ফকৰা যোজনা – ভাব বহলাই লিখা,ফকৰা যোজনা ব্যাকৰণ, Fokora Jujona In Assamese, অসমীয়া ফকৰা যোজনা, Assamese Proverbs, Fokora Jujona In Assamese.
(অ)
★ অভ্যাসৰ নৰ, কৰ্ণপথে কৰে শৰ।
⇒ অভ্যাসৰ বলত মানুহে অতি কঠিন কামো অনায়াসে সমাধা কৰিব পাৰে। কৰ্ণৰ ছিদ্ৰৰ মাজেদি শৰনিক্ষেপ অসম্ভৱ যদিও অভ্যাসৰ বলত তেনে অসম্ভৱো কেতিয়াবা সম্ভৱ হ’ব পাৰে।
★ ভ্যাসে কৃতবিদ্যা, অনভ্যাসে হতবিদ্যা।
⇒ অভ্যাসে মানুহৰ হাত পৰিপক্ক কৰি ৰাখে, সেয়ে এনে বিদ্যা অধিক কাৰ্যকৰী হয়; আনহাতে চৰ্চা অবিহনে মানুহৰ বিদ্যা থাকিলেও সি কাৰ্যকৰী নহয়, ফলত সুফল সম্ভৱ হৈ নুঠে।
★ অতিথিও ৰওক, চাউলো সিজক।
⇒ উভয় কুল ৰক্ষা কৰাৰ অৰ্থত এনেদৰে কোৱা হয়। খৰতকীয়াকৈ অহা আলহীক কথা-বতৰাতো সঙ্গ দিব লাগে আকৌ খুৱাই-বুৱাই পঠিয়াবও লাগে। তেনেস্থলত দুয়োফালে তাল মিলাই চলাটো যথেষ্ট কঠিন। অৱশ্যে সাৰ্থক গৃহিণীয়ে এনে অসম্ভৱো সম্ভৱ কৰি তোলে।
★ পতিৰ লগত সতী মৰে, উলুৰ লগত বগৰী পোৰে।
⇒ দুষ্টৰ লগত থাকিলে কেতিয়াবা সাধুলোকো বিপদত পৰিবলগীয়া হয়। যেনেদৰে উলূবনত জুই দিওঁতে অকাৰণতে তাৰ মাজত থকা বগৰী গছো জ্বলি নি:শেষ হয়, তেনেদৰে দুষ্টলোকৰ লগত থাকিলে সাধুলোকো বিপদত পৰিবলগীয়া হয়।
★ অতি ধুনতীৰ ঘৰ নাশ, ধূনে কৰে সৰ্বনাশ।
⇒ অতিপাত ধুন-পেছ মাৰি ফুৰা তিৰোতাৰ ঘৰত অশান্তি হোৱাটো স্বাভাৱিক। এনে ঘৰুৱা অশান্তিয়ে কেতিয়াবা পৰিয়াললৈ সৰ্বনাশো মাতি আনিব পাৰে।
★ অতি মন্থনত গৰল উদয়, অতি দস্তত মৰণ মিলয়?
⇒ এটা কথাকে বাৰে বাৰে পুনৰাবৃত্তি কৰি থাকিলে মানুহৰ বিৰক্তি ওপজে আৰু তাৰ ফল বিষময় হ’ব পাৰে। তেনেদৰে অতি দস্তৰ পৰিণতি স্বৰূপে মৃত্যুও ঘটিব পাৰে।
★ অতি কথকীক কথাই খাই, বৈদ্যক খাই সাপে সাতখন ভাগৱত পঢ়াজনকো কিঞ্চিত চোৱে পাপে।
⇒ অতি জ্ঞানী লোকেও কেতিয়াবা কথাত উজুটি খাব পাৰে, তেনেদৰে বৈদ্যকো কেতিয়াবা অসৱধানতাবশত: সর্পই দংশন কৰিব পাৰে তেনেদৰে ধৰ্মিক লোকৰো অলকক্ষিতে পাপ হোৱা স্বাভাৱিক।
★ অকটন কটাৰী, আবদুৱা পো
ছেকচেকী তিৰোতা লাঠিয়ন গো ৷
⇒ অকৰ্মণ্য পুত্র, বদুবা কটাৰী আৰু লথিওৱা গাই-এই তিনিটাৰ ভিতৰত যিকেনো এটা থকা বা নথকাৰ মাজত কোনো প্ৰভেদ নাই। অনবৰত মুখবজাই থকা তিৰোতাই ঘৰত কেতিয়াও শান্তি দিব নোৱাৰে, অকৰ্মণ্য পুত্ৰয়ো পিতৃৰ মনত শান্তি দিব নোৱাৰে ৷
★ অধিক মাছত বগলী কণা, অধিক বাঢ়ৈত গূড় ধমনা ৷
⇒ লক্ষ্যভষ্ট হ’লে সাধাৰণতে পায়ো সুযোগ হেৰুওৱা হয় আৰু পৰিণতিত দুখ ভুগিবলগীয়া হয় ৷ বহুত মাছৰ মাজত বগলীয়ে স্থিৰ সিদ্ধান্ত ল’ব নোৱাৰাৰ দৰেই বাঢ়ৈ অধিক হ’লে গূড়ৰ পাগ ধৰা কঠিন।
★ অল্প অৰ্জন, বিস্তৰ ভোজন।
সেই পুৰুষ দৰিদ্ৰ লক্ষণ।।
⇒ নিজৰ অৰ্জন ক্ষমতাৰ প্ৰতি লক্ষ্য নকৰাকৈ অত্যধিক ভোজন কৰিলে তেনে পুৰুষে কেতিয়াও জীৱনত চহকী হ’ব নোৱাৰে।
★ অবুজনক বুজোৱা, ঢেৰুৱা ঠাৰি সিজোৱা ৷
⇒ অবুজন অৰ্থাৎ মুৰ্খক জ্ঞান দিয়াটো যথেষ্ট টান কাম। তেনে অবোধ তথা জ্ঞানহীন লোকক উপদেশ দিলেও কোনো ফল নধৰে।
★ অন্তৰৰ সৌন্দৰ্যই নাই নাৰী,
মুখৰ সৌন্দৰ্যই নকৰে সুন্দৰী।
⇒মানুহৰ প্ৰকৃত সৌন্দৰ্য নিৰ্ভৰ কৰে অন্তৰৰ সৌন্দৰ্যৰ ওপৰত। বিশেষকৈ নাৰীৰ সৌন্দৰ্য মুখৰ কমনীয়তাৰ ওপৰত নির্ভৰ নকৰে, নির্ভৰ কৰে অন্তৰৰ পৱিত্ৰতা আৰু আভ্যন্তৰীণ সৌন্দৰ্যৰ ওপৰতহে ৷
★ অজ্ঞানীক জ্ঞান দি মনত পালো কষ্ট
কণীবোৰ পেলাই দি বাঁহো কৰিলে নষ্ট।।
⇒মূৰ্খক কেতিয়াও উপদেশ দিব নালাগে। তেনে উপদেশে উপকাৰীক অপকাৰহে কৰে আৰু শাৰীৰিক, মানসিক উভয় প্রকাৰৰ কষ্ট প্রদান কৰে। বান্দৰক উপদেশ দি টোকোৰা চৰাইয়ে নিজৰ কণী৷ আৰু বাঁহ হেৰুওৱা তাৰ উৎকৃষ্ট নিদৰ্শন।
★ অমৰ মৰে, লক্ষ্মীৰ গাত ফটাকাণি
মহাবীৰ লালকাল। মোৰ নাম নিৰ্ধনীয়ে ভাল।
⇒ শুনিবলৈ ভাল নাম এটা হ’লেই এজন লোক ভাল নহ’ব পাৰে, সেয়ে নামৰ পৰিৱৰ্তে মানুহৰ গুণৰ ওপৰতহে গুৰুত্ব দিব লাগে। অমৰৰো মৃত্যু হ’ব পাৰে। লক্ষ্মীৰ গাতো ভাল কাপোৰ নাথাকিব পাৰে, নিৰ্ধনীও ধনী হ’ব পাৰে। গতিকে নাম লৈ বিতৰ্ক অবান্তৰ।
★ অগ্নি, ব্যাধি, ঋণ—এই তিনিৰ নাৰাখিবা চিন।
⇒ অগ্নি, ব্যাধি আৰু ঋণৰ সামান্য পৰিমাণেও মানুহৰ জীৱনলৈ বিপদ কঢ়িয়াই আনিব পাৰে। সেয়ে ইয়াক প্ৰসাৰিত হ’বলৈ নিদি নিৰ্মূল কৰা উচিত।
★ অৰ্থই অনৰ্থৰ মূল ধনঞ্জয়।
অৰ্থৰ অভাৱে জাত কুল নবাচয়।।
⇒ ধনেই হৈছে মানৱ জীৱনৰ মূল সম্পদ। ধনে মানুহক বিপদৰ পৰা উদ্ধাৰ কৰাৰ দৰে কেতিয়াবা বিপদতো পেলাব পাৰে। গতিকে ধন উপাৰ্জন আৰু তাৰ সদ্-ব্যৱহাৰৰ বিষয়ে সতৰ্ক থকা উচিত।
★ অভাগা য’লৈ যায়, হূলে বিন্ধে বৰলে খায়।
⇒ দুৰ্ভগীয়া লোকৰ ক’তো শান্তি নাই। তেওঁলোক ক’তো বিপত্তিৰ পৰা হাত সাৰিব নোৱাৰে। দুখ-কষ্ট, বিপদ আদিয়ে তেওঁলোকক চৌদিশে আবৰি ৰাখে।
★ অন্য চিন্তা একাকাৰ, অৰ্থ চিন্তা চমৎকাৰ।
⇒ সকলো প্ৰকাৰৰ চিন্তাতকৈ ধনৰ চিন্তা ডাঙৰ। কিয়নো ধন অবিহনে মানুহে কেতিয়াও বিপদ-বিঘিনিৰ পৰা হাত সাৰিব নোৱাৰে।
★ অচিন আলহীক নিদিবা ঠাই, ল’ৰা-ছোৱালীক নিদিবা লাই।
⇒ অচিনাকি আলহীক ঠাই দিলে কেতিয়াবা বিপদত পেলাব পাৰে; তেনেদৰে সৰু ল’ৰা-ছোৱালীক অধিক মৰম কৰিলে তেওঁলোক নষ্ট হয়।
★ অকলশৰীয়া পহু, পোকৰে মূৰে খহু।
⇒ অকলশৰীয়া মানুহে ঘৰুৱা সকলো সমস্যা অকলেই চম্ভালিবলগীয়া হোৱাৰ কাৰণে তেওঁলোকৰ কামত অধিক জঞ্জাল হোৱা দেখা যায়।
★ অতি ডাঙৰ হৰিকথা, তাতোকৈ ডাঙৰ চাউলকঠা।
⇒ হৰিভক্তি কৰিবলৈ হ’লে শৰীৰত বল-শক্তিও থাকিব লাগিব। আহাৰৰ অবিহনে শৰীৰ শক্তিহীন হয়। গতিকে হৰিভক্তি প্রয়োজনীয় হ’লেও ভাতমুঠিৰ চিন্তাক অগ্ৰাধিকাৰ দিয়া বাঞ্ছনীয়।
★ অতিথি নুপূজে যাৰ ঘৰত, লক্ষ্মী নেথাকে তাৰ ঘৰত।
⇒ ঘৰৰ অতিথি সাক্ষাৎ লক্ষ্মীস্বৰূপ। যি গৃহস্থই অতিথিক অবহেলা কৰে, তেওঁলোকক ঐশ্বৰ্যৰ দেৱী লক্ষ্মীয়েও এৰি যায়।
Read Also: Class 12 Arts Solutions In Assamese
See Next page No Below…
Hi, I’m Dev Kirtonia, Founder & CEO of Dev Library. A website that provides all SCERT, NCERT 3 to 12, and BA, B.com, B.Sc, and Computer Science with Post Graduate Notes & Suggestions, Novel, eBooks, Biography, Quotes, Study Materials, and more.
