ফকৰা যোজনা – ভাব বহলাই লিখা,ফকৰা যোজনা ব্যাকৰণ, Fokora Jujona In Assamese, অসমীয়া ফকৰা যোজনা, Assamese Proverbs, Fokora Jujona In Assamese.
( প )
★ পঁইতা পালমৰা, কৰকৰা লৰমৰা ।
তপত, দিনটোলৈ গা-টো শকত ।
⇒ তপত ভাতেহে মানুহৰ গাটো সবলকৈ ৰাখে। পঁইতা ভাত সোনকালে হজম হয়। ক্ৰকৰা ভাতো সিমান কাৰ্যকৰী নহয়। অন্তত: তপত ভাতৰ সমান ।
★ পঢ়াই পঢ়ে ৰোৱে পাণ, এই তিনিয়ে নিচিন্তে আন ।
⇒ শিক্ষক-ছাত্ৰই সততে পঢ়াত ব্যত্ত হৈ থাকিব লাগে। তেতিয়াহে তেওঁলোকে নিজৰ অধ্যয়নত আগবাঢ়িব পাৰে। তেনেদৰে পাণৰ খেতিয়কে বাৰীৰ যত্ন লোৱা আৱশ্যক ।
★ পৰৰ ওপৰত খোৱা, ভটীয়া নাৱত যোৱা ।
⇒ কিছুমান মানুহে কোনো ধৰণৰ পৰিশ্ৰম নকৰাকৈ আনৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি যাবলৈ বিচাৰে। ভটিয়া নাৱত যোৱা মানুহৰ দৰে বিনাকষ্টই ফলভোগ কৰিব বিচাৰে ।
★ পৰোপকাৰে দেহ শুচি, অনুতাপে মন শুচি ।
⇒ দান কৰিলে ধন শুচি হয়। অনুৰূপভাৱে পৰোপকাৰত দেহ শুচি হয় আৰু অনুতাপত মন শুচি হয় ।
★ পথাৰৰ আগৰ শিমলু যেনিয়ে তেনিয়ে পোন ।
⇒ যুক্তিৰ বলত দোষীও নিৰ্দোষী, সচাও মিছা হয়। গতিকে যুক্তিৰে যিকোনো কথা সাব্যস্ত কৰিব পাৰি ।
★ পৰ্বতত কাছকণী, ভৈয়ামত বাণ; বৰলাক খোজে শুকান ধান ।
⇒ যিটো বস্তু যাৰ হাতত নাই, তেনে ব্যক্তিৰ পৰা সেই বস্তুটো পাবলৈ বাঞ্ছা কৰা। বৰলাক শুকান ধান বিচৰা আৰু পৰ্বতত কাছকণী বিচৰা দুয়োটা সমাৰ্থক কথা ।
★ পণশু নকৰিবা শৰ, মৰাও নানিবা জীয়াও নানিবা,
শুদাহতে নপশিবা ঘৰ ।
⇒ ঈশ্বৰক সপ্তুষ্ট কৰিবৰ কাৰণে জীৱবধ কৰাৰ প্রয়োজন নহয়। ভক্তি অটুট থাকিলে জীৱবধ নকৰাকৈ পুণ্য অৰ্জন কৰি পৰকাললৈ পুণ্য অৰ্জন কৰিব পাৰি ।
★ পদূলি শুঙাৰ খেল, যাৰ ঘৰত গাভৰু তাৰ ঘৰত মেল ।
⇒ গাভৰু থকা মানুহৰ ঘৰলৈ ডেকা ল’ৰাৰ আহ-যাহ বেছি হয়। চঞ্চল ডেকাই গাভৰু থকা গৃহস্থৰ পদূলিয়ে পদূলিয়ে ঘূৰি ফুৰে ।
★ পানীত নামিব যিমান, তিতিৰ সিমান ।
⇒ মানুহে যিমান দলৈকে নামে, সিমানেই কাপোৰ তিতে। গতিকে কোনো কাম কৰোঁতে চাই-চিতি কৰিব লাগে ।
★ পাবা চৰাই ভাঙিবা পাখি, ৰন্ধা ভাত নথ’বা ৰাখি ।
⇒ সময়ত পোৱা সুযোগৰ সদব্যবহাৰ কৰিব লাগে। কোনো কাম পিছলৈ পেলাই থ’ব নালাগে। তেনে কৰিলে বিপদত্ত পৰিবলগা হয় ।
★ পিতৃৰ অবিহনে সংসাৰৰ পৰে ভাৰ। মাতৃ অবিহনে ভোজন চাৰখাৰ ।
⇒ পিতৃ অবিহনে পুত্ৰই সংসাৰৰ দায়িত্ব বহন কৰিবলগীয়া হয়, মাতৃৰ অবিহনে সময়মতে আহাৰমুঠি গ্ৰহণ কৰাত অসুবিধা হয় ।
★ পুহত ফল, মাঘত জল; তাক খালে হয় গাত বল।
⇒ পুত্ৰমহত কল আৰু মাঘমাহত জল অৰ্থাৎ পানী খোৱাটো খাদ্যৰ কাৰণে প্রশান্ত। শৰীৰৰ বল-বীৰ্য বৃদ্ধিত এনে খাদ্যাভাসে সহায় কৰে ।
★ পুৰুষ প্রকৃতি হ’বা একেমতি। তেহে সিজিব হৰি ভকতি ।
⇒ পুৰুষ আৰু নাৰী দুয়ো একত্ৰিত হৈ ভক্তি কৰিলেহে হৰিভক্তি কাৰ্য সিদ্ধি হয়। উভয়ৰে মনৰ মিল নাথাকিলে সংসাৰত সুখ-শান্তি আশা কৰিব নোৱাৰি ।
★ পুৰিলেহে সোণ, জানি তাৰ গুণ ।
⇒ অগ্নিত” দাহ কৰিলেহে সোণৰ সৌন্দৰ্য বৃদ্ধি পায় আৰু ইয়াৰ শুদ্ধতা সম্পৰ্কে জানিব পাৰি। দুখ-কষ্ট দিলে বা অতিক্ৰম কৰিলে সুখী-জ্ঞানী জনৰ যশ বাঢ়েহে ।
★ পুঠি-দৰিকণা পাবলৈ নাই, ৰৌ -বৰালীলৈ জাকৈ বায় ।
⇒ মানুহে পৰিবেশ-পৰিস্থিতিৰ প্রতি চকু দি কাম কৰিব লাগে। অভাৱৰ সময়ত, সামান্য বস্তু এটাও পাবলৈ নোহোৱা সময়ত অধিকলৈ আশা কৰাটো পুঠি দৰিকণা নোপোৱাৰ সময়ত ৰৌ-বৰালীলৈ আশা কৰাৰ লেখীয়া ।
★ পূজিব লাগে তুলসী তলত, পূজিলে কি হ’ব সিজুৰ তলত ।
⇒ জ্ঞানীৰ ওচৰতহে সেৱা-পূজা কৰা প্রয়োজন। তাকে নকৰি মূৰ্খৰ ওচৰত সেৱা পূজা কৰাৰ পৰা কোনো ফল পোৱা নাযায়। তুলসী তলত নুপূজি সিজুৰ তলত পূজা কৰি একো লাভ নহয় ।
★ পুৰুষৰ ৰণ, তিৰোতাৰ বিয়ন ।
⇒ সন্তান প্রসৱ কৰ্ম নাৰীৰ বাবে আটাইতকৈ কষ্টকৰ কাম। পুৰুষৰ ৰণ বা যুদ্ধ যেনেদৰে কষ্টকৰ নাৰীৰ সন্তান প্রসৱো অতি কষ্টকৰ ।
★ পেটৰ ভোকে যি কৰে, মুখৰ লাজে কি কৰে ।
⇒ কেতিয়াবা অত্যধিক ক্ষুধা নিবাৰণৰ কাৰণে মানুহে নীতি-নিয়ম ভঙ্গ কৰা দেখা যায়। ক্ষুধাৰ তীৱতাই কোনো নীতি নামানে, ধৰ্মোপদেশলৈ বাট নাচায় ।
★ পানীত নচলে নাও বামত চলয় ।
সন্ধ্যাত উপজি যিটো তেখনে মৰয় ।।
⇒ জ্ঞানীক হৰিকথাৰ উপদেশ দিলে চিৰদিন মনত ৰাখে। আনহাতে অজ্ঞানীয়ে উপদেশ গ্ৰহণ কৰি তেতিয়াই ত্যাগ কৰে। সেইবাবে মানুহ চাই উপদেশ দিব লাগে ।
ইয়াত পানী-অজ্ঞানী লোক, বাম-জ্ঞানীলোক, নাও-হৰিনাম, সন্ব্যা–সময়, তেখনে মৰয়–অৰ্থাৎ গ্রহণ কৰিয়েই এৰে ।
★ পাছি পাছি কৰি মাছ ধৰয় জালত
শুদা ভাত খায় যিটো অমিয়া ঘৰত ।
⇒ কপটীয়া প্রকৃতিৰ লোকে মুখেৰে হৰিনাম ল’লেও দৃঢ়ভাব নথকা কাৰণে তাৰ ফল নেপায়। সেইজনৰ মৃত্যু হ’লৈ পৰলোকত তেওঁ পূণ্যৰ ফল নাপায় ।
ইয়াৰ মাছ–নামবস্তু, জাল-মুখ, ঘৰ-পৰলোক ।
★ পুখুৰীত পানী খাই চৌপাশে বুৰে ।
বাহত পক্ষী নাই জাকে জাকে উৰে ।
⇒ জ্ঞানহীনক কেউফালৰ পৰা বিপদে আগুৰি ধৰে। জ্ঞানীজনৰ অন্তৰৰ পৰা পক্ষীৰূপী ৰিপুবোৰ আঁতৰি যায় ।
ইয়াত পুখুৰীত-অন্তৰত, পানী-জ্ঞান, বাহ-দেহ, পক্ষী-কামক্ৰোধ প্ৰভৃতি ৰিপুবোৰ। চৌপাশে ঘূৰে–বিপদে আগুৰে ।
★ পৰৰ ছিদ্ৰ খোজে খোজে পায়, নিজৰ চিদ্ৰ একোৱে নাই ।
⇒ মানুহে সদায় আনৰ দোষহে দেখে, কেতিয়াও নিজৰ দোষ নেদেখে ।
আনৰ দোষ ধৰা আৰু সমালোচনা কৰাটোৱেই হৈছে মানুহৰ নিয়ম ।
★ পাণৰ গুৰিত দিবা মাটি, মাহেকে-পষেক থাকক ছাতি ।
⇒ পাণৰ গুৰিত মাটি দি ওখকৈ ৰাখিব লাগে যাতে পানী জমা নহয়। মাহেকে-পষেকে ওচৰৰ হাবিবন পৰিষ্কাৰ কৰি পাণৰ লতাবোৰ তমালেৰে বান্ধি দিব লাগে ।
★ পৰ্বতত আছে সোণ, তাক বিচাৰি যায় কোণ ?
⇒ ভাল ফল থাকিলেও জটিল কামলৈ মানুহে কেতিয়াও আগ্ৰহ নকৰে। জটিল কাম সমাধা কৰিব পাৰিলেহে কামৰ পৰা সুফল আশা কৰিব পাৰি ।
★ পো-লৈ বুলি ছোৱালী চাওঁ, ঘূৰি ঘূৰি মোলৈকে পাওঁ ।
⇒ আনৰ হিত সাধন কৰে৷ বুলি গৈ নিজৰ স্বাৰ্থ পূৰণ কৰা কপটীয়া লোক, বি নিজৰ শভিলাধ আৰু আকাংক্ষা পূৰণৰ দুৰাকাংক্ষা পুৰি ৰাখি দেখুৱাই আনৰ স্বাৰ্থৰ কথা কয় ।
★ পুত্ৰক চিনিবা বিবাহৰ পৰে, মিত্ৰক চিনিবা বিপদে কেনে কৰে ।
⇒ বিয়াৰ পিছত সাধাৰণতে ল’ৰাৰ প্রকৃতি পৰিৱৰ্তন হয়। সেয়ে বিবাহৰ পিছতহে পুত্ৰক চিনি পোৱা যায়। বিপদৰ সময়ত হে মানুহৰ মিত্ৰ বা বন্ধুৰ প্রকৃত পৰিচয় পোৱা যায় ।
★ পাতল ওঠেৰে যাৰ কোটমেৰা কেশ ।
সেইজনী তিৰোতাৰ ৰণচণ্ডী বেশ ।
⇒ পাধাৰণতে পাতল ওঁঠৰ কেঁকোৰা চুলিৰ তিৰোতা খঙাল আৰু কুলক্ষণীয বুলি ধাৰণা কৰা হয়। গতিকে তেনে তিৰোতাৰ পৰা নিৰাপদ দূৰ বজাই ৰখা উচিত ।
( ফ )
★ ফটা কেঁথা তিতে মানে গালৈ গধুৰ ।
⇒ কৰ্তব্য কাম পিছলৈ পেলাই থ’লে শেষত নিজলৈকে বিপদ হয়। সেয়ে কৰিবলগীয়া কাম পেলাই নথৈ তাক সময়মতে সম্পাদন কৰিব লাগে ।
★ ফটা হক চিটা হক পাটৰ টঙালি ।
কণা হক কুঁজা হক ভূঞাৰ পোৱালি ।
⇒ দুখীয়া হ’লেও উচ্চ বংশৰ একোটা স্বকীয় মৰ্যাদা আছে। তেনে বংশগত মৰ্যাদাৰ কাৰণেই মানুহে তেওঁলোকক শ্ৰদ্ধাৰে সোঁৱৰণ কৰে ।
★ ফুল ফুলিলে গোন্ধ ওলায়। কৰ্ম অনুযায়ী ফল পায় ।
⇒ গুণী-জ্ঞানী লোকৰ গুণ গৰিমা চৌদিশে বিয়পি পৰে । সুগন্ধি ফুলৰ সুৰভি-নিৰ্ণয় চৌদিশ বিয়পাই দিয়াৰ দৰে মানুহে নিজৰ কৰ্ম অনুসৰি ফল পায় ।
★ ফুলৰ ভাল পদুম। ৰজাৰ ভাল খাটাং হুকুম ।
⇒ ভাল লোকৰ কথাৰ কেতিয়াও লৰচৰ নহয়। পদুম ফুল সকলোবোৰ ফুলতকৈ উত্তম। তেনেদৰে কোনো কাম পেলাই নথৈ ততাতৈয়াকৈ সমাধা কৰাটোহে ভাল প্ৰশাসকৰ নিয়ম ।
★ ফোটে লগুণে গোবিন্দই; ভকতিৰ লেশমানো নাই ।
⇒ কিছুমান মানুহে ফোট লগুণ লৈ ভকত বোলাই চৌদিশে ভেশচন কৰি ঘূৰি ফুৰে। আচলতে এওঁলোকৰ অন্তৰত লেশমানো ভকতি নাই, সেয়ে বাহ্যিকভাৱে ভকতৰ সাজ পৰিধান কৰে ।
★ ফোপজহী ৰঙাই ; ধানদোনৰ পিঠা খুন্দি গাঁওখনক জনায় ।
⇒ কোনো মানুহে যশৰ আশাত চম্ভালিব নোৱৰা কাম আৰম্ভ কৰি শেষত লাজত পৰে। গতিকে নিজৰ শক্তি সামৰ্থ্য অনুসৰিহে মানুহে কাম কৰা উচিত ।
( ব )
See Next page No Below…
Hi, I’m Dev Kirtonia, Founder & CEO of Dev Library. A website that provides all SCERT, NCERT 3 to 12, and BA, B.com, B.Sc, and Computer Science with Post Graduate Notes & Suggestions, Novel, eBooks, Biography, Quotes, Study Materials, and more.
