Understanding Global Politics Unit 3 পৰিচয় আৰু সংস্কৃতি

Understanding Global Politics Unit 3 পৰিচয় আৰু সংস্কৃতি, College and University Answer Bank for BA, B.com, B.sc, and Post Graduate Notes and Guide Available here, Understanding Global Politics Unit 3 পৰিচয় আৰু সংস্কৃতি Solutions to each Unit are provided in the list of UG-CBCS Central University & State University Syllabus so that you can easily browse through different College and University Guide and Notes here. Understanding Global Politics Unit 3 পৰিচয় আৰু সংস্কৃতি Question Answer can be of great value to excel in the examination.

Understanding Global Politics Unit 3 পৰিচয় আৰু সংস্কৃতি

Join Telegram channel

Understanding Global Politics Unit 3 পৰিচয় আৰু সংস্কৃতি Notes cover all the exercise questions in UGC Syllabus. Understanding Global Politics Unit 3 পৰিচয় আৰু সংস্কৃতি provided here ensures a smooth and easy understanding of all the concepts. Understand the concepts behind every Unit and score well in the board exams.

Identity And Culture

POLITICAL SCIENCE

UNDERSTANDING GLOBAL POLITICS

(গোলকীয় ৰাজনীতিৰ বোধগম্যতা)

অতি চমু প্রশ্নোত্তৰঃ

১। বিশ্বায়নে কেনেকৈ বিশ্বৰ সংস্কৃতিৰ প্ৰতি ভাবুকি আনিছে?

উত্তৰঃ বিশ্বায়নে একে ধৰণৰ সংস্কৃতি সৃষ্টি কৰে বুলি আশংকা কৰা হয়। পৰম্পৰাগত আৰু স্থানীয় সংস্কৃতি বিলুপ্ত হোৱাৰ এক পৰিস্থিতি সৃষ্টি হয়।

২। বিশ্বায়নৰ সাংস্কৃতিক ফলাফলসমূহ সদায়েই নেতিবাচক বুলি তুমি ভাৰা নেকি?

উত্তৰঃ বিশ্বায়নৰ সাংস্কৃতিক প্ৰভাৱ নেতিবাচক বুলি কোৱা হয়, কাৰণ সংস্কৃতি স্থিতিশীল নহয়। ই বাহিৰৰ প্ৰভাৱবিলাকক সকলো সময়তে গ্রহণ কৰে আৰু আমাৰ পছন্দবোৰ সংকুচিত কৰে বা কমাই আনে।

৩। সাংস্কৃতিক আপেক্ষিকতা আৰু মানৱাধিকাৰ কি?

উত্তৰঃ জ্যাক ডোনেলি যে “সাংস্কৃতিক আপেক্ষিকতা”ৰ সংজ্ঞা এনেদৰে দিছে—

“দৃঢ় সাংস্কৃতিক আপেক্ষিকতা” ধাৰণ কৰে যে সংস্কৃতি নৈতিক অধিকাৰ বা নিয়মৰ বৈধতাৰ মূল উৎস।

সাৰ্বজনীনতা প্রথমে ধাৰণা কৰা হয়, কিন্তু মানৱিক প্রকৃতি, সম্প্রদায় আৰু অধিকাৰবোৰৰ আপেক্ষিকতা সার্বজনীনতাৰ সম্ভাৱ্য অতিৰিক্তৰ তদন্ত হিচাপে কাম কৰে।

৪। সাৰ্বজনীনতা আৰু আপেক্ষিকতাৰ মাজত পাৰ্থক্য কি?

উত্তৰঃ নৈতিক সাৰ্বজনীনতাক এক আদর্শ বিশ্ব হিচাপে দেখা যায়, আনহাতে, নীতিগত আপেক্ষিকতাই বিভিন্ন সংস্কৃতিয়ে কিয় একে ক্রিয়াকে ভিন্নভাৱে চাব পাৰে তাৰ সম্পৰ্কে বাস্তৱবাদী দৃষ্টিভঙ্গীৰ ব্যাখ্যা কৰে। দুটা কেৱল ত্রুটিকে প্রয়োজনীয় বা সঠিকভাৱে ভুল হিচাপত চিহ্নিত কৰাৰ বাবে তত্ত্বৰ অপৰিহাৰ্য অর্থকে আৰু গভীৰভাৱে আৱিষ্কাৰ কৰে।

৫। সার্বজনীনতা আৰু সাংস্কৃতিক আপেক্ষিকতা কি?

উত্তৰঃ সাৰ্বজনীনতাই এই ধাৰণাটিকে বুজায় যে মানবাধিকাৰ হ’ল সার্বজনীন আৰু প্ৰতিটো মানুহৰ ক্ষেত্ৰত ইয়াক প্রয়োগ কৰা উচিত। সাংস্কৃতিক আপেক্ষিকতাবাদীসকলে আপত্তি জানায়, আৰু যুক্তি দিয়ে যে মানৱাধিকাৰ সাংস্কৃতিকভাৱে নিৰ্ভৰশীল আৰু সমস্ত সংস্কৃতিতে প্রয়োগ কৰাৰ বাবে কোনো নৈতিক নীতিমালা তৈয়াৰ নহয়।

৬। সাংস্কৃতিক আপেক্ষিকতা বুলিলে কি বুজা?

উত্তৰঃ সাংস্কৃতিক আপেক্ষিকতা হ’ল এটা ধাৰণা যে কোনো ব্যক্তিৰ বিশ্বাস, মূল্যবোধ আৰু অনুশীলনবোৰ সেইব্যক্তিৰ নিজস্ব সংস্কৃতিৰ ভিত্তিত বুজা উচিত; বৰং অন্যৰ মানদণ্ডৰ বিপৰীতে বিচাৰ কৰা উচিত।

৭। সাংস্কৃতিক আপেক্ষিকতাৰ এটা ভাল উদাহৰণ দিয়া?

উত্তৰঃ সাংস্কৃতিক আপেক্ষিকতা বুলিলে সংস্কৃতিক আমাৰ নিজস্ব মানদণ্ডৰে সঠিক বা ভূল, অদ্ভুত বা সাধাৰণ সম্পৰ্কে বিচাৰ নকৰা বুজায়। তাৰ পৰিৱৰ্তে, আমি নিজস্ব সাংস্কৃতিক প্ৰসঙ্গৰ দ্বাৰা অন্যান্য গোষ্ঠীৰ সাংস্কৃতিক অনুশীলনবোৰ বুজোৱাৰ চেষ্টা কৰা উচিত।

৮। সংস্কৃতিৰ পাঁচটা উদাহৰণ কি?

উত্তৰঃ শুল্ক, আইন, পোছাক, স্থাপত্য শৈলী, সামাজিক মান, ধৰ্মীয় বিশ্বাস আৰু ঐতিহ্য এই সকলোবোৰ সাংস্কৃতিক উপাদানৰ উদাহৰণ। ২০১০ চনৰ পৰা সংস্কৃতিক ইউনেস্কোৰ দ্বাৰা বহনমূলক বিকাশৰ চতুৰ্থ স্তম্ভ হিচাপে বিবেচিত কৰা হৈছে।

৯। বহুসংস্কৃতিবাদ বুলিলে কি বুজা?

উত্তৰঃ বহু সংস্কৃতিৰ সংজ্ঞাটো হ’ল এনে ধৰণৰ যিয়ে ধাৰণাবোৰ, বিশ্বাস বা বিভিন্ন দেশ আৰু সাংস্কৃতিক পটভূমিৰ লোকক অন্তর্ভুক্ত কৰে। যেতিয়া বিভিন্ন সংস্কৃতিৰ লোক তেওঁলোক বিভিন্ন ঐতিহ্যবোৰ উদযাপন আৰু বিলাবৰ কাৰণে একত্রিত হয়। এইটো বহু সংস্কৃতিৰ উদযাপন কৰাৰ এটা উদাহৰণ।

১০। সাংস্কৃতিক বৈচিত্র্য আৰু বহু সংস্কৃতিবাদৰ মাজত পাৰ্থক্য কি?

উত্তৰঃ বিভিন্নতা হ’ল ব্যক্তিৰ মাজত থকা আচল বা অনুভূতৰ পাৰ্থক্য। বহু সংস্কৃতিবাদ এনে এটা শব্দ যি বৈচিত্ৰ্যৰ সৈতে একে, কিন্তু ই এটা জাতি, লিংগ, যৌন অভিমুখীকৰণ, শক্তি আৰু বিশেষ অধিকাৰৰ কাৰণে সমাজত শক্তি কেনেকৈ অসমতা হ’ব পাৰে তাৰ বৃহত্তৰ উপলব্ধিৰ বিকাশৰ দিশকে দৃষ্টি নিবদ্ধ কৰে।

১১। বহুসংস্কৃতিবাদৰ বৈশিষ্ট্যবোৰ কি কি?

উত্তৰঃ বহু সংস্কৃতিক শিক্ষাৰ কেন্দ্ৰত অৱশ্যে এনেকুৱা এখন ব্যক্তি হ’ব পাৰে যাৰ প্ৰাথনিত ব্যক্তিগত বৈশিষ্ট্যবোৰ হ’ল – বিস্তৃত অধ্যাত্মিক দৃষ্টিভংগী, সম্ভাব্যতা, স্বায়ত্বশাসন, সহনশীলতা, স্বাধীনতা, সমালোচনা কৰাৰ ক্ষমতা আৰু গণতান্ত্ৰিক অভিমুখীকৰণৰ বিকাশ আৰু উপলব্ধি ঘটিছে।

১২। বহুসংস্কৃতিবাদৰ এটা উদাহৰণ দিয়া?

উত্তৰঃ বহু সংস্কৃতিবাদ হ’ল এটা নিৰ্দিষ্ট নিৰ্ধাৰণৰ বিভিন্ন প্রেক্ষাপটক সমান মনোযোগ দিয়াৰ অনুশীলন। বহু সংস্কৃতিবাদৰ এটা উদাহৰণ হ’ল বিভিন্ন দেশৰ শিক্ষাৰ্থী আৰু যিয়ে বিভিন্ন ভাষা ক’ব পাৰে তেওঁলোকৰ সন্মানিত শ্ৰেণীকক্ষ।

১৩। বহুসংস্কৃতিবাদৰ মূল ধাৰণাটো কি?

উত্তৰঃ বহুসংস্কৃতিবাদ হ’ল এটা উপায় য’ত এটা সমাজে সাংস্কৃতিক বৈচিত্রক, জাতীয় আৰু সম্প্রদায় উভয় পৰ্যায়তেই পৰিচালনা কৰে। সমাজতাত্ত্বিকভাৱে, বহুসংস্কৃতিবাদে বিভিন্ন সংস্কৃতিৰ সামঞ্জস্যপূৰ্ণ সহাৱস্থানৰ মাধ্যমত বৰ্ধিত বৈচিত্র্যই সমাজৰ উপকাৰ কৰে বুলি ধাৰণা কৰে।

১৪। বহুসংস্কৃতিবাদৰ প্ৰতিশব্দবোৰ লিখা।

উত্তৰঃ বহুসংস্কৃতিবাদৰ প্ৰতিশব্দবোৰ হ’ল – বাহ্যিক, আন্তর্জাতিক, বহুজাতিক, বহুপক্ষীয় বিদেশী, অজাতীয়, আজৱ, আমদানি প্রৱর্তন, প্রাকৃতিককৰণ, প্ৰতিস্থাপন, স্বজাতীয়, দূৰ–দূৰৱৰ্তী, বিদেশ ইত্যাদি।

১৫। শিশুৰ বাবে বহুসংস্কৃতিবাদ বুলিলে কি বুজা?

উত্তৰঃ বহু সংস্কৃতিবাদ হ’ল এটা শব্দ যিয়ে এটা সমাজক বর্ণনা কৰে য’ত বিভিন্ন সংস্কৃতি একেলগে বাস কৰে। ইয়াত সকলো সংস্কৃতিক সন্মানিত কৰা হয়। সাধাৰণভাৱে, এটা বহু সাংস্কৃতিক সমাজ গঠিত হয়, যেতিয়া বিভিন্ন দেশৰ পৰা মানুহ এটা ঠাইত স্থানান্তৰিত হয়।

১৬। বিশ্বায়নৰ পাঁচটা দৃষ্টিভংগী কি?

উত্তৰঃ আমি ইতিমধ্যে প্রতিষ্ঠা কৰাৰ দৰে, বিশ্বায়নে পৃথিৱীজুৰি আন্তঃসংযোগৰ বৰ্ধিত গতি আৰু পৰিসৰক বুজায়। নৃতাত্ত্বিক অর্জুন আপ্পাদুৰাই পাঁচটা নিৰ্দিষ্ট “স্কেপ ” বা প্ৰবাহৰ ক্ষেত্ৰত এই বিষয়ে আলোচনা কৰিছেঃ নৃতাত্ত্বিক স্কেপ, টেকনোস্কেপ, আইডিঅস্কেপ, ফাইনেন্সস্কেপ, আৰু মিডিয়াস্কেপ।

১৭। বিশ্বায়নৰ তিনিটা দৃষ্টিভংগী কি?

উত্তৰঃ প্ৰবন্ধটোৱে বিশ্বায়ন তত্ত্বৰ ভিতৰত তিনিটা স্থিতি উপস্থাপন কৰিছে— 

হাইপাৰগ্লোবেলিষ্ট, সন্দেহজনক আৰু পৰিৱৰ্তনশীল, যি নতুন গোলকীয় প্ৰৱণতা সম্পর্কীয় বিবাদ প্রতিফলিত কৰে।

১৮। বিশ্বায়নৰ বাহ্যিক দৃষ্টিভংগী কি?

উত্তরঃ বিশ্বায়ন এক বাহ্যিক দৃষ্টিভংগী। ই দৃষ্টিকোণৰ পৰা বিশ্বায়নক এক প্রক্রিয়া হিচাপে  বুজিব পাৰি যি এছিয়া প্রশান্ত মহাসাগৰীয় আৰু দক্ষিণ এছিয়াক পৰিৱৰ্তন কৰে। এফালে, ইয়াৰ অঞ্চলটোলৈ অর্থনৈতিক বিকাশ, ৰাজনৈতিক প্রগতি আৰু সামাজিক–সাংস্কৃতিক বৈচিত্র্য কড়িয়াই অনাৰ বাবে এক শক্তি হিচাপে দেখা যায়।

১৯। বিশ্বায়নৰ বিভিন্ন দৃষ্টিভংগী কি?

উত্তৰঃ এই প্রবন্ধটোৰ উদ্দেশ্য তিনিটা পৃথক দৃষ্টিভংগীৰ পোহৰত ৰাষ্ট্ৰ ৰাজ্যৰ ভূমিকা আলোচনা কৰাঃ বিশ্ববাদী, সন্দেহবাদী বা পৰম্পৰাবাদী আৰু সন্দেহবাদী বা পৰিৱৰ্তনশীল। প্ৰবন্ধটো বিশ্বাষন তত্ত্বক প্ৰভাৱিত কৰা এই তিনিটা তৰংগৰ সমালোচনা।

২০। বিশ্বায়নৰ ৰাজনৈতিক প্ৰভাৱবোৰ কি? 

উত্তৰঃ মূলধন আৰু শ্ৰমিকৰ মাজত শক্তিৰ ঘৰুৱা ভাৰসাম্যৰ পৰিৱৰ্তন যি বিশ্বায়নে ভ্ৰাম্যমাণ কাৰকবোৰক পুৰস্কৃত কৰি প্ৰচাৰ কৰে, এনেদৰে ঘৰুৱা ৰাজনীতিৰ পৰিৱৰ্তনলৈ ৰূপান্তৰিত হয়। সামাজিক গণতন্ত্ৰৰ সম্ভাৱনা কম হৈ পৰে কিয়নো ক্ৰছ–ক্লাছ আপোচৰ বাবে মূলধনৰ প্ৰেৰণা ইয়াৰ বৰ্ধিত শক্তিৰ দ্বাৰা হ্রাস হয়।

২১। বিশ্বায়নৰ মাত্রা কি?

উত্তৰঃ ৱিকিপিডিয়াৰ পৰা মুক্ত বিশ্বকোষ। মনোয়াৰ হাৱাই বিশ্ববিদ্যালয়ৰ গ্লোবেল ষ্টাডিজৰ অধ্যাপক মানফ্ৰেড ষ্টেগাৰে যুক্তি দিয়ে বিশ্বায়নৰ চাৰিটা মুখ্য মাত্ৰা আছেঃ অর্থনৈতিক, ৰাজনৈতিক, সাংস্কৃতিক, পাৰিপাৰ্শ্বিক, প্ৰতিটো শ্ৰেণী আদৰ্শগত দিশৰ সৈতে জড়িত।

২২। বিশ্বায়নৰ ৩ টা মাত্রা কি?

উত্তৰঃ বিশ্বায়নৰ বহুমাত্ৰিক প্ৰকৃতিৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত, বিশ্বায়নক তিনিটা পৃথক মাত্ৰালৈ বিভক্ত কৰা হৈছে— অর্থনৈতিক, সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক। ড্ৰেহেৰে (২০০৬) এই মাত্ৰাবোৰৰ নতুন ব্যৱস্থা প্ৰদান কৰে।

২৩। বিশ্বায়নৰ সামাজিক মাত্রা কি?

উত্তৰঃ বিশ্বায়নৰ সামাজিক মাত্ৰাই মানুহৰ জীৱন আৰু কাম, তেওঁলোকৰ পৰিয়াল আৰু তেওঁলোকৰ সমাজৰ ওপৰত বিশ্বায়নৰ প্ৰভাৱক বুজায়। কামৰ পৃথিৱীৰ বাহিৰেও, সামাজিক মাত্ৰাত সুৰক্ষা, সংস্কৃতি আৰু পৰিচয়, অন্তর্ভুক্তি বা বৰ্জন আৰু পৰিয়াল আৰু সম্প্ৰদায়ৰ সংহতি অন্তর্ভুক্ত থাকে।

২৪। বিশ্বায়নৰ দুটা ৰাজনৈতিক পৰিণাম কি? 

উত্তৰঃ ৰাজনৈতিক বিশ্বায়নৰ ফলত ৰাজ্যৰ ক্ষমতা হ্রাস হয়। (আই আই) পুৰণি ‘কল্যাণমূলক ৰাজ্যই এতিয়া অধিক নুন্যতম ৰাজ্যৰ পথ প্ৰদান কৰিছে। (তৃতীয়) কল্যাণমূলক ৰাজ্যৰ ঠাইত, বজাৰেই অর্থনৈতিক আৰু সামাজিক অগ্রধিকাৰৰ মুখ্য নিৰ্ধাৰক হৈ পৰে।

২৫। বিশ্বায়নৰ অর্থনৈতিক মাত্রা কি?

উত্তৰঃ বিশ্বায়নৰ অৰ্থনৈতিক মাত্রাই মানুহে অর্থনৈতিক উৎপাদন কেনেদৰে হাতত লৈছে তাক অন্বেষণ কৰে। দ্বিতীয় বিশ্বযুদ্ধৰ পিছত বিশ্বব্যাপী অর্থনৈতিক ব্যৱস্থাৰ উদ্ভৱ হৈছিল, যেতিয়া ব্রেটন উডছ সন্মিলনে আই এম এফ, বিশ্ব বেংক আৰু ডব্লিউটিঅ’ৰ ভিত্তি স্থাপন কৰিছিল।

২৬। বিশ্বায়নৰ বৈকল্পিক দৃষ্টিভংগী কি?

উত্তৰঃ পৰিৱৰ্তন–বিশ্বায়ন (যাক বৈকল্পিক বিশ্বায়ন বা পৰিৱৰ্তন–মুণ্ডিয়ালাইজেচন বুলিও কোৱা হয়–ফৰাচী পৰিৱৰ্তন–মুণ্ডিয়ালাইজেচনৰ পৰা–আৰু বিশ্বব্যাপী ন্যায় আন্দোলনৰ সৈতে অতিক্ৰম কৰা) হৈছে এক সামাজিক আন্দোলন যাৰ প্ৰবক্তাসকলে বিশ্বব্যাপী সহযোগিতা আৰু আদান–প্ৰদান সমৰ্থন কৰে কিন্তু তেওঁলোকে অর্থনৈতিকৰ নেতিবাচক প্ৰভাৱ বুলি বৰ্ণনা কৰা বিষয়টোৰ বিৰোধিতা কৰে।

২৭। সাংস্কৃতিক ৰাজনীতিৰ অৰ্থ কি?

উত্তৰঃ সাংস্কৃতিক ৰাজনীতি শব্দটোৱে সংস্কৃতিক বুজায়–যাৰ ভিতৰত আছে মানুহৰ মনোভাৱ, মতামত, বিশ্বাস আৰু দৃষ্টিভংগী, লগতে সংবাদ মাধ্যম আৰু কলা–সমাজ আৰু ৰাজনৈতিক মতামতক আকাৰ দিয়ে, আৰু সামাজিক, অর্থনৈতিক আৰু আইনী বাস্তৱতাৰ জন্ম দিয়ে।

২৮। ৰাজনীতিত সংস্কৃতিৰ ভূমিকা কি?

উত্তৰঃ ৰাজনৈতিক সংস্কৃতিয়ে এখন সমাজৰ লোকসকলৰ ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থাৰ বিষয়ে থকা মনোভাৱ, মূল্যবোধ আৰু বিশ্বাসৰ কথা বিবেচনা কৰে, যাৰ ভিতৰত আছে চৰকাৰে কাম কৰাৰ ধৰণৰ বিষয়ে মান্যতা প্রদান ধাৰণা।

২৯। গোলকীয় ৰাজনীতিৰ গুৰুত্ব কি?

উত্তৰঃ গোলকীয় ৰাজনীতিয়ে সামাজিক বিজ্ঞান আৰু মানৱবিজ্ঞানত বিভিন্ন শাখাৰ ওপৰত আকৰ্ষণ কৰে। ই শিক্ষাৰ্থীসকলক বাস্তৱ পৃথিৱীৰ উদাহৰণ আৰু ক্ষেত্ৰ অধ্যয়নক আধাৰিত কৰি বিমূৰ্ত ৰাজনৈতিক ধাৰণাবোৰ বুজাত সহায় কৰে, আৰু লগতে এক আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় দৃষ্টিভংগী নিশ্চিত কৰিবলৈ এনে উদাহৰণ আৰু ক্ষেত্ৰ অধ্যয়নৰ মাজত তুলনা আমন্ত্ৰণ কৰে।

৩০। ৰাজনৈতিক সংস্কৃতিৰ মুখ্য উপাদানবোৰ কি কি?

উত্তৰঃ ৰাজনৈতিক সংস্কৃতিৰ উপাদান, যেনে ৰাজনৈতিক মনোবিজ্ঞান, ৰাজনৈতিক চেতনা, ৰাজনৈতিক আদর্শ, এফালে, ৰাজনীতি, মূল্যবোধ, ৰাজনৈতিক আচৰণ প্ৰভাৱিত কৰা মনোভাৱৰ প্ৰতি সমাজৰ সদস্যসকলৰ আৱেগিক মনোভাৱ, আৰু আনহাতে, আচৰণ, অংশগ্রহণ, নিয়ম আৰু নিয়মবোৰ বিশ্লেষণ কৰা হয়।

৩১। পৰিচয় আৰু সংস্কৃতিৰ মাজৰ সম্পৰ্ক কি?

উত্তৰঃ সংস্কৃতিৰ ভিতৰত আছে পৰম্পৰা, মূল্যবোধ, নিয়ম, খাদ্য, ধর্ম, পোছাক, আদি যি সমাজএখনৰ জীৱনশৈলী প্ৰস্তুত কৰে। পৰিচয়ক আমি নিজকে সংজ্ঞায়িত কৰাৰ পদ্ধতি হিচাপে সংজ্ঞায়িত কৰিব পাৰি। সংস্কৃতি সামাজিকীকৰণৰ জৰিয়তে এটা প্ৰজন্মৰ পৰা আন এটা প্ৰজন্মলৈ প্ৰেৰণ কৰা হয়, কিন্তু পৰিচয়ৰ জৰিয়তে নহয়।

৩২। পৰিচয় আৰু পৰিচয়ৰ ৰাজনীতি কি?

উত্তৰঃ পৰিচয় ৰাজনীতি হৈছে এক ৰাজনৈতিক দৃষ্টিভংগী য’ত এক নির্দিষ্ট লিংগ, ধর্ম, জাতি, সামাজিক পৃষ্ঠভূমি, সামাজিক শ্রেণী বা অন্যান্য চিনাক্তকৰণ কাৰকৰ লোকসকলে এই পৰিচয়ৰ ওপৰত আধাৰিত ৰাজনৈতিক কাৰ্যসূচী বিকশিত কৰে।

৩৩। খহনীয়া পৰিচয় কি?

উত্তৰঃ আত্ম–খহনীয়া সময়ৰ সৈতে হয় আৰু ইমান নিৰৱে ঘটে যে ব্যক্তিজনে আনকি অনুভৱ নকৰে যে এইটো ঘটি আছে। যেতিয়া আমি আন কামত ইমান ব্যস্ত থাকো– যেনে কাম কৰা, স্কুললৈ যোৱা, শিশুক ডাঙৰ–দীঘল কৰা, আৰু অসঙ্গত সম্পৰ্কত থকা– তেতিয়া আত্ম–খহনীয়া হয় যে, আমি লাহে লাহে আমি কোন তাৰ সৈতে সম্পৰ্ক হেৰুৱাওঁ।

৩৪। সাংস্কৃতিক পৰিচয়ৰ সমস্যাবোৰ কি?

উত্তৰঃ সাংস্কৃতিক বিষয়বোৰে জাতি, জাতি, ধর্ম, যৌন অভিমুখীতা, লিংগ আৰু অক্ষমতাকে ধৰি বিভিন্ন উদ্বেগ সামৰি লয়। সংস্কৃতি হৈছে এক শব্দ যাক আমি এটা নিৰ্দিষ্ট গোটৰ দ্বাৰা নিয়োজিত বিশ্বাস আৰু ৰীতি–নীতিক বুজাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰোঁ।

৩৫। পাঁচটা সাংস্কৃতিক পৰিচয় কি?

উত্তৰঃ জাতি, লিংগ, যৌনতা আৰু সামঞ্জস্য হৈছে সামাজিকভাৱে নির্মিত সাংস্কৃতিক পৰিচয় যি ঐতিহাসিক, সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক প্ৰেক্ষাপটৰ সম্পৰ্কত সময়ৰ সৈতে বিকশিত হৈছিল। জাতি, লিংগ, যৌনতা আৰু সামঞ্জস্য হৈছে সাংস্কৃতিক পৰিচয় যি আমাৰ যোগাযোগ আৰু আমাৰ সম্পৰ্কপ্ৰভাৱিত কৰে।

৩৬। সাংস্কৃতিক খহনীয়া কি?

উত্তৰঃ খহনীয়াৰ অৰ্থ হৈছে ইয়াৰ উপাদানবোৰৰ গুৰুতৰ ক্ষতিৰ বাবে কিবা দুর্বল বা ক্ষতিগ্রস্ত হোৱা। গতিকে সাংস্কৃতিক খহনীয়াই সেই সম্প্ৰদায়ৰ অনন্য পৰিচয়ৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলোৱা এটা সম্প্ৰদায়ৰ কিছুমান মূল্যবোধ, পৰম্পৰা আৰু প্ৰথাৰ দুৰ্বল বা ক্ষতিকাৰকতাক বুজায়।

৩৭। সাংস্কৃতিক পৰিচয় কিহে নিৰ্ধাৰণ কৰে?

উত্তৰঃ সাংস্কৃতিক পৰিচয় হৈছে ৰাষ্ট্ৰীয়তা, জাতি, লিংগ আৰু ধৰ্মকে ধৰি বিভিন্ন সাংস্কৃতিক শ্ৰেণীৰ ওপৰত আধাৰিত এক নিৰ্দিষ্ট গোটৰ সৈতে চিনাক্তকৰণ বা সম্পৰ্কীয় অনুভূতি।

৩৮। বিশ্বায়নে সাংস্কৃতিক খহনীয়া কেনেদৰে সৃষ্টি কৰে?

উত্তৰঃ বিশ্বায়নৰ ফলত প্ৰায়ে টি.এন.চিৰ জৰিয়তে পৃথিৱীৰ কিছু অংশত সাংস্কৃতিক খহনীয়া হয় যি এখন দেশলৈ নতুন সেৱা বা সামগ্রী আনিব পাৰে। এই সেৱা বা সামগ্ৰীবোৰে প্ৰায়ে পশ্চিমীয়া সাংস্কৃতিক ধাৰণাবোৰ প্ৰতিফলিত আৰু আৰোপ কৰে আৰু তাৰ পৰিৱৰ্ত, ই স্থানীয় বা পৰম্পৰাগত সেৱা আৰু সামগ্ৰীবোৰ হ্ৰাস কৰে।

চমু আৰু ৰচনাধৰ্মী প্রশ্নোত্তৰঃ

 ১। মানৱ অধিকাৰ সম্পৰ্কে থকা সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদী দৃষ্টিভংগীটো আলোচনা কৰা। 

উত্তৰঃ মানৱ অধিকাৰৰ তত্ত্বত সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদ ধাৰণাটোৰ দ্বাৰা এই মতপোষণ কৰা হয় যে সমগ্ৰ বিশ্বতে বিভিন্ন ধৰণৰ সংস্কৃতি আৰু ধৰ্ম আছে। সেইবাবে সংস্কৃতিৰ পৰিপ্ৰেক্ষিততহে মানৱ অধিকাৰক বিশ্লেষণ কৰা উচিত। মানৱ অধিকাৰ যে সাৰ্বজনীন হ’ব পাৰে এই ধাৰণাটোৰ তেওঁলোকে ঘোৰ বিৰোধিতা কৰে।

সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদীসকলে সম্প্রদায়ক মৌলিক সামাজিক গোট হিচাপে স্বীকৃতি দিয়ে। তেওঁলোকে ব্যক্তি স্বতন্ত্রতা, সমতা আদিক স্বীকৃতি নিদিয়ে আৰু সম্প্রদায়কহে অধিক গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। ফলস্বৰূপে সম্প্ৰদায়ৰ সংস্কৃতি অনুসৰি সম্প্ৰদায়ৰ ভিতৰত এটা শ্ৰেণীয়ে আন শ্ৰেণীতকৈ কম অধিকাৰ ভোগ কৰিলেও সেয়া বৈষম্য হিচাপে গণ্য কৰা নহয়। বেছিভাগ সম্প্ৰদায়ৰ মহিলাসকলে পুৰুষসকলতকৈ কম অধিকাৰ ভোগ কৰে যদিও সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদৰ সমৰ্থকসকলে সংস্কৃতিৰ ৰীতি–নীতিৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি এনে বৈষম্যক ন্যায্যতা প্ৰদান কৰে।

সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদী দৃষ্টিভংগী অনুসৰি কোনো সংস্কৃতিকেই আন সংস্কৃতিৰ তুলনাত অধিক উপযুক্ত বা শ্ৰেষ্ঠ বুলি ক’ব পৰা নাযায়। অপেক্ষাবাদী দৰ্শন অনুসৰি সকলো সংস্কৃতি বিশ্বাসেই সমানে বৈধ আৰু সাংস্কৃতিক পাৰিপাৰ্শ্বিকতাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি সত্য নিজেই আপেক্ষিক বা পৰিস্থিতি সাপেক্ষে ভিন্ন হৈ পৰে। গতিকে এই দৃষ্টিভংগী অনুসৰি সাংস্কৃতিক ভিন্নতা অনুসৰি প্ৰত্যেক ব্যক্তিৰ বাবে ধৰ্মীয়, নৈতিক, ৰাজনৈতিক আৰু নন্দনতাত্ত্বিক বিশ্বাস পৃথক হ’ব পাৰে। সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদ প্রধানকৈ নৈতিক অপেক্ষাবাদ, পৰিস্থিতি সাপেক্ষে অপেক্ষাবাদ আৰু চেতনাপ্রসূত অপেক্ষাবাদৰ লগত জড়িত। গতিকে সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদ অনুসৰি সম্পূর্ণ সত্য বা ধ্রুব সত্য বুলি কোনো কথা থাকিব নোৱাৰে। সামাজিক গাঁঠনি, পৰিস্থিতি আৰু ব্যক্তিৰ বোধ শক্তিৰ দ্বাৰাৰ সমস্ত জ্ঞান সীমাবদ্ধ হৈ থাকে।

সমালোচনাঃ সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদীসকলৰ যুক্তিসমূহেও সমালোচনাৰ হাত সাৰিব পৰা নাই যেনে—

(ক) সাংস্কৃতিক বিবর্তনশীল আৰু পৰিবৰ্তীয় প্ৰকৃতিৰ বিষয়টো সম্পূৰ্ণৰূপে আওকাণ কৰে। 

(খ) অপেক্ষবাদত এটা সংস্কৃতিক আন এটাৰ পৰা সম্পূর্ণ পৃথক আৰু পৰম্পৰ সম্পর্কহীন বুলি গণ্য কৰা হয়। কিন্তু সংস্কৃতিক প্ৰকৃততে পৰস্পৰে পৰস্পৰৰ সমভাষী সম্পর্কযুক্ত আৰু গতিশীল।

(গ) সার্বজনীনতাবাদীসকলে মতপোষণ কৰে যে মহিলা অধিকাৰৰ ব্যৱস্থাই বর্তমান সময়তো মানৱ অধিকাৰ বুলি গণ্য কৰা হয় তেতিয়া হ’লে ই বিভ্ৰান্তিৰহে সৃষ্টি কৰিব।

(ঘ) সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদে শাসকসকলে বহির্জগতত নিজৰ দেশৰ সংস্কৃতিৰ প্ৰতিনিধিত্ব কৰি নিজৰ পদবী সুৰক্ষিত কৰাত গুৰুত্ব দিয়ে। ইয়াৰ দ্বাৰা জনসাধাৰণৰ সংস্কৃতি সংৰক্ষণ হ’ব বুলি আশা কৰিব পৰা নাযায়।

2। (ক) সার্বজনীনতাবাদ আৰু সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদৰ মাজত থকা পাৰ্থক্যবোৰ লিখা। 

উত্তৰঃ সার্বজনীনতাবাদ আৰু সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদে মানৱ অধিকাৰৰ বিষয়ত ভিন্ন দৃষ্টিভংগী গ্ৰহণ কৰে। এই দুয়োটা দৃষ্টিভংগীৰ মাজত থকা পাৰ্থক্যসমূহ হ’ল—

(ক) সার্বজনীনতাবাদী দৃষ্টিভংগী অনুসৰি মানৱ অধিকাৰসমূহ সার্বজনীন; কিন্তু সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদী মতে সংস্কৃতি ভেদে বিভিন্ন সম্প্ৰদায়ৰ কাৰণে পৃথক নৈতিক আৰু আইনসংগত মাননও প্রযোজ্য হ’ব পাৰে।

(খ) সার্বজনীনতাবাদী দৃষ্টিভংগী অনুসৰি জাতি, ধৰ্ম, ভাষা, বর্ণ, লিংগ বা ভৌগোলিক অৱস্থান নির্বিশেষে সকলো লোকে মানৱ অধিকাৰ ভোগৰ বাবে সমভাবে উপযুক্ত। আনহাতে, সংস্কৃতি অপেক্ষাবাদীসকলৰ মতে সাংস্কৃতিক ৰীতি–নীতিৰ ভিত্তিত ব্যক্তিৰ প্ৰাপ্য অধিকাৰ ভিন্ন হ’ব পাৰে।

(গ) সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদীসকলে সাংস্কৃতিক স্থিতিশীল হিচাপে গণ্য কৰে আনহাে সার্বজনীনতাবাদীসকলে সাংস্কৃতিক গতিশীল বুলি গণ্য কৰে।

(ঘ) সার্বজনীনতাবাদী দৃষ্টিভংগীয়ে মানৱ অধিকাৰক বহুল পৰিসৰত বিশ্লেষণ কৰে। কিন্তু অপেক্ষাবাদীসকলে মানৱ অধিকাৰক ঠেক পৰিসৰত সীমাবদ্ধ কৰি ৰাখে।

(ঙ) সার্বজনীনতাবাদীসকলৰ মতে ব্যক্তি হৈছে অবিচ্ছিন্ন অধিকাৰ থকা সামাজিক গোট। কিন্তু সাংস্কৃতিক অপেক্ষাবাদীসকলৰ মতে সম্প্রদায় হৈছে মূল সামাজিক গোট।

(চ) সার্বজনীনতাবাদ ব্যক্তিবাদী ধাৰণাৰ ওপৰত প্ৰতিষ্ঠিত আৰু নমনীয়। কিন্তু সাংস্কৃতিক অপেক্ষাতাবাদে ৰক্ষণশীল ধাৰণা পোষণ কৰে আৰু কঠোৰ স্থিতি গ্ৰহণ কৰে।

2। (খ) বহু সংস্কৃতিবাদ মানে কি? বহু সংস্কৃতিবাদৰ প্ৰধান আৰ্হিকেইটা বৰ্ণনা কৰা। 

উত্তৰঃ বহু সংস্কৃতিবাদ হ’ল বিভিন্ন সাংস্কৃতিক জনগোষ্ঠীৰ সমান অধিকাৰ, সমমৰ্যদা আৰু সামাজিক সুৰক্ষা তথা সমতা আৰু সামাজিক ন্যায় স্বীকৃতি প্ৰদানৰ এক মতবাদ।

বহু সংস্কৃতিবাদে বিভিন্ন সংস্কৃতি সুৰক্ষা আৰু সমবিকাশৰ ধাৰণা প্ৰদান কৰে। ৰাজনৈতিক অৰ্থত বহু সংস্কৃতিবাদ বিভিন্ন সংস্কৃতিৰ প্ৰতি সন্মান–সংৰক্ষণ, সাংস্কৃতিক বৈচিত্ৰ্যতাৰ উপযুক্ত আইনগগত বা সাংবিধানিক সুৰক্ষা, সকলো জনগোষ্ঠীৰ সমানাধিকাৰ স্বীকৃতি, সকলো ধর্মীয়, ভাষীক আৰু নৃগোষ্ঠীসমূহৰ নিজস্ব সত্ত্বা, স্বাধীনতা ৰক্ষাৰ বাবে উপযুক্ত চৰকাৰী নীতি নিৰ্দ্ধাৰণ আদি ধাৰণা প্ৰয়োগ কৰা হয়।

ৰাষ্ট্ৰীয় সাধাৰণ আৰু সামূহিক নীতিৰ পৰা ৰাষ্ট্ৰত বসবাস কৰি থকা বিভিন্ন সাংস্কৃতিক জনগোষ্ঠীৰ সুকীয়া সাংস্কৃতিক সত্ত্বা আৰু ক্ষুদ্ৰ জাতীয় সত্বাক সাংবিধানিক স্বীকৃতি প্ৰদানৰ ধাৰণাক বহু সংস্কৃতিবাদ বোলা হয়। 

সমসাময়িক কালত বহু সংস্কৃতিৰ ধাৰণাটো দুটা অৰ্থত ব্যৱহাৰ কৰা হয়—

(ক) পোনতে বিভিন্ন সংস্কৃতিৰ মাজত আন্তঃসংযোগ, আন্তঃক্ৰিয়া আৰু মুকলি সাংস্কৃতিক বিনিময়ত গুৰুত্ব দিয়া হয়। বিভিন্ন সংস্কৃতিৰ মাজৰ যোগসূত্ৰই সাংস্কৃতিক ভিন্নতা হ্ৰাস কৰি বহু সংস্কৃতিবাদ গঢ়ি তুলিব পাৰে।

(খ) দ্বিতীয় নীতি অনুযায়ী, বৈচিত্র্যতা আৰু সাংস্কৃতিক একীকত্বৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়া হয়। সাংস্কৃতিক বিচ্ছিন্নতাই এটা জাতিৰ স্থানীয় সংস্কৃতিবোৰৰ নিজস্বতা বজাই ৰাখি বিশ্ব সাংস্কৃতিক বৈচিত্ৰতাৰ গাঠনিত সহায় কৰিব পাৰে।

বহু সংস্কৃতিবাদৰ প্ৰধান আৰ্হিঃ উইল কিনলিকাই তেওঁৰ Contemporary political Philosophy, An Introduction” নামৰ গ্ৰন্থখনত বহু সংস্কৃতিবাদৰ পাঁচটা আৰ্হিৰ কথা উল্লেখ কৰিছে। সেইকেইটা হ’ল—

(ক) জাতীয় সংখ্যালঘুসকলঃ ভিন্ন সমাজ ব্যৱস্থাত ভিন্ন ধৰণৰ সম্প্ৰদায়ৰ লোক বসবাস কৰে আৰু এই সম্প্রদায়ক সংখ্যালঘু হিচাপে নামাকৰণ কৰা হয়। জাতীয় সংখ্যালঘু দুই প্ৰকাৰৰ। বশীভূত জাতি আৰু খিলঞ্জীয়া জনসাধাৰণ। বশীভূত জাতি বুলিলে সেইবোৰ সম্প্রদায় বা জাতিক বুজায় যিবোৰ জাতিৰ আগতে হয়তো এখন ৰাষ্ট্ৰ আছিল নাইবা এখন নিজাবৱীয়া ৰাষ্ট্ৰৰ বাবে সংঘৰ্ষ কৰি আছে। খিলঞ্জীয়া জনসাধাৰণ বুলিলে সেইবোৰ সম্প্রদায়ক বুজায় যাৰ ভূমিসমূহ নতুন নতুন বাসিন্দা কিছুমানে অধিকাৰ কৰি লয় আৰু তেওঁলোকৰ জীৱন ধাৰণৰ বিষয়টোলৈ প্ৰত্যাহবান কঢ়িয়াই আনে।

(খ) ভগনীয়া গোষ্ঠী বা পমুৱা গোষ্ঠীঃ ভগনীয়া গোষ্ঠী বুলিলে সেইবোৰ মানুহক বুজায় যাৰ নিজৰ মাতৃভূমি থাকে আৰু আন এখন সমাজলৈ তেওঁলোকে প্ৰব্ৰজন কৰে। যিহেতুকে এই গোষ্ঠীটোৱে তেওঁলোকৰ নিজস্ব সংস্কৃতিক জীয়াই ৰখাৰ উপৰিও সংখ্যাগৰিষ্ঠ সমাজৰ সংস্কৃতিৰ লগত কোনো ধৰণৰ দমন নীতিৰ জৰিয়তে সংগঠিত হোৱা নাছিল গতিকে তেওঁলোকৰ সংস্কৃতিক ধৰি ৰাখিবলৈ সুবিধা দিব লাগে। এই প্ৰক্ৰিয়াক প্ৰব্ৰজনকাৰী বা ভগনীয়া বহু সংস্কৃতিবাদ হিচাপে জনা যায়।

(গ) পৃথক ধর্মীয় নৃগোষ্ঠীসমূহঃ প্রত্যেক সমাজ ব্যবস্থাত এনেকুৱা কিছুমান জাতি বা জনগোষ্ঠী থাকে যি সকলে বৃহৎ সমাজ ব্যৱস্থাৰ অংশ হ’বলৈ অস্বীকাৰ কৰি অকলশৰীয়াকৈ থাকিব বিচাৰে। তেওঁলোক স্ব–ইচ্ছাই ৰাজনৈতিক বিষয় বা সভ্য সমাজৰ কাম–কাজত অংশগ্রহণ নকৰে। এই গোষ্ঠীসমূহ বিশেষকৈ ধর্মীয় গোষ্ঠী যিয়ে ধৰ্মীয় নীতিৰ ওপৰত গুৰুত্ব দি বৃহৎ সমাজ ব্যৱস্থাৰ পৰা নিজকে পৃথক কৰি ৰাখে। এই গোষ্ঠীসমূহে দাবী পূৰণ কৰাটো প্ৰয়োজনীয় বুলি বিবেচনা কৰে নিজৰ সুৰক্ষাৰ বাবে।

(ঘ) বহিৰাগতঃ বহিৰাগতসকলে সাধাৰণতে অনিয়মিত বা অবৈধ প্ৰব্ৰজনকাৰী। এই লোকসকলে ভিন্ন সমাজত ভিন্ন ৰাষ্ট্ৰত অনুসৰি অবিহনে বা কম সময়ৰ বাবে অনুমতি লৈ

প্ৰৱেশ কৰে কিন্তু চিৰদিনৰ বাবে থাকি যায়। যেতিয়াই এই লোকসকলে কোনো ৰাষ্ট্ৰৰ প্ৰৱেশ কৰে তেওঁলোকে নিজকে সেইখন ৰাষ্ট্ৰৰ ভৱিষ্যত নাগৰিক হিচাপে নাইবা দীঘলীয়া সময়ৰ বাসিন্দা হিচাপে অনুভৱ নকৰে অৱশ্যে পিছলৈ তেওঁলোক সেই নিৰ্দিষ্ট ৰাষ্ট্ৰখনৰ স্থায়ী বাসিন্দা হৈ পৰে।

(ঙ) আমেৰিকাবাদী আফ্রিকানঃ সোতৰশ আৰু ঊনৈশ শতিকাৰ মাজভাগত আফ্রিকাৰ দাসসকলক দাস শ্রমিক হিচাপে আমেৰিকালৈ নিয়া হৈছিল। আফ্ৰিকাৰ এই দাসসকলৰ প্ৰতি সন্ততিসকলক বর্তমান সময়ত আমেৰিকাবাসী আফ্রিকান বা ক’লা আমেৰিকান বুলি জন যায়। ১৮৬০ চনত দাসত্ব প্ৰথাৰ অৱসান ঘটোৱা হৈছিল আৰু ক’লা আমেৰিকানসকলক নাগৰিকত্ব প্ৰদান কৰা হৈছিল। অৱশ্যে বর্তমান সময়তো এই ৰাষ্ট্ৰত এনেকুৱা কিছুমান আইন প্ৰচলিত হৈ আছে যে যাৰ ফলত এই লোকসকলে এতিয়াও সামঞ্জস্যতা বা অ-মানৱীয় আচৰণ সহ্য কৰিবলগীয়া হৈ আছে। ১৯৫০ আৰু ১৯৬০ চনত হোৱা পৌৰ অধিকাৰ আন্দোলনে আমেৰিকাত বসবাস কৰা আফ্রিকানসকলক কিছুমান অধিকাৰ প্ৰদান কৰিছিল।

৩। বিশ্বায়নৰ সাংস্কৃতিক মাত্রা সম্পর্কে বহলাই লিখা।

উত্তৰঃ বিশ্বায়নে আমাৰ সকলো সংস্কৃতি আৰু আমি জীয়াই থকাৰ খালী পথৰ ওপৰত গভীৰ প্ৰভাৱ পেলায়। ই আমি কি খাওঁ আৰু আমি আমাৰ খাদ্য প্ৰস্তুত কৰাৰ পদ্ধতি, কি প্রভাৱিত কৰিছে, আমি পিন্ধো আৰু যিবোৰ সামগ্ৰীৰ পৰা আমাৰ কাপোৰ তৈয়াৰ কৰা হয়, ই প্রভাৱিত কৰিছে আমি শুনা সংগীত, আমি পঢ়া কিতাপ, আনকি আমি আগৰ ভাষাও শুনিছিলো। বিশ্বায়নে কিছুমান ভাষাবিলুপ্ত কৰি তুলিছে (মৃত ভাষা) বা মৃত্যু, উদাহৰণস্বৰূপে, লেটিন। একে সময়তে অধিক লোক আজিৰ দিনটো আগতকৈ দ্বিভাষিক বা বহুভাষিক। ইংৰাজী, যদিও প্ৰকাৰত প্ৰপত্ৰসমূহ (যেনে ব্ৰিটিছ ইংৰাজী, আমেৰিকান ইংৰাজী, ভাৰতীয় ইংৰাজী) হৈ পৰিছে ভাষা আৰু সমগ্ৰ বিশ্বতে ইংৰাজী ভাষীৰ সংখ্যা দ্রুতগতিত বাঢ়িছে। আজিৰ গোলকীয় বাৰ্তালাপৰ কেন্দ্ৰীয় সমস্যা হৈছে উত্তেজনা সাংস্কৃতিক সমগোত্ৰীকৰণ আৰু সাংস্কৃতিক হেট্রোজেনাইজেচনৰ মাজত (আপ্পাদুৰাই এ ২০০৩)। আনহাতে মেক লুহানৰ দৰে পণ্ডিতসকলে গোলকীয় একত্ৰীকৰণ আৰু গোলকীয়ৰ বিষয়ে কয়। গাঁও, যাৰ ফলস্বৰূপে বিশ্বায়নৰ প্ৰক্ৰিয়া আৰু ইয়াৰ ফলত সাংস্কৃতিক হ’ব পাৰে সীমাৰ ওপৰেৰে একত্ৰীকৰণ, সাংস্কৃতিক সম্পর্কে আশংকা আছে প্রান্তিকৰণ বা সাংস্কৃতিক বর্জনো। সামগ্রী, ধাৰণা আৰু বিশ্বব্যাপী প্রবাহ মানুহ আৰু মূলধনক বিভিন্ন ধৰণে ৰাষ্ট্ৰীয় সংস্কৃতিৰ বাবে ভাবুকি হিচাপে দেখা যায় (এইচডিআৰ ২০০৪)। এই শাখাবোৰত আমি ইয়াৰ কিছুমান সাংস্কৃতিক মাত্ৰা লক্ষ্য কৰো।

(ক) সাংস্কৃতিক প্রৱেশৰ বৰ্ধিত গতিঃ সাংস্কৃতিক পৰিৱৰ্তন বা সাংস্কৃতিক গতিশীলতা সাদায় এই প্রানৰ উৎপাদন হৈ আহিছে। অন্যান্য সংস্কৃতিৰ সৈতে যদিও ব্যক্তিগত সংস্কৃতিবোৰ এনডোগামাছ কৰিবলৈ সক্ষম বিকাশ, সাংস্কৃতিক সীমাবোৰ প্ৰায়ে সুৰক্ষিত হয় যাৰ ফলত ইয়াৰ দিশে যায় সংস্কৃতিৰ আন্তঃপ্ৰৱেশ। সাংস্কৃতিক গতিশীলতা হৈছে এটা প্ৰক্ৰিয়াৰ ফলাফল মিশ্ৰণৰ; সাংস্কৃতিক গুণাগুণ আৰু প্ৰায়ে গুণাগুণবোৰ ধাৰ লোৱা আৰু অনুকূলিত কথা। যিবোৰ ধাৰ লৈ গ্ৰহণ কৰা হয় আৰু গ্ৰহণ কৰা হয় সেইবোৰ এলিয়েন, দূৰৱর্তী আৰু সংস্কৃতিৰ পৰা আছে বিদেশী।

ৰাষ্ট্রীয় আৰু আঞ্চলিক সংস্কৃতিবোৰ হৈছে অৱশ্যেই অন্যান্য সংস্কৃতিৰ পৰা বিভিন্ন উপাদানৰ আত্মীকৰণৰ এক উৎপাদক, যাৰ উপাদানবোৰৰ সংশ্লেষণ যি সংস্কৃতিক আন্তঃপ্ৰৱেশৰ উৎপাদন। সামগ্ৰীৰ আদান–প্রদানৰ জৰিয়তে সাংস্কৃতিক আন্তঃ প্রৱেশ আজি ওলায়। মূলৰ মাজত পাৰ্থক্য কৰাটো অসম্ভৱ নহ’লে কঠিন বুলি ব্যাপক আৰু আমদানি কৰা হয় সাংস্কৃতিক গুণাগুণ। ‘তুর্কী কফি’ পান কৰা ব্যক্তি এজনৰ কথা বিবেচনা কৰা হয়। কফিৰ উৎপত্তি ইথিওপিয়াত হৈছিল, ভাৰতত চেনী বা নতুন গিনি, চীনৰ পোর্চিলিন কাপ, ৰেষ্টুৰেণ্টৰ টেবুলক্লথ তৈয়াৰ কৰা হয় কলহৰ পৰা যি মধ্য আমেৰিকাত ঘৰুৱা উদ্ভিদৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছিল, আৰু ৰেষ্টুৰেন্টখন নিজেই এটা ফৰাচী আবিষ্কাৰ। একেদৰে ৰোগ, যিবোৰ পৃথিৱীৰ এটা ঠাইত উৎপন্ন হোৱা, পৃথিৱীৰ আন প্ৰান্তলৈ ৰপ্তানি কৰা হয় যেনে, আফ্ৰিকাৰ পৰা বাকী বিশ্বলৈ ৰপ্তানি কৰা এইচ.আই.ভি. / এ.আই.ডি. অনুপ্রৱেশ গোলকীয় সংগীতৰ ফলস্বৰূপে পৰম্পৰাগত সংগীতৰ প্ৰন্তিকৰণ হৈছে পৃথিৱীৰ বিভিন্ন সংস্কৃতি। আজি, পপ সংগীত আৰু ইয়াৰ স্থানীয় তাৰতম্যই কৰিব পাৰে বিবাহৰ পৰা ধৰ্মীয় উৎসৱ আৰু জন্মদিনলৈকে সকলো সামাজিক পৰিৱেশত কৰা উদযাপন।

(খ) সংস্কৃতিৰ বিশ্বায়নঃ বণিজ্য চুক্তিয়ে কৰ্পোৰেটৰ প্ৰতি সকলো বাধা আৰু প্ৰতিৰোধ আঁতৰ কৰিছে মানৱ সমাজৰ আক্ৰমণ আৰু নিয়ন্ত্রণ। দুৰসংযোগৰ উদাৰীকৰণৰ সৈতে, কর্পোৰেট সংস্কৃতিয়ে পৃথিৱীখন শাসন কবিলৈ সাজু হৈছে। আজি গোটেই পৃথিৱীখন তাঁৰযুক্ত আৰু একেটা টিভি প্র’গ্রাম, চিনেমা, বাতৰি, সংগীত, জীৱনশৈলী আৰু মনোৰঞ্জন। উপগ্রহ কেবল, ফোন, ৱাকমেন, ভিচিডি, ডিভিডি আৰু ৰিটেইল দৈত্য আৰু মনোৰঞ্জন প্ৰযুক্তিৰ অন্যান্য আশ্চর্য আৰু আশ্চর্যই সৃষ্টি কৰিছে সংস্কৃতিৰ ব্যাপক বিপণন আৰু উপভোক্তা সংস্কৃতিৰ সম্প্ৰসাৰণ। ইয়াৰ ফলত নেতৃত্ব দিব পাৰে এক সমগোত্রীয় গোলকীয় সংস্কৃতিলৈ। মিডিয়া উদ্যোগৰ ক্ষেত্ৰত, যুক্তি লাভ আৰু প্ৰতিযোগিতই মিডিয়া কৰ্পোৰেচনবোৰক মিডিয়া ডাঙৰ কৰিবলৈ প্ৰেৰিত কৰিছে আৰু মহাকাশ বজাৰ আৰু ৰাষ্ট্ৰীয়ৰ পুৰণি সীমা আৰু সীমা ভাঙিবলৈ সম্প্রদায়সমূহ বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ উন্নতি আৰু উন্নতিৰ সৈতে বজাৰ, পৃথিৱী এখন গোলকীয় গাঁও লৈ পৰিণত হৈছে। ইয়াৰ ফলতো উপভোক্তাবাদ বৃদ্ধিৰ বাবে বিশ্বব্যাপী গণ সংস্কৃতিৰ উদ্ভৱ হ’ব পাৰে। স্থানীয় লোকসকলক এৰাই চলি বিশ্বজুৰি জীৱন শৈলীত সাদৃশ্য বৃদ্ধি প্ৰস্তুত কৰে সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য।

সমসাময়িক গোলকীয় যোগাযোগ প্রযুক্তিয়ে বিশ্বায়নৰ দিশে লৈ যায় সংস্কৃতি, যি সম্প্রদায় আৰু পৰম্পৰাগত অর্থ হ্ৰাস কৰিব পাৰে প্ৰতিষ্ঠান আৰু জীৱনৰ মূল্যবোধ। উদাহৰণস্বৰূপে ভাৰতত ই পৰম্পৰাৰ সমাপ্তি ঘটাইছে। কাহিনী কোৱাৰ যাৰ জৰিয়তে পুৰণিসকলে তেওঁলোকৰ অভিজ্ঞতা, সংস্কৃতি হস্তান্তৰ কৰিছিল, পৰম্পৰা, মৌখিক ইতিহাস আৰু স্থানৰ অনুভূতি থকা যুৱকসকলৰ জীৱন শৈলী আৰু তেওঁলোকৰ শিপ (মেণ্ডাৰ ১৯৯৬)। একেদৰে কম্পিউটাৰবোৰো কিল্প হৈ পৰে মানুহৰ আদান প্ৰদানৰ বাবে। আমাৰ নিজৰ সংস্কৃতিক প্রণালীবদ্ধবাৱে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে আৰু “সংশোধিত” কৰ হৈছে। লোক আৰু জনজাতীয় উৎসৱবোৰ ইলেক্ট্রনিক মাধ্যমৰ জৰিয়তে পেকেট আৰু বিপণন কৰা হৈছে, প্ৰসংগৰ বাহিৰত উলিয়াই তেওঁলোকৰ শিপাৰ পৰা বিচ্ছিন্ন পৰা বিচ্ছিন্ন কৰা হৈছিল (পানীক্কাৰ ১৯৯৫)।

(গ) হাইব্রিড সংস্কৃতিৰ বিকাশঃ বিশ্বায়ন কেতিয়াবা অন্তৰ্ভুক্ত হৈ আহিছে আৰু একত্রিত কৰা আৰু আন সময়ত অসম আৰু বহিষ্কাৰকাৰী এইটো হৈছে সঁচা সাংস্কৃতিক প্ৰভাৱ। যিহেতু বিশ্বায়নে এটা একক বিশ্ব সংস্কৃতিলৈ লৈ যাব পাৰে বা এক সমগোত্রীয় সংস্কৃতি, ইয়াৰ ফলত নতুন ক্রমবিন্যাস হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে, নতুন সংমিশ্রণ, মতুন বিকল্প আৰু নতুন সংস্কৃতি (গ্রিফিল ২০০৪)। এনেদৰে গোলকীয় মুখামুখী আৰু বাৰ্তালাপে উদ্ভাৱনীমূলক নতুন সাংস্কৃতিক ৰূপ প্ৰস্তুত কৰিব পাৰে। ইয়াত অনুভৱ কৰা হয় যে তাত এটা “তৃতীয় সংস্কৃতি” বা হাইব্রিড সংস্কৃতিৰ ট্রেডমার্ক উদ্ভৱ হয় যি হৈছে সামাজিক উদ্ভাৱন আৰু ধাৰাবাহিকতা আৰু পৰম্পৰাৰ সৈতে সহ-বিদ্যমান।

(ঘ) সাংস্কৃতিক জাতীয়তাবাদৰ পুনৰুথানঃ বিশ্বায়নে স্থানীয় ৰক্ষাৰ বাবে সক্ৰিয় সাংস্কৃতিক প্ৰচাৰৰ জন্ম দিয়ে। ৰাষ্ট্ৰসমূহে গোলকীয় সাংস্কৃতিক একত্ৰীকৰণক প্ৰত্যাখ্যান কৰে আৰু মানুহবোৰ ৰৈ যায় স্থানীয় ইতিহাস, পৰিচয় আৰু পৰম্পৰাত। উদাহৰণস্বৰূপে, ইউৰোপীয় দেশবোৰৰ আছে আমেৰিকানকৰণৰ ভাবুকিৰ বিৰুদ্ধে প্ৰচাৰ চলোৱা আৰু আছে ইউৰোপীয় সংস্কৃতিৰ বৈচিত্র্য। এয়াও সম্ভৱ অস্বীকাৰ কৰা কিছুমান শ্ৰেণীৰ লোকৰ দ্বাৰা দেশৰ ভিতৰত প্ৰয়াস কৰা এলিয়েন সংস্কৃতি একত্ৰিত বা গ্ৰহণ কৰাৰ লগতে বৃহৎ আন্দোলন পৰিচালনা কৰা এই প্ৰৱণতাৰ বিপৰীতে আছিল। উদাহৰণস্বৰূপে শিৱসেনাৰ কৰ্মীসকলে প্ৰচাৰ চলাই আছে ভাৰতত ভেলেন্টাইন দিৱস উদযাপনৰ বিৰুদ্ধে।

৪। বিশ্বায়ন আৰু সংস্কৃতিৰ মৃত্যুৰ ধাৰণা সম্পৰ্কে আলোচনা কৰা।

উত্তৰঃ বিশ্বায়নৰ মাপকাঠীৰ মাজত থকা দ্বান্দ্বিক সম্পৰ্কবোৰে কেৱল বিশ্বব্যাপী প্রভাৱ পেলায় নহয় অর্থনীতি, কিন্তু লগতে বিভিন্ন বৈচিত্ৰাৰ জাতিগত, ৰাষ্ট্ৰীয় আৰু ধৰ্মীয় পৰিচয়ৰ ওপৰত যথেষ্ট প্ৰভাৱ পেলায় বিশ্ব সংস্কৃতি। বিশ্বায়নে ৰাষ্ট্ৰ–ৰাজ্যৰ সংস্কৃতিৰ ওপৰত গভীৰ প্রভাৱ পেলাব পৰা নাই বুলি মুক্তি দিবলৈ নিশ্চিতভাৱে একেবাৰে অশুদ্ধ, কিয়নো বিশ্বই নিৰন্তৰভাৱে ৰাষ্ট্ৰ–ৰাজ্যসমূহৰ মৃত্যুৰ সাক্ষী হৈ আছে আৰ্থ–সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক ক্ষেত্ৰত। সেয়েহে, এইটো দাবী কৰাটো সম্পূৰ্ণ কৰাটো যুক্তিসংগত হৈ পৰে যে ইয়াৰ যুগত বিশ্বায়ন, আমি সংস্কৃতিৰ সংঘৰ্ষ দেখিছোঁ। মাজাৰে সতৰ্ক কৰি দিছিল যে বিশ্বায়নৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক ক্ষেত্ৰত; এইটো জাতিগত, ৰাষ্ট্ৰীয় আৰু সাংস্কৃতিক পৰিচয়ৰ বাবে নতুনকৈ অনুসন্ধানৰ সময় বিশ্ববাদৰ দৰে মানুহ আৰু গোটৰ মাজৰ পাৰ্থক্য কঢ়িয়াই অনা সম্পর্ক, তেওঁলোকৰ সাদৃশ্যৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰে। মানুহে চিনাক্ত কৰা গোটবোৰৰ প্ৰসাৰে তেওঁলোকৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলায় সামাজিক সংগঠন, শিক্ষা, প্রযুক্তি আৰু ধৰ্মীয় বিশ্বাসৰ ওপৰত। যদিও বিশ্বায়নে বহুত্ববাদী সমাজৰ উদ্ভৱক প্ৰচাৰ কৰিব বুলি ধাৰণা কৰা হয়, ইয়াৰ বিপৰীতটো হৈছে বাস্তৱতা সেই ভূমিত য’ত সাংস্কৃতিক বহুত্ববাদতকৈ সাংস্কৃতিক আত্মীকৰণ বেছি। কিছু পৰিমাণে, এটা সাংস্কৃতিক বিকাশৰ এই পৰ্যায়টো যিদৰে আছে তেনেকৈ আচৰিত হোৱা উচিত নহয়, আৰু এয়া স্পষ্ট যে আটাইতকৈ শক্তিশালী সমাজ আৰু সংস্কৃতিয়ে এক গতি নিৰ্ধাৰণ কৰে যাৰ অধীনত আন সংস্কৃতিবোৰে কাম কৰিব লাগিব কম শক্তিশালী সকল আটাইতকৈ শক্তিশালীৰ দ্বাৰা শোষিত হয়, এনেদৰে ইয়াৰ ফলত উন্নত সাংস্কৃতিক সমতা আধাৰিত হয় শক্তি। ইয়াৰ ফলস্বৰূপে “প্ৰতিযোগিতামূলক আৰু মৃত্যুমুখত পৰা” সংস্কৃতিৰ এক আকর্ষণীয় বিন্যাস আছে, যি জটিল সমস্যাৰ জন্ম দিয়ে কাৰ সংস্কৃতিয়ে বিশ্বব্যাপী সামাজিকীকৰণৰ মানচিত্ৰ কঢ়িয়াই আনিব লাগে সেই সন্দৰ্ভত সামাজিক পৰিৱৰ্তনৰ পৃষ্ঠপোষকতাত সাংস্কৃতিক বিভাজনে হেৰুওৱা সমস্যাটো চিৰস্থায়ী কৰে।

পৰিচয় আৰু নৈতিক সংহিতা হ্ৰাস কৰাৰ জটিল বিষয়। “বিশ্বায়নৰ বিৰেধিতা” হৈছে সেইটো নহয় এটা ডাঙৰ অৰ্থনীতি বা এটা ডাঙৰ ৰাজনীতি সৃষ্টি কৰি, ই খণ্ড আৰু পোলাৰাইজকো বিভক্ত কৰে। কনভার্জেঞ্চ আৰু বিভেদ হৈছে এট মুদ্ৰাৰ দুটা দিশ সংস্কৃতিৰ এই সংঘৰ্ষৰ ভিতৰত সমন্বয় বিচাৰি উলিওৱা চলি আছে ইয়াৰ নিজৰ এটা বিশাল প্ৰত্যাহ্বান যাৰ ফলত অৱশেষত বিস্ফোৰক আৰ্থ–সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক অভিযান আৰম্ভ হয়।

৫। গোলকীকৰণৰ ঐতিহাসিক দৃষ্টিভংগী ব্যাখ্যা কৰা।

উত্তৰঃ বিংশ শতিকাৰ শিল্প বিপ্লৱে পলিচ ৰাষ্ট্ৰ (police state)ৰ ধাৰণাক কল্যাণকামী ৰাষ্ট্ৰত (welfare state) পৰিবৰ্তন কৰিছে। সমাজৰ অৰ্থনৈতিক কার্যত ৰাষ্ট্ৰ এক সক্রিয় নায়ক হিচাপে পৰিণত হয়। সমাজতান্ত্রিক দেশত, ৰাষ্ট্ৰৰ নিয়ন্ত্ৰিত উৎপাদন আৰু বিতৰণ ব্যৱস্থা, সামাজিক অর্থনৈতিক বিকাশৰ বাবে প্ৰয়োজনীয় পন্থা হিচাপে কাম কৰে। আনকি বহুতো ৰাষ্ট্ৰত জনসাধাৰণক ভাল সেৱা প্ৰদানৰ কাৰণে বহু উদ্যোগ ৰাষ্ট্ৰীয়কৰণ কৰা হৈছে। ৰাষ্ট্ৰই সামাজিক–অর্থনৈতিক কাৰ্য কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে।

ভাৰতত অর্থনীতিৰ ক্ষেত্ৰত মিশ্ৰ অৰ্থনৈতিক আৰ্হি গ্ৰহণ কৰা হয়, য’ত মুখ্য উদ্যোগৰ মালিকীস্বত্ব ৰাষ্ট্ৰৰ হাতত আছে। আনকি জনসাধাৰণক উৎকৃষ্ট সেৱা আগবঢ়াবলৈ বীমা আৰু বেংক ব্যৱস্থাও ৰাষ্ট্ৰীয়কৰণ কৰা হৈছে।

কিন্তু, লাহে লাহে মিশ্র অর্থনীতিৰ আৰু ৰাজহুৱা নিয়ন্ত্রিত অর্থনীতিক নিৰ্দিষ্ট লক্ষ্য পূৰণৰ বাবে পৰ্যাপ্ত নহয় বুলি ধাৰণা কৰা হয়। ১৯৮৫ চনৰ সময়ত ভাৰতৰ অৰ্থনীতি লাহে লাহে পৰিবৰ্তনৰ দিশে ধাৱধান হ’ব ধৰিলে। ভাৰতৰ ৰাজহুৱা খণ্ডৰ অৱস্থা বেয়া হ’বলৈ ধৰিলে আৰু বিদেশী বিনিময়ৰ হাৰ কমি আহিবলৈ ধৰিলে।

এনে এক সময়তে, বিশ্বখনে এক নতুন পৰিবৰ্তনৰ দিশে অগ্ৰসৰ হৈছে। বিশেষকৈ সমাজতান্ত্রিক ব্যবস্থা, ছোভীয়েট অর্থনীতি আৰু ৰাজনৈতিক ব্যৱস্থা ধ্বংস হ’বলৈ ধৰে। সকলো সমাজবাদী ৰাষ্ট্ৰই সমাজবাদী আদৰ্শৰ পৰিত্যাগ কৰে। ৰাজনীতি আৰু অৰ্থনীতিৰ উদাৰীকৰণক এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ধাৰণা হিচাপে গ্ৰহণ কৰা হয়। সকলোবোৰ দেশে বজাৰ অৰ্থনীতি, মুক্ত বাণিজ্য, ব্যক্তিগতকৰণ, উদাৰীকৰণ, উদ্যোগ আদিৰ প্রয়োজনীয়তা অনুভৱ কৰিবলৈ লয়।

১৯৯১ চনৰ জুলাই মাহত ভাৰত চৰকাৰে অৰ্থনীতিৰ উদাৰীকৰণৰ দিশে অগ্ৰসৰ হয়। এটা নতুন অর্থনৈতিক আঁচনি গ্রহণ আৰু নিৰ্মাণ কৰা হয়, যিয়ে অর্থনৈতিক সংস্কাৰৰ ওপৰত গুৰুত্ব দিয়ে। ভাৰতৰ অৰ্থনৈতিক বিকাশত ১৯৯১ চনৰ সংস্কাৰ নীতিয়ে নতুন যুগৰ সূচনা কৰিছে। কিছুমান নতুন সংস্কাৰ নীতি যেনে— গোলকীকৰণ, ব্যক্তিগতকৰণ, বজাৰ অৰ্থনীতি, মুক্ত বাণিজ্য, আদিয়ে ভাৰতত এক মুক্ত অৰ্থনীতিৰ পৰিবেশৰ সূচনা কৰে।

৬। বিশ্বায়নৰ বৈকল্পিক দৃষ্টিভংগী কি?

উত্তৰঃ যিকোনো ৰাষ্ট্ৰৰ বাবে বহুতো স্তৰ আছে— ৰাজনৈতিক, অর্থনৈতিক, সামাজিক, সাংস্কৃতিক, প্রযুক্তিগত আৰু সামৰিক।

যেতিয়া বিশ্বায়ন অনুমোদিত সীমাৰ ভিতৰত থাকে, ই বিশ্ব, পৰিৱেশ আৰু মানৱতাৰ হিতৰ বাবে বিভিন্ন দেশ আৰু অঞ্চলৰ বিভিন্ন শক্তিৰ সুবিধা লৈ ভালদৰে কাম কৰিব পাৰে।

যেতিয়া বিশ্বায়নৰ গোপনে একতা আৰোপ কৰা হয় যেনে ভাৰতীয় ৰেপাউব্লিক, ডব্লিউটিঅ’ বা ইউৰোপত হয় য’ত ৰাজনৈতিক, অর্থনৈতিক বা সামৰিকভাৱে শক্তিশালীসকলে বিভিন্ন ৰাষ্ট্ৰ আৰু জনসাধাৰণৰ অনন্য শক্তি, সংস্কৃতি, প্রযুক্তি আৰু অনুশীলনক পদদলিত কৰে, সদায় অস্থিৰতা থাকিব।

এচ ব্ৰাউন বোভাৰিৰ পাৰ্চি বার্ণেভিকে ১৯৮০ৰ দশকৰ শেষৰ ফালে “বিশ্বব্যাপী চিন্তা কৰক, স্থানীয় কাম কৰক” বাক্যাংশৰ সৈতে আন্তর্জাতিক ব্যবসায় ব্যৱস্থাপনাক বৈদ্যুতিকৰণ কৰিছিল আৰু তেওঁৰ শ্লোগানে “দ্য ইকনমিষ্ট” আৰু “দ্য হার্ভার্ড বিজনেছ ৰিভিউ”ৰ দৰে বিশ্ববাদীসকলক প্ৰচুৰ পৰিমাণে লিখিবলৈ আৰু ইয়াৰ পৰা অৰ্থ আহৰণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল।

আইটিক এনে শ্লোগানৰ সমৰ্থক হিচাপে অৱস্থান কৰাটো যথেষ্ট সহজ আছিল। কিন্তু ইয়াক সংঘটিত কৰিবলৈ, বিশেষকৈ এনে এখন ভাৰতৰ প্ৰিজমৰ জৰিয়তে য’ত ৰাজ্য, সংবিধান আৰু আইনে ৰাষ্ট্ৰখনক সকলো সম্ভৱ উপায়েৰে আৰু প্ৰতিটো মাত্ৰাত সংকীর্ণ বিভাজন দেৱালৰ সৈতে ঘণ্ডিত কৰে, শাসনাধিষ্ঠ অত্যাচাৰকাৰীসকলৰ ক্ষমতা আৰু সম্পদ একত্ৰিত কৰাৰ উদেশ্যৰ বাহিৰে, যিকোনো কোম্পানীৰ বাবে অসম্ভৱ যাৰ ইতিমধ্যে বিশ্বব্যাপী প্রসাৰ আৰু উপস্থিতি নাই।

কিন্তু, শ্লোগানটোৱে ইয়াক পৰামৰ্শ দিবলৈ বহুত আছে কিয়নো ই নিয়ম, স্থানীয় অগ্ৰাধিকাৰ আৰু প্ৰক্ৰিয়াৰ সলনি ইয়াক ব্যৱহাৰ কৰিব বিচাৰে। এইটো সম্ভৱতঃ চুইজাৰলেণ্ডৰ পৰিৱেশত বুজিপোৱা সহজ আছিল যিয়ে ইয়াৰ উপাদান অংশ আৰু জনসাধাৰণৰ ভাষা, ধৰ্ম আৰু সংস্কৃতিৰ গভীৰ পাৰ্থক্যক সন্মান কৰি এখন ৰাষ্ট্ৰ আৰু জনসাধাৰণ হিচাপে সম্প্রীতি অৰ্জন কৰিছে।

১৯৯৮ চনত নাইৰোবিৰ ইনষ্টিটিউট ফৰ ইকনমিক এফেয়াৰ্ছৰ মঞ্চৰ পৰা ডব্লিউটিঅ’ত উত্থাপিত এটা সকল প্রশ্ন, য’ত ইষ্ট আফ্রিকান ইন্টাৰনেট এছ’চিয়েশনৰ অধ্যক্ষ হিচাপে শ্ৰীমতী জগজিৎ কৌৰ প্লেহেৰ ডব্লিউটিঅ’— জিএটিটিৰ ওপৰত এখন সংক্ষিপ্ত আৰু তীক্ষ্ণ কিতাপ মুকলি কৰা হৈছিল। যদি সচাকৈয়ে, বিশ্ব বাণিজ্য সংস্থাই নিম্নতন মূল্যত সর্বোচ্চ মানদণ্ডৰ সৈতে সকলোৰে লাভালাভৰ বাবে বিভিন্ন দেশৰ শক্তি ব্যৱহাৰ কৰাৰ বাবে প্ৰতিযোগিতামূলক প্ৰৱেশৰ প্রতিবন্ধকতাবোৰ ধ্বংস কৰিব বিচাৰে, তেনেহ’লে উৎপাদন, ভূমি, শ্রম, মূলধন আৰু উদ্যোগৰ সকলো কাৰকৰ ভিতৰত কেৱল শ্রমিক আৰু ভূমিক মুক্ত বিশ্বব্যাপী গতিশীলতা বা মালিকীস্বত্ত্বৰ পৰা নিষিদ্ধ কৰা হৈছে।

ডব্লিউটিঅ’ আৰু জিএটিটি হৈছে দেশবোৰৰ বাবে প্ৰকৃতিৰ দ্বাৰা বিতৰণ কৰা বোৰৰ বাহিৰে আান উপায়েৰে প্ৰতিযোগিতামূলক সুবিধাৰ বাবে ইজনে সিজনৰ সৈতে যুদ্ধ কৰাৰ বাবে আন এক যুদ্ধক্ষেত্র। ৰাষ্ট্ৰসংঘ, ইউৰোপীয় সংসদ বা ভাৰতীয় সংসদৰ পৰা পৃথক নহয়। এইটো এটা শূন্য–যোগফলখেলৰ পৰা উদ্ভব হয় আনৰ মূল্যত জিকিবলৈ, সামগ্রিকভাৱে মানৱতাৰ দৰে আৰু ইয়াৰ বাবে জিকাৰ সলনি।

যেতিয়ালৈকে পৃথিৱীখন বৰ্বৰ আৰু আদিম ৰাষ্ট্ৰ, ধৰ্ম আৰু আনৰ ব্যয়ত লাভান্বিত হ’ব বিচৰা লোকসকলৰ দ্বাৰা পৰিচালিত হয় তেতিয়ালৈকে ইয়াক অতিক্ৰম কৰাৰ সম্ভাৱনা নাই। সেয়েহে বিশ্বায়নৰ প্ৰশংসনীয় আৰু ঘোষিত উদ্দেশ্যৰ বিপৰীতে যি ধৰণে ভাৰতীয় সংবিধানে নিশ্চিত কৰিছে যে, ইয়াৰ ঘোষণাৰ বিপৰীতে, ভাৰত জাতিৰ আধাৰত আইনৰ দ্বাৰা বিশেষাধিকাৰ, অধিকাৰ আৰু প্ৰতিবন্ধকতাবোৰ কৰ্তন আৰু বিভাজন কৰি জনজাতি, ধৰ্ম আৰ ক্ষমতাৰ ওচৰত গণতন্ত্র, গণৰাজ্য বা ধৰ্মনিৰপেক্ষ নহয়।

৭। বিশ্বায়নৰ সামাজিক মাত্রা সম্পর্কে আলোচনা কৰা।

উত্তৰঃ এইটো দৃঢ়ভাৱে খণ্ডন কৰা হৈছে যে বিশ্বায়নৰ বৰ্তমানৰ গতিই প্রতিফলিত কৰে কেৱল অর্থনৈতিক সন্মুখত। বিশ্বায়ন প্ৰক্ৰিয়াৰ প্ৰভাৱ পোনপটীয়াকে প্রতিফলিত হয় মানৱ জীৱনৰ সামাজিক আৰু সাংস্কৃতিক ক্ষেত্ৰতো। ফলস্বৰূপে বিশ্বায়নৰ পৰিঘটনাৰ সামাজিক আৰু সাংস্কৃতিক মাত্ৰা বুজা ইয়াৰ প্ৰতি যুক্তিসংগত আৰু বিবেচিত সঁহাৰি বিকাশৰ বাবে অত্যাৱশ্যকীয়। বিশ্বায়নৰ সামাজিক মাত্রাই বিশ্বায়নৰ ওপৰত প্ৰভাৱক বুজায় মানুহৰ জীৱন আৰু কাম, তেওঁলোকৰ পৰিয়াল আৰু তেওঁলোকৰ সমাজৰ ওপৰত। উদ্বেগ আৰু ওপৰত বিশ্বায়নৰ প্ৰভাৱৰ বিষয়ে প্ৰায়ে বিষয়বোৰ উত্থাপন কৰা হয়, কামৰ পৰিস্থিতি, উপার্জন আৰু সামাজিক সুৰক্ষা। কামৰ পৃথিৱীৰ বাহিৰত, সামাজিক মাত্ৰাত সুৰক্ষা, সংস্কৃতি আৰু পৰিচয়, অন্তর্ভুক্তি বা অন্তর্ভুক্ত থাকে বর্জন আৰু পৰিয়াল আৰু সম্প্রদায় আদিৰ সংহতি। এই শাখাত বিশ্বায়নৰ কিছুমান সামাজিক মাত্ৰা লক্ষ্য কৰা যায়।

(ক) সামাজিক খণ্ডৰ পৰা ৰাষ্ট্ৰীয় চৰকাৰ প্ৰত্যাহাৰ অৰ্থনীতিৰ উদাৰীকৰণৰ ফলত ভূমিকা সাধাৰণভাৱে হ্রাস পায় অৰ্থনৈতিক শাসন ৰাজ্যৰ। চৰকাৰৰ হ্ৰাস ৰাজহুৱা ব্যয় হ্রাস হোৱাত অর্থনৈতিক ভূমিকা প্রতিফলিত হৈছিল। মুঠ চৰকাৰ ৰাজহুৱা ব্যয়ত ভাৰতত ব্যয় বার্ষিক ১১.০ শতাংশ হাৰত বৃদ্ধি হৈছে ১৯৬০ৰ দশকত, ১৯৭০ৰ দশকত ৭.১ শতাংশ, ১৯৮০ৰ দশকত ৬.৪৬শতাংশ, কিন্তু ই এক লৈ হ্ৰাস পাইছিল ১৯৯০ৰ দশকত বার্ষিক ৪.৭ শতাংশ হাৰ। হ্ৰাসৰ পৰিণাম চৰকাৰ আৰু ৰাজহুৱা খণ্ডৰ ভূমিকা আৰু ইয়াৰ সলনি ব্যক্তিগত খণ্ডৰ অৰ্থ হৈছে যে নিযুক্তি, মূলধন আৰু সামাজিক লৈ মানুহৰ প্রৱেশাধিকাৰ শিক্ষা, গৃহ আৰু স্বাস্থ্য সেৱাৰ দৰে সেৱা যথেষ্ট কম হ’ব। ৰাষ্ট্ৰীয় চৰকাৰৰ গাঁথনিগত সমন্বয় নীতি সমূহ জড়িত ৰাজহুৱা খণ্ডৰ পৰা অৰ্থনৈতিক কার্যকলাপ ত্যাগ কৰা ব্যক্তিগত খণ্ড অর্থাৎ ৰাজ্যখন অর্থনৈতিক পৰিকল্পনাৰ পৰা আঁতৰি যোৱা আৰু অৰ্থনৈতিক সিদ্ধান্তবোৰ বজাৰত এৰি দিলে, প্ৰত্যাহাৰ হ’ব ৰাইজৰ বাবে সামাজিক সুৰক্ষা। হ্ৰাস কৰাৰ বাবে সামাজিক লাভালাভ হ্ৰাস কৰা প্রতিযোগিতামূলক সামর্থ্য বৃদ্ধি কৰাৰ বাবে পেৰোল ফ্রিঞ্জ ব্যয়ৰ ফলত “সামাজিক ডাম্পিং” হয় যাৰ অৰ্থ হৈছে এক প্ৰক্ৰিয়া যি কম মজুৰিৰ জৰিয়তে উৎপাদন ব্যয় হ্ৰাস কৰে আৰু নিম্নমানৰ সামজিক পৰিস্থিতি ভাৰতত জিডিপিৰ অনুপাত হিচাপে সামাজিক খণ্ডৰ ব্যয় স্থবিৰ হৈ আছিল ১৯৯০ ৰ দশকত আৰু গ্ৰাম্য বিকাশৰ আৰু গ্ৰাম্য বিকাশৰ পৰা এক নিৰ্দিষ্ট পৰিৱৰ্তন হৈছিল (দেৱ আৰু মুজি ২০০২)। স্বাস্থ্য ব্যয়ৰ অংশ স্থবিৰ হৈ আছিল আৰু শিক্ষাৰ সেইটো হ্রাস পাই আহিছিল। চৰকাৰে আৰু চেষ্টা কৰি আছে পেঞ্চনৰ ওপৰত ব্যয় হ্ৰাস কৰি বৰ্তমান ব্যয়ৰ হ্রাস কৰা, ৰাজসাহার্স্য ইত্যাদি।

(খ) শ্ৰমিক সংস্কাৰ আৰু শ্রমিক কল্যাণৰ অৱনতি ৰাজ্যিক উদ্যোগসমূহৰ নিয়ন্ত্ৰণহীনতা আৰু ব্যক্তিগতকৰণ হৈছে মুখ্য উপাদান আন্তর্জাতিক বিত্তীয়ৰ দ্বাৰা প্ৰৱৰ্তন কৰা গাঁথনিগত সমন্বয়, যি কাৰ্যসূচীৰ উন্নয়নশীল দেশসমূহৰ বাবে পেকেজৰ সৈতে সংলগ্ন চৰ্ত হিচাপে প্রতিষ্ঠানসমূহ আৰু অৰ্থনৈতিক উদাৰীকৰণৰ ত্বৰণৰ বাবে সহায় কৰে। শ্ৰমিক বজাৰ নিয়ন্ত্রণহীনতা গাঁথনিগত সমন্বয় কাৰ্যসূচীৰ এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ বৈশিষ্ট্য হৈ আহিছে। তাত স্পষ্ট নিয়ন্ত্রণহীনতা কৰা হৈছে, যাৰ দ্বাৰা আনুষ্ঠানিক নিয়মাৱলী খৰ্ব কৰা হৈছে বা আইনী উপায়েৰে পৰিত্যাগ কৰা, আৰু অন্তর্নিহিত নিয়ন্ত্ৰণহীনতা যাৰ দ্বাৰা বাকী থাকে অপর্যাপ্ত ৰূপায়ণৰ জৰিয়তে নিয়মাৱলী যি কম কাৰ্যকৰী কৰা হৈছে। এনে ধৰণৰ নিয়ন্ত্ৰণহীনতা এই বিশ্বাসৰ ওপৰত আধাৰিত যে এনে পদক্ষেপৰ জৰিয়তে শ্রমিক বজাৰত অত্যাধিক চৰকাৰী হস্তক্ষেপ ৰাজহুৱা খণ্ডৰ মজুৰি আৰু নিযুক্তি নীতি হিচাপে, নিম্নতম মজুৰি নিৰ্ধাৰণ আৰু নিযুক্তি সুৰক্ষা নিয়মবোৰ সমন্বয়ৰ বাবে এক গুৰুতৰ বাধা আৰু কৰা উচিত সেয়েহে হ’ব বা শিথিল কৰিব লাগিব। সমগ্ৰ বিশ্বৰ ৰাজ্যসমূহে বাধ্য অনুভৱ কৰিছে শ্ৰমিকৰ মানদণ্ড সহজ কৰিবলৈ, কৰ নিয়মাৱলী সংশোধন কৰিবলৈ আৰু সাধাৰণতে মানদণ্ড শিথিল কৰিবলৈ অধিকতৰ অধিক এফডিআই আকৰ্ষিত কৰাৰ বাবে নিৰাপত্তা আৰু পৰ্যৱেক্ষণ ৰ প্ৰয়োজন। এই ক্রমান্বয়ে শ্ৰমিকৰ মানদণ্ড হ্রাস পাইছে। টিএনচিৰ দৰে ডাঙৰ কৰ্পোৰেট কোম্পানীবোৰ আৰু এমএনচিয়ে তেওঁলোকৰ উৎপাদনৰ বাবে উপ–চুক্তিৰ এটা বিক্রেতা প্রণালী বিকশিত কৰিছে। কোম্পানীবোৰে তেওঁলোকৰ কাম শ্ৰমিকসকলক দিয়ে, ঠিকাদাৰৰ জৰিয়তে, যিসকলে ভিতৰলৈ যায় কোম্পানীক আউটপুট বিতৰণ কৰে। ইয়াৰ ফলত চাকৰিৰ নিৰাপত্তাহীনতা হয় শ্রমিক আৰু শ্রমিক কল্যাণৰ অৱনতি যিহেতু ইয়াৰ বাবে কোনো পৰীক্ষা প্ৰণালী নাই।

বিশ্বায়নৰ বৰ্তমানৰ গতিৰ ফলত নৈমিত্তিককৰণ বা অনানুষ্ঠানিককৰণো হয় শ্ৰমিকসকলৰ বাবে কম মজুৰি আৰু চাকৰিসুৰক্ষা সৃষ্টি কৰা কৰ্মশক্তিৰ, অৱশ্যে বিকাশ, স্থানচ্যুতি আৰু সামাজিক আন্দোলন এইটোৱে কিছুমান কর্মশক্তিৰ বাবে নিযুক্তিৰ সুযোগ সৃষ্টি কৰিছিল। বিকাশ অনানুষ্ঠানিক খণ্ডৰ অৰ্থ হৈছে পৰম্পৰাগত নিযুক্তি সম্পৰ্কীয় লাভালাভ আৰু ইয়াত নিয়োজিত লোকসকলৰ বাবে সুৰক্ষাৰ প্ৰণালী উপলব্ধ নহয়। খণ্ড বৰ্ধিত যান্ত্ৰিককৰণ আৰু নতুন প্ৰযুক্তিৰ ব্যৱহাৰে অধিক চাহিদা বৃদ্ধি কৰে দক্ষ শ্রমিক আৰু অদক্ষ শ্রমিকক স্থানচ্যুত কৰে। নতুন প্রযুক্তি আৰু দ্রুত পৰিৱৰ্তনশীল বজাৰ–বিশ্বায়নৰ ফলস্বৰূপে বিশেষত্ববোৰো প্রস্তুত কৰাৰ প্ৰৱণতা আছে বিদ্যমান। দক্ষতাবোৰ অপ্রচলিত আৰু উন্নীতকৰণ সেইবাবে নতনুু দক্ষতা আৰু বহু– দক্ষতাৰ প্ৰয়োজন। এইটো লগতে নতুন বজাৰ মুকলি কৰে, যিবোৰ শ্রমিকে বিদ্যমান বা খাপ খাই পাব পাৰে পৰম্পৰাগত দক্ষতাক।

(গ) শ্ৰমিকৰ ফেমিনাইজেচনঃ মহিলাসকলে বৃহৎ সংখ্যক দেশত শ্রমিক শক্তিত প্ৰৱেশ কৰি উদাৰ অৰ্থনৈতিক নীতি গ্ৰহণ কৰিছিল। প্ৰসংগত উদ্যোগিকৰণ বিশ্বায়ন ৰপ্তানি–চালিত (ৰাষ্ট্ৰসংঘ ১৯৯৯) ৰ দৰেই মহিলা–নেতৃত্বাধীন। সামগ্রিক ২০–৫৪ বছৰ বয়সৰ মহিলৰ অৰ্থনৈতিক কাৰ্যকলাপৰ হাৰ ৭০ শতাংশ লৈ গৈছিল। ১৯৯৬ ৰপ্তানিত মহিলাৰ সৰ্বাধিক শোষণ দেখা গৈছে। অভিমুখী ঐদ্যোগিক খণ্ডত এইটো বিশেষকৈ ৰপ্তানি প্ৰক্ৰিয়াকৰণৰ ক্ষেত্ৰত হয় অঞ্চল আৰু বিশেষ অর্থনৈতিক ক্ষেত্ৰ আৰু শ্রমিক নিবিড় উদ্যোগবোৰত যিবোৰ সস্তীয়া শ্রমিক সন্ধানত উন্নয়শীল দেশলৈ স্থানান্তৰিত হৈছে বিনিয়োগকাৰীসকলে কোমল ভাৱে মহিলাসকলৰ বাবে এক অগ্ৰাধিকাৰ প্ৰদৰ্শন কৰিছে পোছাক, জোতা আৰু পুতলা নির্মাণ, ডাটা প্ৰক্ৰিয়াকৰণ, অৰ্ধ–দক্ষ শ্রমিকৰ বাবে অদক্ষৰ প্ৰয়োজন হোৱা অর্ধপৰিবাহী একত্রিত কৰা উদ্যোগৰ দৰে উদ্যোগ। তথাপিও ই মহিলাসকলৰ বাবে কোনো ধৰণে উন্নত স্থিতি নিশ্চিত কৰা নাছিল।

অনানুষ্ঠানিক খণ্ড য’ত মহিলাসকলক বৃহৎ সংখ্যাত শোষিত কৰা হৈছিল আৰু লগতে বিশ্বায়নে অতি দুৰ্বল শ্রমিক পৰিস্থিতি প্ৰদান কৰে এনে উদ্যোগ ত য’ত মহিলা বেছিভাগ ব্যস্ত আছিল। তাত উচ্চ শ্রমিক নিবিড়, সেৱা মুখী আৰু কম পৰিশোধ কৰা হৈছে। বহুতো দেশত ৰপ্তানি প্ৰক্ৰিয়াকৰণ ক্ষেত্ৰৰ শ্ৰমিকসকল সংঘবদ্ধকৰম আৰু সামূহিক দৰদাম প্রায় অসম্ভৱ। কল চেন্টাৰত ভাৰতৰ মহিলাসকল আনুমানিক ৪০ শতাংশ কর্মশক্তিৰে গঠিত।

(ঘ) দৰিদ্ৰতাঃ অর্থনীতি মুকলি কৰাটো মুখ্যতঃ প্রণালী হিচাপে কল্পনা কৰা হৈছিল য’ত বাণিজ্য “বিকাশৰ ইঞ্জিন” হিচাপে কাম কৰিব আৰু বিকাশৰ ফল হ’ব দৰিদ্ৰলোকৰ ওচৰলৈ “তললৈ” যোৱা। অৱশ্যে, ফলাফলবোৰ মিশ্ৰিত কৰা হৈছে, বহুতৰ সৈতে দেশবোৰে তেওঁলোকৰ অৰ্থনীতিত বর্ধিত অসমতা লক্ষ্য কৰিছে, ইয়াৰ বিপৰীতে পৰম্পৰাগত বাণিজ্য তত্ত্বৰ প্ৰেছক্রিপছন। আভ্যন্তৰীণকৰণ বাণিজ্যৰ দ্বাৰা উৎপাদনৰ বিশ্বায়নৰ বাবে বিস্তাৰ মুকলি হৈছে, গভীৰ সৃষ্টি হৈছে শ্ৰমিক বজাৰত পৰিৱৰ্তন, যেনে মজুৰিৰ বৈষম্য বৃদ্ধি, বৃদ্ধি কামৰ চুক্তিবন্ধকৰণ, দক্ষতা আধাৰিত কামৰ পৃথকীকৰণ ইত্যাদি।

বিশ্বায়ন আৰু উদাৰীকৰণ নীতিৰ ফলত অধিকসংখ্যক লোক দৰিদ্ৰ হৈ পৰিছিল চাৰিওফালৰ পৃথিৱীৰ তলৰ স্তৰ। ঔদ্যোগিকৰণ আৰু আনুবংশিক অভিযান্ত্ৰিক খাদ্য আৰু কৃষিৰ বাণিজ্যৰ বিশ্বায়নে দৰিদ্ৰতা ত্বৰান্বিত কৰে বিশ্বৰ কৃষি–আধাৰিত ৰাষ্ট্ৰসমূহ। অবহনক্ষম বিশ্বায়ন উদ্যোগিক কৃষিয়ে কৃষকসকলৰ উপাৰ্জনত বিৰূপ প্ৰভাৱ পেলাইছিল। অৱমূল্যায়নৰ সংমিশ্ৰণৰ জৰিয়তে উন্নয়নশীল আৰু নিম্নতম বিকশিত দেশসমূহ মুদ্ৰাৰ, উৎপাদন ব্যয় বৃদ্ধি আৰু সামগ্ৰীৰ পতন মূল্য, সকলোবোৰ অৰ্থনীতিৰ উদাৰীকৰণৰ ফলত। ভাৰতত প্ৰথম প্ৰজন্মৰ সংজ্ঞাৰে ঔদ্যোগিক অর্থনীতিত মনোনিবেশ কৰিছিল আৰু কৃষি গ্রাম্য, খণ্ডক অৱহেলা কৰা হৈছিল। নগৰ খণ্ডত ডাঙৰ মহানগৰসমূহ উদাৰীকৰণৰ পৰা আটাইতকৈ তাৎক্ষণিকভাৱে প্রভাৱিত হয় আৰ বিশ্বায়ন, ভূমি ব্যৱহাৰ আৰু কামৰ প্ৰকাৰত গুৰুত্বপূৰ্ণ পৰিৱৰ্তনৰ সৈতে সংস্কাৰৰ আৰম্ভণিতে কৰা দাবী যি তেওঁলোকে আনিবলৈ গৈ আছে নিযুক্তিৰ বিকাশৰ বাবে।

(ঙ) থলুৱা জ্ঞানৰ বাণিজ্যিকীকৰণঃ বিশ্বায়ন প্রক্রিয়াই অঞ্চল, বাসস্থান আৰু সম্পদ আক্ৰমণ কৰে থলুৱা লোক, যাৰ ফলত তেওঁলোকৰ জীৱন ধাৰণ ধ্বংস হ’ব পাৰে। ডাঙৰ কর্পোৰেট প্রতিষ্ঠানবোৰে থলুৱা জ্ঞানৰ প্রৱেশাধিকাৰ লাভ কৰে আৰু তেওঁলোকৰ বাবে ইয়াক পেটেণ্ট কৰে লাভ। ইয়াৰ ফলাফল হ’ব পাৰে থলুৱা লোক আৰু বাকীসকল মানৱজাতিয়ে এনেদৰে থকা জ্ঞানৰ প্ৰৱেশাধিকাৰৰ বাবে, পৰিশোধ কৰাৰ বাবে বাণিজ্যিকীকৰণ কৰা হৈছে। 

আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰৰ ফাৰ্মাচিউটিকেল কৰ্পোৰেচনসমূহ ইয়াৰ অধীনত মানৱ জিন বৈচিত্র্য কাৰ্যসূচীৰ শুভ, থলুৱাসকলক পেটেন্ট কৰি আছে মানুহে নিজেই। তেওঁলোকে বীজ, ঔষধ আৰু পৰম্পৰাগত ব্যৱহাৰৰ একচেটিয়া অধিকাৰ কৰে জ্ঞান প্ৰণালী আৰু মানৱ জিনম। আনকি জীৱন সহায়ক প্ৰণালীসমূহো ভূমি, পানী, বন্যপ্রাণী, জলজ জীৱন, খনিজ সম্পদৰ দৰে মানৱতা হৈ পৰিছিল বৰ্তমানৰ বিশ্বায়ন প্ৰক্ৰিয়াত সামগ্ৰীবোৰ জীৱনৰ মূল্যত আৰু বিশ্বজুৰি বিশাল সংখ্যাগৰিষ্ঠতাৰ জীৱিকা। ইয়াৰ ফলত পৰিৱেশ হ’ব পাৰে ধ্বংস, সামাজিক স্থানচ্যুতি, সাংস্কৃতিক আৰু জৈৱিক বৈচিত্ৰ্যৰ পৰা আঁতৰি যোৱা। লগতে, বাণিজ্যৰ দ্বাৰা আৰোপ কৰা প্ৰাকৃতিক সম্পদৰ কেন্দ্ৰীভূত ব্যৱস্থাপনা আৰু বিনিয়োগ চুক্তিত আন্তঃপ্রজন্মীয় স্থিৰতাৰ বাবে স্থান নাই।

৮। বিশ্বায়নৰ সাংস্কৃতিক মাত্রা সম্পর্কে বহলাই লিখা।

উত্তৰঃ বিশ্বায়নে আমাৰ সকলো সংস্কৃতি আৰু আমি জীয়াই থকাৰ খালী পথৰ ওপৰত গভীৰ প্ৰভাৱ পেলায়। ই আমি কি খাওঁ আৰু আমি আমাৰ খাদ্য প্ৰস্তুত কৰাৰ পদ্ধতি, কি প্রভাৱিত কৰিছে, আমি পিন্ধো আৰু যিবোৰ সামগ্ৰীৰ পৰা আমাৰ কাপোৰ তৈয়াৰ কৰা হয়, ই প্রভাৱিত কৰিছে আমি শুনা সংগীত, আমি পঢ়া কিতাপ, আনকি আমি আগৰ ভাষাও শুনিছিলো। বিশ্বায়নে কিছুমান ভাষাবিলুপ্ত কৰি তুলিছে (মৃত ভাষা) বা মৃত্যু, উদাহৰণস্বৰূপে, লেটিন। একে সময়তে অধিক লোক আজিৰ দিনটো আগতকৈ দ্বিভাষিক বা বহুভাষিক। ইংৰাজী, যদিও প্ৰকাৰত প্ৰপত্ৰসমূহ (যেনে ব্ৰিটিছ ইংৰাজী, আমেৰিকান ইংৰাজী, ভাৰতীয় ইংৰাজী) হৈ পৰিছে ভাষা আৰু সমগ্ৰ বিশ্বতে ইংৰাজী ভাষীৰ সংখ্যা দ্ৰুতগতিত বাঢ়িছে। আজিৰ গোলকীয় বাৰ্তালাপৰ কেন্দ্ৰীয় সমস্যা হৈছে উত্তেজনা সাংস্কৃতিক সমগোত্ৰীকৰণ আৰু সাংস্কৃতিক হেট্রোজেনাইজেচনৰ মাজত (আপ্পাদুৰাই এ ২০০৩)। আনহাতে মেক লুহানৰ দৰে পণ্ডিতসকলে গোলকীয় একত্ৰীকৰণ আৰু গোলকীয়ৰ বিষয়ে কয়। গাঁও, যাৰ ফলস্বৰূপে বিশ্বায়নৰ প্ৰক্ৰিয়া আৰু ইয়াৰ ফলত সাংস্কৃতিক হ’ব পাৰে সীমাৰ ওপৰেৰে একত্ৰীকৰণ, সাংস্কৃতিক সম্পর্কে আশংকা আছে প্রান্তিকৰণ বা সাংস্কৃতিক বর্জনো। সামগ্ৰী, ধাৰণা আৰু বিশ্বব্যাপী প্রবাহ মানুহ আৰু মূলধনক বিভিন্ন ধৰণে ৰাষ্ট্ৰীয় সংস্কৃতিৰ বাবে ভাবুকি হিচাপে দেখা যায় (এইচডিআৰ ২০০৪)। এই শাখাবোৰত আমি ইয়াৰ কিছুমান সাংস্কৃতিক মাত্ৰা লক্ষ্য কৰো।

(ক) সাংস্কৃতিক প্ৰৱেশৰ বৰ্ধিত গতিঃ সাংস্কৃতিক পৰিৱৰ্তন বা সাংস্কৃতিক গতিশীলতা সদায় এই আদান প্ৰদানৰ উৎপাদন হৈ আহিছে। অন্যান্য সংস্কৃতিৰ সৈতে যদিও ব্যক্তিগত সংস্কৃতিবোৰ এনডোগামাছ কৰিবলৈ সক্ষম বিকাশ, সাংস্কৃতিক সীমাবোৰ প্ৰায়ে সুৰক্ষিত হয় যাৰ ফলত ইয়াৰ দিশে যায় সংস্কৃতিৰ আন্তঃপ্রৱেশ। সাংস্কৃতিক গতিশীলতা হৈছে এটা প্ৰক্ৰিয়াৰ ফলাফল মিশ্ৰণৰ; সাংস্কৃতিক গুণাগুণ আৰু প্ৰায়ে গুণাগুণবোৰ ধাৰ লোৱা আৰু অনুকূলিত কৰা। যিবোৰ ধাৰ লৈ গ্ৰহণ কৰা হয় আৰু গ্ৰহণ কৰা হয় সেইবোৰ এলিয়েন, দূৰৱৰ্তী আৰু সংস্কৃতিৰ পৰা আহে বিদেশী।

ৰাষ্ট্ৰীয় আৰু আঞ্চলিক সংস্কৃতিবোৰ হৈছে অৱশ্যেই অন্যান্য সংস্কৃতিৰ পৰা বিভিন্ন উপাদানৰ আত্মীকৰণৰ এক উৎপাদক, যাৰ উপাদানবোৰৰ সংশ্লেষণ যি সংস্কৃতিক আন্তঃপ্ৰৱেশৰ উৎপাদন। সমাগ্রীৰ আদান–প্ৰদানৰ জৰিয়তে সাংস্কৃতিক আন্তঃপ্রৱেশ আজি ওলায়। মূলৰ মাজত পাৰ্থক্য কৰাটো অসম্ভৱ নহ’লে কঠিন বুলি ব্যাপক আৰু আমদানি কৰা হয় সাংস্কৃতিক গুণাগুণ। ‘তুর্কী কফি’ পান কৰা ব্যক্তি এজনৰ কথা বিবেচনা কৰা হয়। কফিৰ উৎপত্তি ইথিওপিয়াত হৈছিল, ভাৰতত চেনী বা নতুন গিনি, চীনৰ পোর্চেলিন কাপ, ৰেষ্টুৰেন্টৰ টেবুলক্লথ তৈয়াৰ কৰা হয় কপাহৰ পৰা, যি মধ্য আমেৰিকাত ঘৰুৱা উদ্ভিদৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছিল, আৰু ৰেষ্টুৰেন্টখন নিজেই এটা ফৰাচী আৱিষ্কাৰ। একেদৰে ৰোগ, যিবোৰ পৃথিৱীৰ এটা ঠাইত উৎপন্ন হোৱা, পৃথিৱীৰ আন প্ৰান্তলৈ ৰপ্তানি কৰা হয় যেনে, আফ্ৰিকাৰ পৰা বাকী বিশ্বলৈ ৰপ্তানি কৰা এইচ.আই.ভি. / এ. আই.ডি. অনুপ্ৰৱেশ গোলকীয় সংগীতৰ ফলস্বৰূপে পৰম্পৰাগত সংগীতৰ প্ৰান্তিকৰণ হৈছে পৃথিৱীৰ বিভিন্ন সংস্কৃতি। আজি, পপ সংগীত আৰু ইয়াৰ স্থানীয় তাৰতম্যই কৰিব পাৰে বিবাহৰ পৰা ধৰ্মীয় উৎসৱ আৰু জন্মদিনলৈকে সকলো সামাজিক পৰিৱেশত কৰা উদযাপন।

(খ) সংস্কৃতিৰ বিশ্বায়নঃ বণিজ্য চুক্তিয়ে কৰ্পোৰেটৰ প্ৰতি সকলো বাধা আৰু প্ৰতিৰোধ আঁতৰ কৰিছে মানৱ সমাজৰ আক্ৰমণ আৰু নিয়ন্ত্রণ। দুৰসংযোগৰ উদাৰীকৰণৰ সৈতে, কর্পোৰৈট সংস্কৃতিয়ে পৃথিৱীখন শাসন কবিলৈ সাজু হৈছে। আজি গোটেই পৃথিৱীখন তাঁৰযুক্ত আৰু একটা টিভি প্ৰ’গ্ৰাম, চিনেমা, বাতৰি, সংগীত, জীৱনশৈলী আৰু মনোৰঞ্জন। উপগ্রহ কেবল, ফোন, ৱাকমেন, ভিচিডি, ডিভিডি আৰু ৰিটেইল দৈত্য আৰু মনোৰঞ্জন প্ৰযুক্তিৰ অন্যান্য আশ্চৰ্য আৰু আশ্চর্যই সৃষ্টি কৰিছে সংস্কৃতিৰ ব্যাপক বিপণন আৰু উপভোক্তা সংস্কৃতিৰ সম্প্ৰসাৰণ। ইয়াৰ ফলত নেতৃত্ব দিব পাৰে এক সমগোত্রীয় গোলকীয় সংস্কৃতিলৈ। মিডিয়া উদ্যোগৰ ক্ষেত্ৰত, যুক্তি লাভ আৰু প্ৰতিযোগিতই মিডিয়া কৰ্পোৰেচনবোৰক মিডিয়া ডাঙৰ কৰিবলৈ প্ৰেৰিত কৰিছে আৰু মহাকাশ বজাৰ আৰু ৰাষ্ট্ৰীয়ৰ পুৰণি সীমা আৰু সীমা ভাঙিবলৈ সম্প্রদায়সমূহ বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিবিদ্যাৰ উন্নতি আৰু উন্নতিৰ সৈতে বজাৰ, পৃথিৱী এখন গোলকীয় গাঁও লৈ পৰিণত হৈছে। ইয়াৰ ফলতো উপভোক্তাবাদ বৃদ্ধিৰ বাবে বিশ্বব্যাপী গণ সংস্কৃতিৰ উদ্ভৱ হ’ব পাৰে। স্থানীয় লোকসকলক এৰাই চলি বিশ্বজুৰি জীৱন শৈলীত সাদৃশ্য বৃদ্ধি প্রস্তুত কৰে সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য।

সমসাময়িক গোলকীয় যোগাযোগ প্রযুক্তিয়ে বিশ্বায়নৰ দিশে লৈ যায় সংস্কৃতি, যি সম্প্রদায় আৰু পৰম্পৰাগত অর্থ হ্ৰাস কৰিব পাৰে প্ৰতিষ্ঠান আৰু জীৱনৰ মূল্যবোধ। উদাহৰণস্বৰূপে ভাৰতত ই পৰম্পৰাৰ সমাপ্তি ঘটাইছে। কাহিনী কোৱাৰ যাৰ জৰিয়তে পুৰণিসকলে তেওঁলোকৰ অভিজ্ঞতা, সংস্কৃতি হস্তান্তৰ কৰিছিল, পৰম্পৰা, মৌখিক ইতিহাস আৰু স্থানৰ অনুভূতি থকা যুৱকসকলৰ জীৱন শৈলী আৰু তেওঁলোকৰ শিপ (মেণ্ডাৰ ১৯৯৬)। একেদৰে কম্পিউটাৰবোৰো কিন্তু হৈ পৰে মানুহৰ আদান প্ৰদানৰ বাবে। আমাৰ নিজৰ সংস্কৃতিক প্রণালীবদ্ধবাবে ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে আৰু “সংশোধিত” কৰ হৈছে। লোক আৰু জনজাতীয় উৎসৱবোৰ ইলেকট্রনিক মাধ্যমৰ জৰিয়তে পেকেট আৰু বিপণন কৰা হৈছে, প্ৰসংগৰ বাহিৰত উলিয়াই তেওঁলোকৰ শিপাৰ পৰা বিচ্ছিন্ন পৰা বিচ্ছিন্ন কৰা হৈছিল (পানীক্কাৰ ১৯৯৫)।

(গ) হাইব্রিড সংস্কৃতিৰ বিকাশঃ বিশ্বায়ন কেতিয়াবা অন্তৰ্ভুক্ত হৈ আহিছে আৰু একত্রিত কৰা আৰু আন সময়ত অসম আৰু বহিষ্কাৰকাৰী এইটো হৈছে সঁচা সাংস্কৃতিক প্ৰভাৱ। যিহেতু বিশ্বায়নে এটা একক বিশ্ব সংস্কৃতিলৈ লৈ যাব পাৰে বা এক সমগোত্রীয় সংস্কৃতি, ইয়াৰ ফলত নতুন ক্রমবিন্যাস হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে, নতুন সংমিশ্রণ, মতুন বিকল্প আৰু নতুন সংস্কৃতি (গ্রিফিল ২০০৪)। এনেদৰে গোলকীয় মুখামুখী আৰু বাৰ্তালাপে উদ্ভাৱনীমূলক নতুন সাংস্কৃতিক ৰূপ প্ৰস্তুত কৰিব পাৰে। ইয়াত অনুভৱ কৰা হয় যে তাত এটা “তৃতীয় সংস্কৃতি” বা হাইব্রিড সংস্কৃতিৰ ট্রেডমার্ক উদ্ভৱ হয় যি হৈছে সামাজিক উদ্ভাৱন আৰু ধাৰাবাহিকতা আৰু পৰম্পৰাৰ সৈতে সহ–বিদ্যমান।

(ঘ) সাংস্কৃতিক জাতীয়তাবাদৰ পুনৰুথানঃ বিশ্বায়নে স্থানীয় ৰক্ষাৰ বাবে সক্ৰিয় সাংস্কৃতিক প্ৰচাৰৰ জন্ম দিয়ে। ৰাষ্ট্ৰসমূহে গোলকীয় সাংস্কৃতিক একত্ৰীকৰণক প্ৰত্যাখ্যান কৰে আৰু মানুহবোৰ ৰৈ যায় স্থানীয় ইতিহাস, পৰিচয় আৰু পৰম্পৰাত। উদাহৰণস্বৰূপে, ইউৰোপীয় দেশবোৰৰ আছে আমেৰিকানকৰণৰ ভাবুকিৰ বিৰুদ্ধে প্ৰচাৰ চলোৱা আৰু আছে ইউৰোপীয় সংস্কৃতিৰ বৈচিত্র্য। এয়াও সম্ভৱ অস্বীকাৰ কৰা কিছুমান শ্ৰেণীৰ লোকৰ দ্বাৰা দেশৰ ভিতৰত প্রয়াস কৰা এলিয়েন সংস্কৃতি একত্ৰিত বা গ্ৰহণ কৰাৰ লগতে বৃহৎ আন্দোলন পৰিচালনা কৰা এই প্ৰৱণতাৰ বিপৰীতে আছিল । উদাহৰণস্বৰূপে শিৱসেনাৰ কৰ্মীসকলে প্ৰচাৰ চলাই আছে ভাৰতত ভেলেন্টাইন দিৱস উদযাপনৰ বিৰুদ্ধে।

৯। গোলকীয় ৰাজনীতিৰ অৰ্থ কি?

উত্তৰঃ গোলকীয় ৰাজনীতি হৈছে এক গোলকীয় আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় স্কেলৰ ৰাজনীতি, স্কেল ৰেট্রাটিলি, স্কেল আৰেডামেন্টো, ট্রাবাটেলীয়ে বেছিভাগ ৰাষ্ট্ৰ ৰাজ্যৰ দেশৰ মাজৰ সম্পৰ্ক বা সেইবোৰৰ সকলো বা বেছিভাগৰ সৈতে সম্পর্কিত বিষয়, যেনে গোলকীয় উষ্ণতাব মোকাবিলা কৰিবলৈ পৰিৱেশ নিয়ন্ত্ৰণ, যাৰ বাবে আন্তর্জাতিক সহযোগিতা বা অন্যান্য মুখ্য বিষয় যাৰ বাবে সকলো বিশ্ব শক্তিৰ মনোযোগ ৰখাৰ প্ৰয়োজন। ভূ–ৰাজনীতিয়ে পৃথক দেশৰ মাজৰ সম্পর্ক বা তেওঁলোকৰ ভৌগোলিক অৱস্থানৰ ৰাজনৈতিক গুৰুত্ব অধ্যয়ন কৰে আৰু ই বিশ্বৰ ৰাজনীতিৰ এক গুৰুত্বপূর্ণ ক্ষেত্র, কিয়নো আন্তর্জাতিক সম্পর্কে ইয়াক প্রভাৱিত কৰে। গোলকীয় ৰাজনীতি ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ আভ্যন্তৰীণ কার্যকলাপ, আন্তর্জাতিক মঞ্চ যি দেশবোৰক ইজনে সিজনৰ সৈতে কথা পাতিবলৈ এক মঞ্চ প্ৰদান কৰে, আৰু তেওঁলোকে এক সামূহিক গোট হিচাপে লোৱা সিদ্ধান্তবোৰো উল্লেখ কৰিব পাৰে। উদাহৰণ স্বৰূপে, ৰাষ্ট্ৰসংঘৰ সংস্থা– সাধাৰণ সভা, নিৰাপত্তা পৰিষদ ইত্যাদি। যিবোৰ এই দেশবোৰৰ দ্বাৰা গঠিত – আন্তৰ্জাতিক আইনৰ বাবে বাধ্যতামূলক প্ৰস্তাৱ প্ৰস্তুত কৰা আৰু দেশবোৰে সেইবোৰ অনুসৰণ কৰিব লাগিব। অৱশ্যে, ইয়াক আন্তর্জাতিক আইন বুলি জনা যায় কিন্তু সামগ্রিকভাৱে বিশ্বৰ ৰাজনীতিত যথেষ্ট প্রভাৱশালী। সৰলভাৱে, গোলকীয় ৰাজনীতি হৈছে যিকোনো ৰাজনীতি যিসমগ্ৰ বিশ্বৰ ওপৰত প্রক্ষেপিত হয়।

১০। পৰিচয় কি?

উত্তৰঃ আমি ব্যক্তিগতভাৱে আৰু এটা গোট হিচাপেও কোন সেই বিষয়ে আমাৰ সকলোৰে এটা পৰিচয় আছে। পৰিচয়ৰ এই ধাৰণাটোক আমি নিজকে সংজ্ঞায়িত কৰাৰ পদ্ধতি হিচাপে সংজ্ঞায়িত কৰিব পাৰি। ব্যক্তিগত কাৰক আৰু লগতে বাহ্যিক কাৰক দুয়োটাৰ বাবে এজন ব্যক্তিৰ পৰিচয় সৃষ্টি হয়। সামাজিকীকৰণ প্ৰক্ৰিয়াৰ জৰিয়তে সংস্কৃতিৰ প্ৰভাৱই এই বিকাশক শক্তি প্ৰদান কৰে। আমাৰ সকলোৰে বেলেগ বেলেগ পৰিচয় আছে। ইয়াক মুখ্যতঃ ব্যক্তিগত পৰিচয় আৰু গোট পৰিচয় হিচাপে শ্রেণীবদ্ধ কৰিব পাৰি।

ব্যক্তিগত পৰিচয়ই বুজায় যে আমি নিজকে এজন ব্যক্তি হিচাপে কেনেদৰে সংজ্ঞায়িত কৰোঁ। আনহাতে, গোট পৰিচয়ই আমাক আনৰ সম্পৰ্কত নিজকে সংজ্ঞায়িত কৰিবলৈ অনুমতিদিয়ে। বিভিন্ন জাতি, ৰাষ্ট্ৰীয়তা, ধর্ম, লিংগ, শ্রেণী, জাতি হৈছে কিছুমান শ্ৰেণী যাৰ অধীনত আমি আমাৰ গোট পৰিচয় প্রস্তুত কৰোঁ। পৰিচ বাৰে কেৱল নিজৰ অনুভূতিক প্ৰচাৰ নকৰে, যি মানুহৰ বাবে সামাজিক জীৱ হিচাপে অত্যাৱশ্যকীয়, কিন্তু মানুহক এটা গোটত খাপ খাবলৈ আৰু ইয়াৰ অংশ হিচাপে চিনাক্ত কৰিবলৈ অনুমতি দিয়ে।

উদাহৰণ স্বৰূপে, এগৰাকী মহিলা হিচাপে ব্যক্তি এজনৰ গোট পৰিচয় বা অন্যথা কেথলিক ব্যক্তি এজনে এই সত্যটো দাবী কৰে যে ব্যক্তিজন সেই গোটৰ এটা অংশ আৰু একেটা গোটৰ আনলোকৰ সৈতে সাদৃশ্য ভাগ বতৰা কৰে। লগতে, এজন ব্যক্তিয়ে কেনেদৰে তেওঁৰ পৰিচয় গঠন কৰাত কেইবাটাও গোটৰ অন্তৰ্ভুক্ত হ’ব পাৰে সেয়া আকর্ষণীয়। কল্পনা কৰক এজন ব্যক্তি যি বিবাহিত, সন্তান আছে আৰু নিগমৰ অভিযন্তা হিচাপে কাম কৰে। তেওঁৰ পৰিচয় এজন পিতৃ, স্বামী হিচাপে, এজন কৰ্মচাৰী হিচাপে ইত্যাদি সৃষ্টি কৰা হয়। পৰিচয় গুৰুত্ব আনে যে পৰিচয় এটা এটা কাৰক বা বিশেষত্ব নহয়, কিন্তু ই হৈছে বস্তুবোৰৰ এক সংমিশ্রণ। লগতে, যদিও এজন ব্যক্তিৰ কিছুমান পৰিচয় গোটেই জীৱনকালত একে থাকে, সময়ৰ সৈতে কিছু পৰিৱর্তন হয় কিয়নো তেওঁ নতুন দৃষ্টিভংগী গ্ৰহণ কৰে আৰু লগতে নতুন অভিজ্ঞতা ভাগ বতৰা কৰে।

১১ । সংস্কৃতি আৰু পৰিচয়ৰ মাজত পাৰ্থক্য কি?

উত্তৰঃ (ক) সংস্কৃতিত অন্তর্ভুক্ত থাকে পৰম্পৰা, মূল্যবোধ, নিয়ম, খাদ্য, ধর্ম, পোছাক আদি যি সমাজএখনৰ জীৱনশৈলী প্রস্তুত কৰে। পৰিচয়ক আমি নিজকে সংজ্ঞায়িত কৰাৰ পদ্ধতি হিচাপে সংজ্ঞায়িত কৰিব পাৰি।

(খ) সংস্কৃতি সামাজিকীকৰণৰ জৰিয়তে এটা প্ৰজন্মৰ পৰা আন এটা প্ৰজন্মলৈ সংক্রমিত হয়, কিন্তু পৰিচয়ৰ জৰিয়তে নহয়।

(গ) বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ সংস্কৃতি আছে যেনে প্রভাৱশালী সংস্কৃতি, উপ সংস্কৃতি, গোলকীয় সংস্কৃতি আৰু জনপ্ৰিয় সংস্কৃতি।

(ঘ) আনহাতে, পৰিচয় ব্যক্তিগত পৰিচয় বা গোট পৰিচয় হক্সব পাৰে।

(ঙ) দুয়োটাৰ মাজৰ সম্পৰ্ক সংস্কৃতিৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছে পৰিচয় সৃষ্টি কৰা ভেটি।

১২। গোলকীয় ৰাজনীতি বুলিলে কি বুজা?

উত্তৰঃ বিশ্বৰ ৰাজনীতি, যাক বিশ্ব ৰাজনীতি বুলিও কোৱা হয়, বিশ্বৰ ৰাজনৈতিক আৰু অর্থনৈতিক আৰ্হি আৰু অধ্যয়ন কৰা ক্ষেত্ৰ দুয়োটাৰ নাম দিয়ে। সেই ক্ষেত্ৰখনৰ কেন্দ্ৰত সামাজিক শক্তিৰ প্ৰশ্নৰ সন্দৰ্ভত ৰাজনৈতিক বিশ্বায়নৰ বিভিন্ন প্ৰক্ৰিয়া আছে।

অনুশাসনটোৱে চহৰ, ৰাষ্ট্ৰ–ৰাজ্য, শেল–ষ্টেট, বহুজাতিক নিগম, বেচৰকাৰী সংগঠন আৰু আন্তর্জাতিক সংগঠনৰ মাজৰ সম্পৰ্ক অধ্যয়ন কৰে। আলোচনাৰ সাম্প্ৰতিক ক্ষেত্ৰবোৰৰ ভিতৰত আছে ৰাষ্ট্ৰীয় আৰু জাতিগত সংঘাত নিয়ন্ত্রণ, গণতন্ত্ৰ আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় আত্ম–নিৰ্ণয়ৰ ৰাজনীতি, বিশ্বায়ন আৰু গণতন্ত্র, সংঘাত আৰু শান্তি অধ্যয়ন, তুলনামূলক ৰাজনীতি, ৰাজনৈতিক অর্থনীতি, আৰু পৰিৱেশৰ আন্তৰ্জাতিক ৰাজনৈতিক অর্থনীতিৰ সৈতে ইয়াৰ সম্পৰ্ক। গোলকীয় ৰাজনীতিৰ এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ ক্ষেত্ৰ হ’ল বৈধতাৰ ওপৰত বিশ্বব্যাপী ৰাজনৈতিক ক্ষেত্রত প্রতিদ্বন্দিতা।

বিশ্বৰ ৰাজনীতিক কিছুমানে আন্তর্জাতিক ৰাজনীতিৰ ক্ষেত্ৰৰ পৰা পৃথক বুলি কয় সাধাৰণতে আন্তঃৰাষ্ট্ৰীয় সম্পৰ্কৰ এটা শাখা হিচাপে দেখা যায়, কিয়নো ই আন্তঃচৰকাৰী সম্পৰ্ক আৰু লেনদেনৰ প্ৰাধান্যৰ ওপৰত জোৰ নিদিয়ে। অৱশ্যে এই পার্থক্য সদায় লেখক আৰু ৰাজনৈতিক বিজ্ঞানীসকলৰ মাজত অনুষ্ঠিত হোৱা নাই, যিসকলে প্ৰায়ে আন্তর্জাতিক ৰাজনীতি শব্দটো ব্যৱহাৰ কৰি গোলকীয় ৰাজনীতি বুজায়।

১৩। গোলকীয় নীতিত সংস্কৃতিৰ ভূমিকাৰ বিষয়ে লিখা।

উত্তৰঃ শীতল যুদ্ধৰ পিছত, সাংস্কৃতিক সংঘৰ্ষৰ ভূমিকা, যিটো আগতে অদৃশ্য আৰু লুকাই আছিল। ৰাষ্ট্ৰসমূহে স্থানীয়ভাৱে ইজনে সিজনৰ সৈতে সংগ্ৰাম কৰিছিল কিন্তু গোলকীয় আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় শক্তিৰ মাজত এক ব্যাপক উত্তেজনা আছিল। বিশ্বায়নৰ প্ৰক্ৰিয়াত পশ্চিমৰ সংস্কৃতি আছিল প্ৰভাৱশালী শক্তি যাতে ই মানৱ অভিজ্ঞতাক সমান কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা যেন লাগিছিল। এই সমস্যাটোৱে সাংস্কৃতিক সংঘাত আৰু চুক্তি উত্থাপন কৰিছিল। লগতে, শীতল যুদ্ধৰ সমাপ্তিত বিশ্বব্যাপী নীতি নিৰ্ধাৰণ কৰা শক্তিবোৰৰ মৌলিক পৰিৱৰ্তন দেখা গৈছিল। পশ্চিমৰ বিজয়ে তথ্য আৰু যোগাযোগ প্রযুক্তিৰ বিপ্লৱকো ত্বৰান্বিত কৰিছিল। গোলকীয় আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় নীতিৰ আৰ্হি সলনি কৰাটোৱে সাংস্কৃতিক ধাৰণাক অধিক প্রয়োজনীয় কৰি তুলিছিল। ইয়াৰ ফলস্বৰূপে, আমি বিশ্বনীতিত সাংস্কৃতিক সংলাপ ক্রমান্বয়ে লক্ষ্য কৰিছিলো, য’ত সংস্কৃতি আৰু কোমল শক্তিয়ে গুৰুত্বপূর্ণ ভূমিকা লাভ কৰিছিল, সাংস্কৃতিক সংলাপত, দেশবোৰৰ মাজত আদান–প্ৰদান আৰু সম্পৰ্কৰ সাংস্কৃতিক মূল আছে নে নাই আৰু সাংস্কৃতিক তত্ত্বই আন্তর্জাতিক নীতিত ৰাজনৈতিক আচৰণ আৰু কাৰ্যক ব্যাখ্যা আৰু ন্যায়সঙ্গত কৰিব পাৰে। ফুকুয়ামাৰ দ্য এণ্ড অফ দ্য হিষ্ট্রি ১৯৯২ আৰু হান্টিংটনৰ দ্য ক্লেছ অৱ চিভিলাইজেচন থিয়ৰী ১৯৯৬ দৰে তত্ত্ববোৰ উত্থাপন কৰিলে বিশ্বব্যাপী বাৰ্তালাপত সংস্কৃতি আৰু কোমল শক্তিৰ স্থিতি আৰু ভূমিকা বৃদ্ধি পায়। এই সময়ছোৱাত, উদাৰ পুঁজিবাদী ব্যৱস্থাৰ সামৰিক আধিপত্যৰ পৰিপ্ৰেক্ষিতত, নতুন বিশ্ব ব্যৱস্থাৰ বিষয়ে আলোচনা আৰু গঠন কৰা হৈছে। নতুন আধিপত্যবাদত লুকাই থকা সাংস্কৃতিক প্ৰভাৱৰ হাৰ অনন্য। এই আধিপত্যবাদই বহুতো সমাজৰ সংস্কৃতি আৰু সামাজিক শৃংখলাক প্ৰত্যাহ্বান জনাইছিল আৰু ইয়াৰ বিপৰীতে, সমৃদ্ধ সংস্কৃতি আৰু সত্যতা থকা কিছুমান দেশৰ সংস্কৃতিত কিছুমান পতিবোধ দেখা গৈছিল। ই বিশ্ব স্তৰত কোমল শক্তিৰ নতুন সংঘাতক অনুপ্রাণিত কৰিছিল, যাৰ বাবে নির্দিষ্ট সঁজুলি আৰু সুবিধাৰ প্ৰয়োজন হৈছিল। ফুকুয়ামাই উদাৰ ধাৰণা বুলি অভিহিত কৰিছিল, যিটো উদাৰ গণতন্ত্ৰ আৰু বজাৰ অৰ্থনীতিৰ মিশ্ৰণ আছিল, ইতিহাসৰ শেষৰ থিচিছত, ৰাজনৈতিক আৰু সামাজিক বিকাশৰ ইতিহাসৰ শেষত আছিল বেইলিছ আৰু স্মিথ। এই ধাৰণাটো গৱেষকসকলৰ দ্বাৰা ও প্রত্যাহ্বান জনোৱা হৈছে।

১৪। বিশ্বায়নৰ ফলত পৃথিৱীৰ কিছু অংশত সাংস্কৃতিক খহনীয়া কিয় হয় বৰ্ণনা কৰা।

উত্তৰঃ বিশ্বায়নৰ ফলত প্ৰায়ে টি.এন. চিৰ জৰিয়তে পৃথিৱীৰ কিছু অংশত সাংস্কৃতিক খহনীয়া হয় যি এখন দেশলৈ নতুন সেৱা বা সামগ্রী আনিব পাৰে। এই সেৱা বা সামগ্ৰীবোৰে প্ৰায়ে পশ্চিমীয়া সাংস্কৃতিক ধাৰণাবোৰ প্ৰতিফলিত আৰু আৰোপ কৰে আৰু তাৰ পৰিৱৰ্তে, ই স্থানীয় বা পৰম্পৰাগত সেৱা আৰু সামগ্ৰীবোৰ হ্ৰাস কৰে। এই ধৰণৰ সাংস্কৃতিক খহনীয়া ইৰণেৰ তেহৰাণত দেখা যায় য’ত ১৯৯০ ৰ দশকত বার্বি ডল নিষিদ্ধ কৰাৰ পৰামৰ্শ দিয়া হৈছিল কিয়নো পুতলাবোৰে চুইমচুট বা মিনিস্কার্ট পিন্ধি আছিল আৰু সেয়েহে ইছলামিক সমাজত ইয়াক পাশ্চাত্য সংস্কৃতিৰ প্ৰকাশ হিচাপে দেখা গৈছিল য’ত মহিলাসকলে ৰাজহুৱাভাৱে মুৰৰ কাপোৰ পিন্ধিব লাগিব। ইয়াত, এইটো তৰ্ক কৰিব পাৰি যে টি.এন.চিৰ সৈতে অহা বিশ্বায়ন আৰু পশ্চিমীকৰণে এনেদৰে ইৰাণৰ ইছলামিক সংস্কৃতিক ভাবুকি আৰু ক্ষয় কৰি তুলিছে।

১৫। বিশ্বায়নে সাংস্কৃতিক পৰিচয় কেনেকৈ বৃদ্ধি কৰে বৰ্ণনা কৰা।

উত্তৰঃ বিশ্বায়নৰ নতুন যুগত, মানুহে তেওঁলোকৰ নিজৰ সংস্কৃতিৰ স্বকীয়তা আৰু বিশেষত্বৰ বিষয়ে অধিক চিন্তিত হৈ পৰে। সাংস্কৃতিক পৰিচয়ই স্থানীয় জ্ঞানৰ বিশ্বব্যাপী গুৰুত্ব আৰু আত্ম, সম্প্রদায় আৰু ৰাষ্ট্ৰৰ অনুভূতি প্ৰদান কৰে। ডেঙে ২০০৫ উল্লেখ কৰিছে যে সাংস্কৃতিক পৰিচয়ে মই কোন? আমি ক’লৈ গৈ আছোঁ? আৰু আমাৰ কি আছে প্ৰেশ্নৰ উত্তৰ দিয়ে। যিহেতু মানুহে তেওঁলোকৰ সংস্কৃতিৰ জৰিয়তে তেওঁলোকৰ পৰিচয় নিৰ্মাণ কৰে, তেওঁলোকে তেওঁলোকক প্ৰতিৰক্ষা কৰিব। প্ৰকৃততে, বিশ্বায়নে সাংস্কৃতিক পৰিচয়ৰ বিষয়ে আগৰ তুলনাত অধিক সজাগতা আনিছে। বিজ্ঞান আৰু প্ৰযুক্তিৰ ক্ষেত্ৰত, বা অৰ্থনৈতিক বিকাশৰ ক্ষেত্ৰত, বিশ্বায়নে একপ্ৰকাৰৰ একত্ৰীকৰণৰ তত্ত্ব প্রতিফলিত কৰিব পাৰে। কিন্তু গভীৰ অৰ্থত, বিশ্বায়নে সাংস্কৃতিক পৰিচয় বৃদ্ধি কৰে আৰু মানুহে তেওঁলোকৰ সংস্কৃতিৰ স্বকীয়তা বা বিশেষত্বৰ বিষয়ে অধিক চিন্তিত হৈ পৰে। যদি আমি ইয়াক নেতিবাচকভাৱে চাওঁ, বিশ্বায়নৰ ফলত আধিপত্যবাদী নিয়ন্ত্ৰণ হ’ব পাৰে। কিন্তু আশা কৰোঁ, বিশ্বায়নৰ ফলত একত্ৰিত হোৱাৰ অনুভূতি হ’ব পাৰে। গ্ৰহটো আমাৰ লাইফবোট আৰু আমি সকলোৱে একেলগে এই নাওখনত আছো। বিশ্বায়নৰ ফলত গভীৰভাৱে শিপা–শিপা থকা সংস্কৃতি আৰু স্থানীয় জ্ঞানৰ বিশ্বব্যাপী গুৰুত্বৰ অনুভূতিও হ’ব পাৰে। এই দুটা মাত্রাই এক অতি ফলপ্রসূ আদান–প্রদান গঠন কৰিব পাৰে। কিছুমান লোকে কয় যে বিশ্বায়ন আৰু স্থানীয়কৰণ ইমানেই একত্রিত যে আমি বিশ্বব্যাপী আৰু স্থানীয় দুয়োধৰণৰ জিলোকেল শব্দ এটা প্ৰস্তুত কৰিব লাগিব। সেয়েহে একেলগে বৈচিত্ৰ্যৰ সৈতে একেবাৰে বিবাদ নহয়। পৃথিৱীখন অধিক বৈচিত্র্যময় হৈ পৰে আৰু লগতে অধিক একেলগে হৈ পৰে।

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top