৰু ডিমা হাছাও পার্বত্য জিলা দুখনৰ লােকসকলে ঝুম খেতি অব্যাহত ৰখাত ইয়াৰ দ্বাৰা নির্বনানীকৰণ, ভূমি অৱক্ষয়, মাটিৰ উৰ্বৰতা শক্তি হ্রাস, অতি নিম্ন পৰিমাণৰ উৎপাদন আদিৰ দৰে বহুতাে জটিল সমস্যাৰ সৃষ্টি হৈছে।
( গ ) অসমৰ খেতিয়কসকলৰ খেতি মাটি সাধাৰণতে সৰু সৰু খণ্ডত বিভক্ত হোৱাৰ বাবে সেইবোৰত আধুনিক কৃষি সঁজুলি আৰু কৌশল প্ৰয়োগ কৰিবলৈ অসুবিধা ǀ
( ঘ ) ৰাজ্যখনৰ কৃষিখণ্ডত উপলব্ধ হােৱা জলসিঞ্চন ব্যৱস্থা উন্নত নোহোৱাৰ বাবে এই জলসিঞ্চনৰ সুবিধা পর্যাপ্ত নহয়।
( ঙ ) ধান হৈছে ৰাজ্যখনৰ প্ৰধান শস্য। কিন্তু প্রায়বােৰ খেতিয়কেই ধান খেতিৰ ক্ষেত্ৰত পৰম্পৰাগত পদ্ধতি অনুসৰণ কৰাত ইয়াৰ উৎপাদনৰ পৰিমাণ সীমিত হৈ আছে।
( চ ) ৰাজ্যখনত প্রতিবছৰে হােৱা বানপানীয়ে মুঠ কৃষিভূমিৰ ২৫ শতাংশৰাে অধিক অঞ্চল প্লাৱিত কৰে আৰু শস্যসমূহ নষ্ট হৈ যায়। এই বান পানীয়ে নদীত গৰাখহনীয়া সৃষ্টি কৰাৰ ফলত প্রতিবছৰে সাৰুৱা কৃষিভূমি অনুর্বৰ কৰে।
( ছ ) কৃষিজাত দ্রব্য বা শস্যসমূহ সংৰক্ষণ কৰা পদ্ধতিও পৰম্পৰাগত আৰু সীমিত।
( জ ) কৃষকসকলে উৎপন্ন কৰা শস্যৰ উচিত মূল্য লাভ কৰিব পৰা ব্যৱস্থা নোহোৱাৰ ফলত তেওঁলােক আর্থিকভাৱে দুর্বল হৈ আছে।
( ঝ ) ৰাজ্যখনত এতিয়াও কৃষকসকলক কৃষি ঋণ ৰেহাই হাৰত , উন্নতমানৰ বীজ , আধুনিক সাৰ আৰু কৃষি সঁজুলি আদি প্ৰদানৰ ব্যৱস্থাৰ অভাৱ হোৱা দেখা যায়।
৩৩। অসমৰ ঔদ্যোগিক বিকাশ এতিয়াও কিয় মন্থৰ হৈ আছে তাৰ কাৰণসমূহ লিখা।
উত্তৰঃ অসমৰ ঔদ্যোগিক বিকাশ মন্থৰ হৈ থকাৰ প্ৰধান কাৰণসমূহ হৈছেঃ
( ক ) ৰাজ্যখনৰ প্রাকৃতিক সম্পদসমূহৰ উপযুক্ত ব্যৱহাৰৰ জৰিয়তে ঔদ্যোগিক উন্নয়ন সাধন কৰিবলৈ সর্বাত্মক তথা সুসংহত পৰিকল্পনাৰ অভাৱ।
( খ ) প্ৰচুৰ সম্ভাৱনা থকা সত্ত্বেও কৃষিভিত্তিক উদ্যোগ খণ্ডৰ অগ্রগতি লাভ কৰিব পৰা নাই।
( গ ) ৰাজ্যখনে পর্যাপ্ত মূলধনৰ অভাৱৰ সন্মুখীন হৈছে।
( ঘ ) উদ্যোগ স্থাপনৰ ক্ষেত্ৰত মনােযােগ আৰু উদ্যোগী মনোভাৱ সৃষ্টি কৰিবলৈ স্থানীয় লােক তথা যুৱচামৰ কর্মদক্ষতা বৃদ্ধি কৰাৰ ক্ষেত্ৰত উপযুক্ত প্রশিক্ষণৰ অভাৱ।
( ঙ ) চৰকাৰৰ জটিল আৰু অনমনীয় ঔদ্যোগিক নীতি।
( চ ) ঔদ্যোগিক খণ্ডত পৰিলক্ষিত হােৱা বিনিয়ােগৰ অভাৱ। ৰাজ্যখনৰ বিদ্রোহী সমস্যাৰ বাবে বাহিৰৰ বিনিয়ােগ কাৰীসকলে অসমৰ ঔদ্যোগিক খণ্ডত বিনিয়ােগ কৰিবলৈ সন্তুোষ্টি প্রকাশ নকৰে।
( ছ ) ৰাজ্যখনত পর্যটন উদ্যোগৰ প্ৰচুৰ সম্ভাৱনা থকা সত্ত্বেও সম্পূৰ্ণৰূপে বিকশিত হােৱা নাই।
( জ ) পচনশীল কৃষিজাত দ্রব্যসমূহৰ সংৰক্ষণৰ তথা সঞ্চয়ৰ বাবে উপযুক্ত ভৰালৰ অভাৱৰ ফলত খাদ্য প্রস্তুতকাৰী উদ্যোগসমূহে আশানুৰূপ উন্নতি লাভ কৰিব পৰা নাই।
( ঝ ) ৰাজ্যখনত ঔদ্যোগিক উন্নয়নৰ বাবে প্রয়ােজনীয় আন্তঃগাঁথনিৰ অভাৱ।
( ঞ ) ৰাজ্যখনত শক্তিৰ চাহিদা অনুপাতে ইয়াৰ যোগান আৰু বিতৰণ নিয়মীয়া আৰু পৰ্যাপ্ত নহয়।
৩৪। অসমৰ পৰ্যটন উদ্যোগৰ সমস্যাবােৰ উল্লেখ কৰা।
উত্তৰঃ অসমৰ পৰ্যটন উদ্যোগৰ সমস্যাবােৰ হ’ল-
( ক ) চৰকাৰ আৰু ব্যক্তিগত পক্ষ উভয়ে এই খণ্ডত কৰা মূলধনৰ বিনিয়ােগ পর্যাপ্ত পৰিমাণৰ নহয় আৰু বিদ্ৰোহী সমস্যাৰ বাবে অসমত বিনিয়োগ কৰিবলৈ বাহিৰৰ বিনিয়োগকাৰীসকল আগ্ৰহী নহয়।
( খ ) বহুতো পৰ্যটন স্হলী লৈ যাবলৈ পৰিবহণ ব্যৱস্থা আজি পৰ্যন্ত সুগম হোৱা নাই।
( গ ) বিদেশী পৰ্যটকক আকৰ্ষণ কৰিব পৰা পৰিবেশৰ অভাৱ।
( ঘ ) ৰাজধানী চহৰখনৰ বাহিৰে অন্য স্থানসমূহৰ বুনিয়াদী সা – সুবিধাৰ শােচনীয় আৰু পর্যটন স্থলীৰ আশে পাশে পৰ্যাপ্ত পৰিমাণে থকা -খোৱা -শুৱাৰ ভাল ব্যৱস্হাৰ বাবে হোটেল ,ৰেস্তোৰা আদিৰ অভাৱ।
( ঙ ) ৰাজ্যখনৰ পর্যটন স্থলসমূহৰ বিষয়ে চলােৱা বিজ্ঞাপন তেনেই সীমিত। যাৰ ফলত বাহিৰৰ পৰ্যটকসকলে ইয়াত উপলদ্ধ পৰিবেশৰ বিষয়ে জ্ঞাত নহয় ǀ
( চ ) ৰাজ্যখনৰ বিভিন্ন অংশলৈ আকাশী পৰিবহণ ব্যৱস্থাৰ অভাৱ।
৩৫। অসমৰ অর্থনৈতিক উন্নয়নৰ সম্ভাৱনাবােৰ কি কি?
উত্তৰঃ অসম ৰাজ্যখন বহুতাে সম্পদত চহকী। স্বাধীনতাৰ আগলৈকে অসমত চাহ উদ্যোগ আৰু ডিগবৈ তেল উদ্যোগটোৰ বাহিৰে বিশেষ কোনো উদ্যোগ নাছিল। অসমত পর্যাপ্ত পৰিমাণৰ ভূমিজ , বনজ , খনিজ আৰু মানৱ সম্পদ আছে। অসমৰ হাবিত উপলব্ধ,বাঁহ বেত, খেৰ,খৰি,বিল-খালৰ মৎস্য সম্পদৰ পৰা আৰু নদীৰ বুকুত শিলবালিৰ পৰা অজস্ৰ ৰাজস্ৰ লাভ কৰে। ইয়াত বিস্তৃত সমতল ভূমি , বৃহৎ নদ – নদী , বিশাল পৰিমাণৰ মাটিকালি আগুৰি থকা বৃহৎ অৰণ্য , বিশাল প্লাৱন ভূমি , অসংখ্য আর্দ্রভূমি , চাপৰ মালভূমিৰ দীঘলীয়া তথা বিস্তৃত ঢাল আদিৰ উপস্থিতি দেখা যায়। ৰাজ্যখন কয়লা , তেল , প্রাকৃতিক গেছ আৰু চূণশিল আদিৰ দৰে খনিজ সম্পদত অতি চহকী। উপযুক্ত পৰিকল্পনাৰে অসমৰ জলসম্পদ,কৃষি,উদ্যোগ,শক্তি আৰু পৰিবহন খণ্ডত ব্যৱহাৰ কৰিলে তাৰপৰা ৰাজ্যখনৰ অৰ্থনৈতিক বিকাশৰ অগ্ৰগতি হব বুলি আশা কৰিব পাৰি।
চাহপাত উদ্যোগ , ব্বৰ উদ্যোগ , কাগজ উদ্যোগ , মৰাপাট উদ্যোগ , খাদ্য প্রস্তুতকাৰী উদ্যোগ আদিৰ দৰে কৃষিভিত্তিক উদ্যোগসমূহ উন্নয়ন তথা বিকাশৰ বৃহৎ সম্ভাৱনা আছে যদিও এই উদ্যোগসমূহে চৰকাৰৰ সমর্থন , শান্তিপূর্ণ বাতাৱৰণ আৰু জনসাধাৰণৰ সহায় – সহযােগিতাৰ যােগেদিহে অগ্রগতি লাভ কৰিব পাৰে বা লহপহকৈ বাঢ়িব পাৰে। কিন্তু ৰাজ্যখনত বর্তমান এইধৰণৰ সহায় – সহযােগিতাৰ পৰিৱেশৰ যথেষ্ট অভাৱ।
অসমৰ জনসংখ্যাৰ বৃত্তিগত বৈশিষ্ট্য লক্ষ্য কৰিলে দেখা যায় যে প্ৰথমিক বৃত্তিৰ বাহিৰে দ্বিতীয়ক,তৃতীয়ক আৰু চতুৰ্থক খণ্ডত ৰাজ্যখনে বিশেষ অগ্ৰগতি লাভ কৰিব পৰা নাই। ৰাজ্যখনৰ ৩১ নিযুত লােকৰ ভিতৰত ১৫ ৰ পৰা ৩৪ বছৰ বয়সৰ প্রায় ১০ নিযুত যুৱ প্ৰজন্মৰ লােক আছে। তেওঁলােকৰ সম্ভাৱনাসমূহে এতিয়াওঁ সম্পূৰ্ণৰূপে বিকাশ লাভ কৰা নাই। এই লােককলক তেওঁলােকৰ শৈক্ষিক কার্যক্রমৰ সময়ছােৱাত উপযুক্ত কর্মদক্ষতা তথা বৃত্তিমূলক প্রশিক্ষণ আৰু সঠিক দিশ প্রদানৰ দ্বাৰা অৰ্থনৈতিক খণ্ডসমূহত নিয়োগৰ ব্যৱস্হা কৰিব পাৰিলেহে মানৱ সম্পদৰ উন্নতি আশা কৰিব পাৰি।
Hi, I’m Dev Kirtonia, Founder & CEO of Dev Library. A website that provides all SCERT, NCERT 3 to 12, and BA, B.com, B.Sc, and Computer Science with Post Graduate Notes & Suggestions, Novel, eBooks, Biography, Quotes, Study Materials, and more.
