ফকৰা যোজনা – ভাব বহলাই লিখা – Fokora Jujona In Assamese

ফকৰা যোজনা – ভাব বহলাই লিখা,ফকৰা যোজনা ব্যাকৰণ, Fokora Jujona In Assamese, অসমীয়া ফকৰা যোজনা, Assamese Proverbs, Fokora Jujona In Assamese.

( খ )

★ খৰখৰীয়া পৈয়েক লঘোনে যায়; 

লেধেমীৰ পৈয়েকে সাত সাজ খায় । 

⇒ খৰখেদাকৈ কাম কৰাজনৰ কাম ভাল নহয়। আনহাতে ধীৰে-স্থিৰে কাম কৰিলে কামৰ ফল শুভ হয়। সেয়ে ধীৰে-সুস্থিৰে কাম কৰিব লাগে । 

★ খাবলৈ নাই কণটো, বৰসবাহলৈ মনটো । 

⇒ যিসকলৰ কোনো বস্তু কিনাৰ শক্তি-সামৰ্থ্য নাই, তেনে লোকেহে খৰচ কৰাৰ কাৰণে বিবিধ কল্পনা কৰি থাকে। ধনহীন জনৰ কাৰণে বৰসবাহৰ আয়োজন কৰাটো ইমান সহজ নহয়। 

★ খাবলৈ জানিলে চাউলেই চিৰা, 

বহিব জানিলে মাটিয়েই পীৰা । 

⇒ অভিজ্ঞ লোকে সকলো কথাতে কৃতকাৰ্যতা লাভ কৰে। তেওঁলোকে যিকোনো পৰিবেশ-পৰিস্থিতিক নিজৰ আয়ত্তাধীন কৰি নিজৰ সমস্যা সমাধান কৰিবলৈ সক্ষম হয় । 

★ খাই কাৰ্শলা ডালত উঠিল, কাঠি চেলেকাৰ মৰণ মিলিল। 

⇒ চতুৰ লোকে কাৰ্যসিদ্ধি কৰি আঁতৰি যায় আৰু অজলাসকল বিপদত পৰে। গতিকে তেনে লোকৰ পৰা যথাসম্ভৱ দূৰত্ব বজাই চলা উচিত। 

★ খাবলৈ নেপালো জহাধানৰ ভাত, 

শুনিবলৈ নেপালো অমাতৰ মাত । 

⇒ মনৰ আশা মনতেই মাৰ যোৱা। জহাধানৰ ভাত খোৱা আৰু অমাতৰ মাত শুনা সকলোৰে বাবে সম্ভৱ নহয়। একমাত্ৰ ভাগ্যশালীজনৰ পক্ষেহে তেনে কাৰ্য সম্ভৱ হৈ উঠে । 

★ খালেহে বুজিবা তিতা নে মধুৰ । 

গ’লৈহে বুজিবা বাট কত দূৰ ।। 

⇒ ভূক্তভোগী সকলেহে কোনো কাৰ্যৰ পৰিণতি সম্পৰ্কে জ্ঞাত হয়। তিতা নে মিঠা তাৰ স্থিতি নোলোৱাকৈ ঠিৰাং কৰাটো যেনেদৰে সম্ভৱ নহয়, তেনেদৰে কোনো ঠাইলৈ নোযোৱাকৈ ঠাইখনৰ দূৰত্ব সম্পৰ্কে ধাৰণ কৰিব নোৱাৰি । 

★ খাবৰ সময়ত সাত ভাই; 

কৰিবৰ সময়ত এজনো নাই । 

⇒ সাধাৰণতে কামৰ সময়ত মানুহ বিচাৰি পোৱা নাযায়। কিন্তু খাবৰ সময়ত সকলোবোৰ উবুৰি খায় পৰে । 

★ খুজি আনি কৰিবা দান; 

তেহে পাবা বৈকুষ্ঠত স্থান । 

⇒ নিজৰ অভাৱ হ’লেও আনক অভাৱত সহায় কৰিব লাগে। আনৰ দুখত দুখী আৰু আনৰ সুখত সুখী হ’ব পৰাটোহে প্রকৃত মানুহৰ লক্ষণ । 

★ খুৰ চিনিবা শাণত, নাৰী চিনিবা স্নানত । 

⇒ শাণ দিয়াৰ পাছতহে খুৰৰ চোক বৃদ্ধি হোৱাৰ দৰে স্নান কৰাৰ পাছতহে নাৰীৰ প্রকৃত স্বৰূপ দৃষ্টিগোচৰ হয় । 

★ খেতিৰ কৰিবা বাও, বাণিজ্যৰ কৰিবা নাও । 

⇒ সাধাৰণতে বাওখেতিত কষ্ট কম যদিও উৎপাদন যথেষ্ট হোৱাৰ কাৰণে লাভ হোৱা দেখা যায় । তেনেদৰে, জলপথৰ ব্যৱসায়ত অধিক লাভ হয় । 

★ খেনোক দেখি ৰান্ধে বাঢ়ে, খেনোক দেখি দুৱাৰ মাৰে । 

⇒ সাধাৰণতে হৃদয়হীন মানুহে কেতিয়াও সজ বিচাৰ নকৰে। তেওঁলোকে সকলো নীতি-নিয়ম ধৌৱাচাঙত তুলি নিজৰ স্বাৰ্থ অনুসাৰে কাম কৰে । 

★ খেনো মৰে হাড়ে হাড়ে, খেনো মৰে মঙহৰ ভাৰে । 

⇒ পোৱাই চৌদিশৰ পৰা পায় আৰু নোপোৱাৰ ভাগ্যত একোৱেই নাই। কিছুমানে হাড়-ছালেৰে জীৱন কটায় অথচ কিছুমান মঙহৰ ভৰত খোজকাঢ়িব নোৱাৰা হয় ।

See Next page No Below…