আজি নৱ বৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ অন্যতম দিশাৰ্থ তথা মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ আদৰৰ শিষ্য মহাপুৰুষ শ্ৰীশ্ৰী মাধৱদেৱৰ (Madhav Dev) জন্মোৎসৱ। এই পৱিত্ৰ অৱসৰত ৰাজ্যৰ বিভিন্ন নামঘৰ আৰু বৈষ্ণৱ ধৰ্মালয়ত পুৱাৰ পৰা নাম-প্ৰসংগ আৰু ধৰ্মমুখী কাৰ্যসূচী অনুষ্ঠিত । আজি গুৰুজনাৰ জন্মোৎসৱ উদযাপন উপলক্ষে পুৱাৰ পৰাই ৰাজ্যৰ সত্ৰ আৰু নামঘৰসমূহত হৰিনামৰ মধুৰ ধ্বনিয়ে পৰিৱেশ মুখৰিত কৰি তুলিছে। তেওঁৰ অনবদ্য সৃষ্টিৰাজিৰ প্ৰসংশাৰে সকলে গুণগান কৰি আছে। হাজাৰী ঘোষাৰ মনোমোহা ছন্দত প্ৰতিধ্বনিত হৈছে পবিত্ৰতাৰে ভৰা এই দিনটো।
মহাপুৰুষ শ্ৰীশ্ৰী মাধৱদেৱ (Madhav Dev) (১৪৮৯-১৫৯৬) অসমৰ এক শ্ৰেষ্ঠ ধৰ্মপ্ৰচাৰক আৰু মহাপুৰুষীয়া এক শৰণ নাম ধৰ্মৰ অন্যতম স্থপতি। তেওঁ মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ এজন বিশিষ্ট শিষ্য আৰু নিকটতম সহচৰ আছিল। মাধৱদেৱ গুৰু শংকৰদেৱৰ প্ৰতি অকুণ্ঠ ভক্তি আৰু সমৰ্পণৰ বাবে সুপ্ৰসিদ্ধ, আৰু বহুতে তেওঁক শংকৰদেৱৰ সৰ্বোত্তম উত্তৰাধিকাৰী হিচাপে বিবেচনা কৰে।
যদিও মাধৱদেৱ বৈৰাগী জীৱন অনুশীলন কৰিছিল, তেওঁ জীৱনৰ প্ৰতি ঔদাসীন্য প্ৰদৰ্শন কৰা নাছিল। জীৱনৰ গভীৰ অৰ্থ সন্ধানত মগ্ন হৈ তেওঁ এটা পূৰ্ণাংগ জীৱন উপভোগ কৰিছিল। বিষয়-বস্তুৰ প্রতি আগ্ৰহ নথকিলেও তেওঁ নিজৰ শিষ্যসকলক খেতি-বাতি বা ব্যৱসায়-বাণিজ্যৰ জৰিয়তে আত্মনিৰ্ভৰশীল হোৱাৰ পৰামৰ্শ দিছিল। নিজে জীৱনৰ অন্তিম সময়ত কোচ ৰজাৰ আনুগত্যত থাকি ধৰ্ম আৰু সাহিত্যৰ বিস্তৃত চর্চা কৰিছিল।
তেওঁৰ কীৰ্তি “নামঘোষা” আৰু “ভক্তিৰত্নাৱলী” অসমৰ ধৰ্মীয় আৰু সাহিত্যিক পৰিসৰত এক অনন্য স্থান অধিকার কৰিছে। মাধৱদেৱৰ জীৱন, দর্শন, আৰু সাহিত্য চৰ্চাই অসমীয়া ধৰ্মীয় সংস্কৃতি আৰু ঐতিহ্যৰ শ্ৰেষ্ঠত্বক উজলাই তুলিছে।
শ্ৰীমন্ত মাধৱদেৱ (Madhav Dev) অসমীয়া জাতীয় জীৱনৰ ইতিহাসত এক অমলিন নাম, যিজনে শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ অনুগামী হিচাপে অসমীয়া সংস্কৃতি আৰু সমাজত গভীৰ ছাপ পেলাইছে। ১৪৮৯ খ্ৰীষ্টাব্দত, বৰ্তমানৰ উত্তৰ লখিমপুৰ জিলাৰ নাৰায়ণপুৰত গোবিন্দগিৰি ভূঞা আৰু মনোৰমাৰ পুত্ৰ হিচাপে জন্মগ্ৰহণ কৰা মাধৱদেৱে তৎকালীন অসমীয়া সমাজক গভীৰভাৱে প্ৰভাবিত কৰিছিল। জীৱিকাৰ সন্ধানত গোবিন্দগিৰি বিভিন্ন ঠাই পৰিভ্ৰমণৰ অন্তত বণ্ডুকালৈ ওভতে। তাতে ৰাজেন্দ্ৰ অধ্যাপকৰ টোলত মাধৱদেৱক শিক্ষা লাভৰ সুযোগ কৰে।
শিক্ষাৰ্জনকালত মাধৱদেৱে সৰ্বশাস্ত্ৰত দক্ষতা লাভ কৰে আৰু শক্তি পন্থাত বিশ্বাসী হৈছিল। কিন্তু শংকৰদেৱৰ সান্নিধ্যত আহি তেওঁৰ জীৱন দৃষ্টিভংগীত এক বৈপ্লৱিক পৰিৱৰ্তন ঘটে।
অসমীয়া সাহিত্য আৰু সংস্কৃতিৰ কোনো দিশ নাই য’ত শংকৰদেৱ আৰু মাধৱদেৱৰ সৃষ্টিৰ প্ৰতিফলন নাই। শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ পথ অনুসৰণ কৰি মাধৱদেৱে কৃষ্ণভক্তিৰ বাণী, কাব্য, নাট, আৰু সংগীতৰ জৰিয়তে অসমীয়া সমাজক নৱজীৱন দান কৰে। পঞ্চদশ-ষোড়শ শতিকাৰ অসমীয়া সমাজত তেওঁলোকৰ দ্বাৰা এক নতুন অধ্যায়ৰ সূচনা হৈছিল, যিয়ে সামাজিক আৰু ধৰ্মীয় ঐক্যবোধ গঢ়িবলৈ সহায় কৰিছিল।
তেওঁলোকৰ সাংস্কৃতিক আদৰ্শ আৰু জীৱন দর্শনে অসমীয়া জাতিসত্তাক এক সুদৃঢ় ভিত্তি প্ৰদান কৰিছে, যাৰ ধাৰা আজিও অনুভূত হয়।
১৪৮৯ চনত লখিমপুৰৰ নাৰায়ণপুৰত গোবিন্দগিৰি আৰু মনোৰমা আইৰ পুত্ৰ হিচাপে জন্মগ্ৰহণ কৰা মহাপুৰুষজন শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ সান্নিধ্যত জীৱনৰ এক দীঘলীয়া অধ্যায় অতিবাহিত কৰে। তেওঁৰ এই পৰিক্ৰমাই অসমীয়া সাহিত্য-সংস্কৃতিৰ ভঁৰাল সমৃদ্ধ কৰিবলৈ অনন্য ভূমিকা পালন কৰে। ১৫৯৬ চনত কোচবিহাৰত ইহলীলা সম্বৰণ কৰা এই মহান ব্যক্তি মাধৱদেৱৰ অৱদান অপৰিসীম। তেওঁ ৰচনা কৰা বাৰকুৰি বৰগীত (বৰ্তমান ১৫৭ টা উপলব্ধ) কেৱল সংগীতৰ ক্ষেত্ৰতে নহয়, অসমীয়া সমাজ জীৱন আৰু ধৰ্মীয় চিন্তাধাৰাতো গভীৰ প্ৰভাৱ পেলাইছে।
মাধৱদেৱৰ জন্মোৎসৱ উদযাপন মাত্ৰ এক আধ্যাত্মিক অনুষ্ঠান নহয়, কিন্তু ই অসমীয়া সমাজত ধৰ্মীয় শিক্ষা আৰু সংস্কৃতিক প্ৰতিষ্ঠা কৰোঁতাৰ উদ্দেশ্য। তেওঁৰ আধ্যাত্মিক শিক্ষা পৰিসৰে অসমীয়া জাতিত এক নতুন দিশৰ সৃষ্টি কৰিছিল। মাধৱদেৱৰ জন্মোৎসৱ কেবল এক আধ্যাত্মিক অনুপ্ৰেৰণাৰ উৎস নহয়, কিন্তু ই অসমীয়া সমাজৰ ঐতিহ্য আৰু সংস্কৃতিত এক গুৰুত্বপূর্ণ অংশ। মাধৱদেৱৰ জন্মোৎসৱে অসমীয়া জনতাক আধ্যাত্মিকতাৰ দিশে আগবাঢ়িবলৈ উৎসাহিত কৰে আৰু তেওঁলোকৰ জীৱনত এক নতুন উজ্জ্বলতাৰ সৃষ্টি কৰে।
Read also: Good Friday | গুড ফ্ৰাইডে
My self Mahezubin Saikia. Working in Dev Library as a Content Writer. A website that provides all SCERT, NCERT 3 to 12, and BA, B.com, B.Sc, and Computer Science with Post Graduate Notes & Suggestions, Novel, eBooks, Health, Finance, Biography, Quotes, Study Materials, and more.
