ফকৰা যোজনা – ভাব বহলাই লিখা,ফকৰা যোজনা ব্যাকৰণ, Fokora Jujona In Assamese, অসমীয়া ফকৰা যোজনা, Assamese Proverbs, Fokora Jujona In Assamese.
( য )
★ যমপুৰ নিদান ঠাই, ইয়াত দিলেহে তাত পায় ।
⇒ ইহলোকত কৰা কামৰ শুভফল পৰলোকত ভোগ কৰিবলৈ পোৱা যায়। সেয়েহে জীয়াই থকা কালছোৱাত যিমান পাৰি পুন্য আচৰণ কৰিব লাগে, সজ কামৰ যোগেদি ।
★ য’তে-ত’তে নক’বা কথা, য’তে-ত’তে নোদোৱাবা মাথা ।
⇒ মানুহে সদায় পাত্ৰ চাইহে কাম কৰিব লাগে। যাৰে-তাৰে আগত প্রয়োজনীয় কথা ক’ব নালাগে। যাৰে-তাৰে ওচৰত মূৰ দোৱাব নালাগে।
★ যদিও হয় মুনিজন, তেওঁ সোধে তিনিজন ।
⇒ জ্ঞানীজনেও দুই-তিনিজনৰ লগত আলোচনা কৰিহে কাম কৰে। তেনেদৰে আনৰ দিহা-পৰামৰ্শ লৈ কৰা কামৰ পৰিণতি সদায়েই শুভপ্রদ হয় ।
★ যাৰ যহত শাকে-সেন্দুৰ, তাক পাতে ভোকোৰা এন্দুৰ ।
⇒ কিছুমান মানুহে উপকাৰ পাই পিছৰ পৰ্যায়ত উপকাৰীক অৱজ্ঞা কৰা দেখী যায়। তেনে অকৃতজ্ঞ লোকৰ পৰা ভৱিষ্যতে সাৱধানে থকা উচিত ।
★ যাৰ লোণ খাবা, তাৰ গুণ গাবা ।
⇒ জীৱিকা দিয়াজনৰ গুণ গোৱা উচিত। কেতিয়াও তেনে লোকৰ প্ৰতি অকৃতজ্ঞ হোৱা উচিত নহয় ।
★ যাৰ কন্যা তাৰ বিবাহ ।
⇒ মানুহৰ বিবাহ পূৰ্ব-নিৰ্দ্ধাৰিত বিধান অনুসৰিহে সম্পন্ন হয়। গতিকে যাৰ সৈতে বিধাতাই যোৰা পাতি থৈছে, সেইমতেই বিয়া হোৱা স্বাভাৱিক ।
★ যাৰ নাই তিৰী, সিনো কিহৰ গিৰী ?
⇒ গৃহস্থালিৰ সাৰ্থকতা নিৰ্ভৰ কৰে তিৰোতা বা গৃহিণীৰ কাৰ্যক্ষতাৰ ওপৰত। যাৰ তিৰোতা নাই, তেনে মানুহে ভালদৰে গৃহস্থালি,চম্তালিব নোৱাৰে ।
★ যাৰ প্ৰতি বৃহস্পতি পোন; তাৰ ঘৰত নবয় কোন ?
⇒ বিধিৰ কৃপা থাকিলেহে মানুহ বোৱাবলৈ পোৱা যায়। গতিকে, যাৰ প্রতি বৃহস্পতি সুপ্ৰসন্ন, তেওঁৰ ঘৰত অনেক লোকে খটাতো স্বাভাৱিক ।
★ যি পহু মাৰিবা বনত, সি কথা ৰাখিবা মনত ।
⇒ গোপন আৰু গুৰুত্বপূৰ্ণ কথা সদায় মনত ৰখা উচিত। তেনে কথা গোপনে ৰাখিব লাগে আৰু কোনো পৰিস্থিতিতে কেতিয়াও প্ৰকাশ কৰিব নেলাগে ।
★ যেতিয়া পৰিব কালৰ বেহা; পাটীৰ তিৰীয়ে বুলিব পেহা ।
⇒ কালৰ বিড়ম্বনাত কেতিয়াবা পাটীৰ তিৰোতায়ো অৱজ্ঞা কৰিব পাৰে। সেয়ে সদায় সাৱধানে থকা উচিত ।
★ যেতিয়া মাৰিব ঢোলত চাপৰ তেতিয়া ল’ব মূৰত কাপোৰ ।
⇒ সময়ৰ কাম সময়মতেহে কৰ| উচিত। সময়ৰ কাম সময়ত কৰিলেহে তাৰ সমুচিত ফল পোৱা যায়। ঢোলত চাপৰ মৰাৰ সময়তহে মূৰত গামোচা বান্ধিব লাগে।
★ যোৰৰো যোৰ পাভ যোৰ, এটা কাণকটা, এটা গৰুচোৰ ।
⇒ এহাল দুষ্ট পতি-পত্নীৰ ঘৰ-সংসাৰ কেনে হ’ব সেয়া সহজেই অনুমেয়। এজনৰো চৰিত্ৰ গ্ৰহণযোগ্য নহয়, গতিকে দুয়ো তালমিলাই সংসাৰধৰ্ আচৰণ কৰিব ।
★ যমপুৰ নিদান ঠাই, ইয়াত দিলেহে তাত পায় ।
⇒ ইহলোকত কৰা কামৰ শুভফল পৰলোকত ভোগ কৰিবলৈ পোৱা যায়। সেয়েহে জীয়াই থকা কালছোৱাত যিমান পাৰি পুন্য আচৰণ কৰিব লাগে, সজ কামৰ যোগেদি ।
★ যাৰ হাতে খোৱা নাই, তেওঁ কিমানৰ ৰান্ধনী
যাক দেখা নাই, তেওঁ কিমান শুৱনি ।
⇒ কোনো মানুহক নেদেখাকৈ তেওঁৰ বিষয়ে মন্তব্য দিয়া কঠিন। ঠিক তেনেদৰে, যাৰ হাতৰ ৰন্ধন খাদ্য খোৱা নাই তেওঁ কেনে প্রকাৰৰ ৰান্ধনী হ’ব সেই বিষয়ে মন্তব্য দিয়া কঠিন ।
★ যাকে বুলিলো আপোন, সি ভৰালে ছপোন ।
⇒ এই পৃথিৱীত কাকো আপোন বুলি গ্ৰহণ কৰিব নোৱাৰি। কিয়নো যাকেই আপোন বুলি ভবা যায় তেৱেঁই ভবাতকৈ অধিক ক্ষতিহে কৰে ।
( ৰ )
★ ৰজাই ভাল দেখে যাক, ভেটিও নেলাগে তাক ।
⇒ ক্ষমতাশালী লোকে যদি কেতিয়াবা কাৰোবাক ভাল পায় তেন্তে তেওঁৰ কেতিয়াও কোনো অভাৱ নাথাকে। অতি সোনকালেই তেওঁৰ সকলো অভাৱ পূৰণ হয় ।
★ ৰজাৰ চিকুণ খাজানা, বিয়াৰ চিকুণ বাজানা ।
⇒ ৰাজ্য চলাবৰ কাৰণে ৰজাক খাজনা দিব লাগে, তেতিয়াহে ৰাজ্য ভালদৰে চলে। ঠিক তেনেকৈ, বিয়াঘৰত বাজনা নহ’লে উৰুঙা লাগে ।
★ ৰজাৰ দ্বন্ঘ্ত কটা যায়। তিৰোতাৰ দ্বন্ঘত পঁইতা খায় ।
⇒ ৰজাৰ দ্বন্দ্বত মানুহৰ ফাঁচি পৰ্যন্ত হ’ব পাৰে। তেনেদৰে তিৰোতাৰ সৈতে হোৱা দ্বন্দ্বৰ পৰিণতি স্বৰূপে উপবাসে কটাবলগীয়া হয় ।
★ ৰণত পৰি কলীয়া; তেল নাইকিয়া ফপৰীয়া ।
⇒ অৱস্থাপন্ন লোকো কেতিয়াবা পৰিস্থিতিৰ কবলত পৰি দুৰ্বল হ’ব পাৰে। সেয়ে পৰিবেশ-পৰিস্থিতিয়েহে মানুহৰ ভাগ্য নিয়ন্ত্ৰণ কৰে ।
★ ৰহাৰ ৰহদৈ, টিপামৰ ভাদৈ, শ’লগুৰিৰ আঘোনী বাই ।
তিনিও ডিঙিত ধৰি কান্দিব লাগিছে সম্বন্ধ কুটা গছো নাই ।
⇒ সম্বন্ধ নাথাকিলেও সকলো লোকে কোনো এটা মহৎ উদ্দেশ্য সাধনৰ কাৰণে সহোদৰৰ দৰে স্নেহ প্ৰীতিৰ ডোলেৰে বান্ধ খাব পাৰে। তাত আচৰিত হ’বলগীয়া একো নাই ।
★ ৰাখে হৰি মাৰে কোনে, মাৰে হৰি ৰাখে কোনে ।
⇒ মানৱ জীৱনৰ নিৰাপত্তা নিৰ্ভৰ কৰে ইশ্বৰৰ কৰুণাৰ ওপৰত। ইনশ্বৰে মাৰিম বুলিলে কোনেও ৰক্ষা কৰিব নোৱাৰে আৰু ৰক্ষা কৰিম বুলিলে কোনেও মাৰিব নোৱাৰে ৷
★ ৰামে মাৰিলেও মৰা, ৰাৱণে মাৰিলেও মৰা ।
⇒ ভাগ্যক ধিয়াই কোনো বিপদপূৰ্ণ কামৰ ফালে আগবঢ়া। ৰাৱণৰ নিৰ্দেশমতে মাৰীচে সোণৰ হৰিণৰ ৰূপ লৈছিল। কিয়নো তাকে নকৰিলে ৰাৱণৰ হাতত মৰিব লাগিব, আনহাতে তেনে কৰিলে ৰামৰ হাতত মৰিব লাগিব ।
★ ৰৌ-বৰালী সৰকি গ’ল, পুঠি খলিহা পাহে পাহে ৰ’ল ।
⇒ বিজ্ঞ আৰু জ্ঞানী লোকসকলে বিপদৰ পৰা| হাত সাৰিব পাৰে। আনহাতে অজ্ঞসকলে তাৰ বাবে কষ্ট ভোগ কৰে ।
★ ৰাম নামে কাম নাই, কৃষ্ণ নামে মৰি ।
হৰি নামে খাগৰিখৰি, কোন নামে তৰি ।
⇒ ভাটৌৰ দৰে কেৱল ষ্টশ্বৰৰ নাম লৈ কোনো লাভ নাই। শৰণীয়া হৈ জীৱনৰ উৎসৰ্গা কৰি কামনাশূন্যভাৱে ট্শ্বৰৰ নাম গ্ৰহণ কৰিলেহে সংসাৰ সাগৰৰ পৰা পৰিত্ৰাণ লাভ কৰিব পাৰি। সেয়ে কেৱল মুখেৰে নাম লোৱাৰ পৰিৱৰ্তে নামৰ প্রতি আত্তৰিকতা থাকিব লাগিব।
(ইয়াত কাম-কামনা, তৰি-তৰণ, ৰাম-কৃষ্ণ-হৰি-ঈশ্বৰৰ নাম)
★ ৰৌমাছৰ মূৰত কুৰুৱাৰ বাঁহ, ৰৌনো কিমতে জীয়ে ।
বেজীৰ আগত ৰান্ধোন-বাঢ়োন। উধানে কানি কঠা সিয়ে ।
⇒ জ্ঞানৰ বলত মনে কুৰুৱাস্বৰূপ ৰিপুবোৰ দমন কৰি ৰাখিব পাৰে। উদাহৰণ স্বৰূপে জ্ঞানে মনক সংযত কৰি কানি-কঠাৰূপী পাপৰ পৰা বিৰত কৰিব নোৱাৰিলে বেজীস্বৰূপ মৰুময়, সংসাৰত কষ্ট ভোগে ।
(ৰৌমাছ-মন, কুৰুৱা-অনিষ্টকাৰী ৰিপু, কানিকঠা-পাপ, উধান–জ্ঞান আৰু বেজী–মৰুময় সংসাৰ ।
★ ৰৌমাছে কণী পাৰে, গছৰ আগত চিলনীয়ে কি খাই জীয়ে ।
বেজীৰ আগত নাচন-বাগোন, উধানে কানি-কঠা সীয়ে ।
⇒ তত্বদৰ্শী ভকতে গধুৰ তত্ব ব্যাখ্যা কৰৌতে সহজ-সৰল ভকতে কেতিয়াবা তড্বিক কথাবোৰ বুজাত অসুবিধা হয়। জ্ঞানে বিপদমনৰ উপায় দি মৰুময় কঁইচীয়া সংসাৰৰ পৰা পৰিত্ৰাণ লাভ কৰাৰ উপায় দিব পাৰে যদিও তত্ত্বজ্ঞান উপলব্ধি কৰিব নোৱাৰে । (ৰৌমাছ-সাধু-সন্ত, কণী-তত্ববস্তু, উধান-জ্ঞান, চিলনী-সহজ-সৰল ভকত, বেজী-সংসাৰ, কানি কঠা-পাপ ।)
★ ৰাজহুৱা কথাই ফটা জালে সমান ।
⇒ কিছুমান ৰাজহুৱা কথা খামখেয়ালিযুক্ত, বিশৃ্খল আৰু সাৰশূন্য ইয়। গঁতিকে এনে খামখেয়ালিযুক্ত বিশৃঙ্খল বিষয়ৰ পৰা আঁতৰি থকা বাঞ্ছনীয় ।
★ ৰজাৰ দোষত ৰাজ্য নষ্ট প্ৰজাই কষ্ট পায়
ঘৈণীৰ দোষত ৰাজ্য নষ্ট লক্ষ্মীয়ে এৰি যায় ।
⇒ ৰজাৰ দোষত ৰাজ্য নষ্ট হয় আৰু তাৰ পৰিণতি স্বৰূপে প্রজাা সাধাৰণে কষ্ট ভোগ কৰে। তেনেদৰে পত্নীৰ দোষত গৃহ নষ্ট হয় আৰু লক্ষ্মীয়ে এৰি যায় ।
See Next page No Below…
Hi, I’m Dev Kirtonia, Part-Time Blogger, Web Designer & Digital Marketer. Founder of Dev Library. A website that provides all SCERT, NCERT, and BA, B.com, B.Sc with Post Graduate Notes & Suggestions, Novel, eBooks, Biography, Study Materials, and more.
